"KAKAIBAbe" By: Stalzee_19

"EPILOGUE"

6 YEARS LATER.............

-KRISTEN'S POV-

"Mom!. can I go and play with Blaire?. She's in the garden., Alone.". napatawa ako sa hitsura niya habang nagpapaalam. Gustong-gusto niya talagang kalaro si Blaire. Yung anak nina Apple. Halatang nagpapacute.

"Did you asked your mommy first?.. baka magalit siya sa'kin pag sakin ka lang nagpaalam.". I said with a serious tone. Kahit hirap na hirap akong magpigil ulit na matawa.

"But,. She's busy sa mga bisita.". She pouted.

"Exactly,. It's your 5th birthday. Dapat ikaw ang mag-asikaso sa kanila." patuloy ko pa habang nagpipigil nang tawa.

"Mom.!. Please?.". okay wala na . Talo na naman ako dahil sa paawa effect niya. I sighed in defeat.

"Okay., Just don't go too far and don't do anything stupid okay?.". I warn.

"Yes, mom. I promise. ". I smiled when she kissed my cheeks  bago nagtungo sa garden.

Napalingon ako sa gate when an old man and a woman entered. Not that old kasi parang si Dad lang din. Lumapit ako sa kanila at bumati.

"Maraming salamat sa pagdalo ama,.". ngumiti siya sa akin at sinenyas ang ina ni Kauri na ngayon ay nakatingin sa akin. Hindi ko maiwasang mabahala dahil ngayon ko lang ulit siya nakita. Noong araw ng kasal namin ni Kauri,. Siya lang ang wala.

Alanganing lumapit ako sa kanya. "Iwanan ko muna kayo.,pupuntahan ko lang ang apo ko." sabi ni ama.

"Nasa garden po siya.". sagot ko . Tumango ito bago umalis. At binigyan ko na nga nang pansin si Ina.

"M-maraming salamat po sa pagdalo.".panimula ko..kahit alanganin ay ngumiti parin ako sa kanya. Baka sakaling matanggap na niya ako.

Nagulat ako nang hinawakan niya ang dalawang kamay ko. "Huwag kang mag-alala., Hindi ako pumunta rito para manggulo. Ang totoo niyan, gusto kong humingi ng kapatawaran. Sa lahat ng mga pagkakamali ko. Patawarin mo ako Kristen. Hindi ko sinadyang maging masamang ina.".

Napaluha ako. Eto na ang matagal ko nang hinintay. Sa wakas ay tanggap na nila kami ng buong-buo. "Wala na po iyon sa akin ina. Pinatawad ko na po kayo bago pa kayo humingi ng tawad. Ibaon na po natin iyon sa nakaraan. At sama-sama po tayong magsimula ulit.".

Dahil doon ay yinakap niya ako ng mahigpit. "Hindi nga nagkamali ang anak ko. Alam niyang isa kang mabuting tao.".

Ginantihan ko ang yakap niya. Wala na akong mahihiling pa. Pakiramdam ko'y buong buo na ako. Sana'y narito pa si mama.. para makita niya na lumalaban ako para maging masaya.

"Pasok na po tayo ina. Naroon po ang apo niyo. Khayee po ang pangalan niya.". Ngumiti muna siya bago tuluyang pumasok. Nakita ko naman ang pagtango ni Kauri bago inalalayan ang mga magulang niya.

"Maraming salamat." napalingon ako kay Kauri na ngayon ay nakalapit na sa akin ni hindi ko manlang napansin.

Umakbay ako sa kanya. "Basta para sa Mahal ko sa buhay." sagot ko.

"Mahal na Mahal kita Kris.". she said. Hindi ko alam. Kahit palagi niyang sinasabi yan sa akin.. lagi paring nagwawala ang puso ko sa tuwa.

"I love you too.". I said as I claim her lips. Pero napatigil kami nang may magsalita sa likuran namin.

"Mom, Mommy., Blaire gave me a bunch of flowers and look!..". 

Nagulat ako sa nakita ko. No-uh this can't be happening. Nagkatinginan kami ni Kauri habang inaabsorb ang nangyayari. Tumatalon talon pa sa tuwa si Khayee habang ako ni hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.

"I'M GLOWING!!😅😂".  she said.

😌😓😱😰😨

__________________

-------->>>> THE END.