1.

70 7 5
                                    

Addison.

'Ik kom je over vijf minuten ophalen,' zegt Chris, mijn vriendje, tegen me aan de andere kant van de lijn. 'Is goed,' antwoord ik snel waarna ik ophang en mijn sport kleren snel uit mijn kast gris. Vandaag was het een belangrijke training aangezien we over een paar weken tegen onze aartsrivalen zouden spelen. Voor mij lag dit dubbelop omdat ik de aanvoerder van dat team, Elias Brown, absoluut niet mocht.

Ik had er daarom ook mijn volle vertrouwen in dat Mason dat team in zou maken. Chris was niet normaal goed in het spelen van rugby en zou makkelijk met dat talent binnen komen op alle universiteiten volgend schooljaar.

Ik pak het lunchpakket dat mijn moeder voor me heeft gemaakt van het aanrecht en stop het samen met mijn gymkleren in mijn tas. Ik loop door de voordeur en wacht op Chris. Precies vijf minuten nadat hij heeft gebeld verschijnt het vooraanzicht van zijn donkerblauwe Porsche in de straat.

Chris Smith heeft alles voor elkaar. Zijn ouders zijn hartstikke rijk en hij krijgt alles wat zijn hartje begeert. Hij woont in een groot huis net buiten de stad, het is ook wel een villa te noemen. Hij heeft het ook heel erg getroffen met zijn aantrekkelijke uiterlijk. Zijn blonde haar ligt wild maar tegelijkertijd toch best netjes en zijn helderblauwe ogen lijken altijd wel te schitteren.

Ik loop snel naar de autodeur en gooi mijn tas op de achterbank. Voordat ik mezelf vast maak druk ik nog even een kus op Chris zijn wang ter begroeting. Op het moment dat Chris wil wegrijden komt mijn zusje Hailey het huis uit gehold en gebaart Chris om te stoppen.

'Mag ik ook meerijden? Mijn fietsband is lek.' Ze kijkt Chris met grote, dwingende ogen aan waar hij moeilijk nee op kan zeggen. Ik rol met mijn ogen. Hailey en ik zijn zussen maar daar blijkt het ook wel bij, we komen gewoon niet goed overweg. Hailey is een jaartje jonger dan ik wat haar de jongste van ons twee maakt waardoor ik altijd de schuld krijg van ons twee. Dat komt ook door haar manipulatieve gedrag waar mijn ouders keer op keer in trappen. Als ze eens wisten hoe ze echt is.

Chris is ook in haar act getrapt. Dat komt omdat Hailey altijd poeslief is als hij in de buurt is en ik vermoed dat ze stiekem een crush heeft op Chris. Net zoals de rest van de derdejaars, trouwens. Jammer genoeg voor haar en haar vriendinnen, is hij van mij en van niemand anders.

Chris maakt een praatje met Hailey over van alles en nog wat terwijl ik een berichtje stuur naar mijn beste vriendinnen dat ik onderweg. Ik heb twee beste vriendinnen, Taylor en Julia. Taylor ken ik al vanaf kleins af aan en speelt bij het meisjes voetbalteam van de school. Zij is het stoerste van ons alle drie en laat dat soms ook merken. Julia is erbij gekomen in ons eerste jaar van de middelbare school nadat Julia en ik elkaar leerde kennen doordat we ons allebei mochten aansluiten bij het cheerleader team.

Na een kort ritje zijn we aangekomen op school. Persoonlijk vind ik het zelf helemaal niet nodig dat Chris elke dag omrijd om mij op te halen voor school en weer terug te brengen naar huis. Ik kan dit korte stukje makkelijk te voet doen maar Chris vind zelf dat het zijn taak is om dit te doen, dus laat ik het maar toe. Als hij zo dat zo graag wilt, dan ga ik er echt geen nee tegen zeggen. Ik vind het wel makkelijk zo. Het enige nadeel ervan is dat Hailey ook elke keer probeert om mee te kunnen rijden. Ik kan niet wachten tot zij haar eigen vriendje heeft die haar meeneemt, dan ben ik eindelijk van haar af.

Chris stapt vlug de auto uit om mijn deur open te doen terwijl ik mijn tas van de achterbank pak. Ik glimlach naar hem als een bedankje en pak zijn hand zodat we samen de school binnen kunnen lopen. Het valt me echter op dat Hailey zich tussen ons probeert te wringen en uitdagend naar de rest van de scholieren kijkt die toevallig ons kant op kijken.

Ik zucht geïrriteerd. "Speelkwartier is voorbij, ga naar je eigen vriendinnen,' bits ik. Ik geef haar een zacht duwtje in de rug als aanmoediging. Ze zucht luidruchtig maar doet vervolgens toch wat ik zeg. Ik glimlach triomfantelijk als Hailey weg zie lopen en pak vervolgens weer Chris zijn hand. Chris grinnikt en knijpt zachtjes terug in mijn hand. 'Was dat nou echt nodig?' zegt hij met een grijns. Mijn blik verzuurt even.

'Je zou eens moeten weten.'

Hoi liefjes!!

Wat heb ik leuke reacties gekregen op mijn preview, ik hoop dat jullie dit eerste hoofdstuk net zo leuk vinden! Wees zeker niet bang om iets van je te laten horen.

Veel gezondheid naar jullie toegewenst xx

Must hate the playerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu