Sangue Dolce ✔️

Chapter 1

Hi! Good morning! Good evening and Good afternoon! My name is Eda Ilaria Gaviola, I'm 18 years old, sasabihin ko pa ba ang address at birthday ko? Pakicomment na lang kung interesado kayo.

Huminto ako sa pagaaral ng dalawang taon at nagfocus ako sa pagtatrabaho, kahit ano ano na lang ang pinapasukan kong trabaho sa hirap ng buhay at lalo na sa pang bayad ng bill sa panghospital ni Mama.

Nariyan ang pagka janitress ko, waitress sa restaurant, kung minsan naman ay tumutugtog ako ng piano sa mga en grandeng mga party ng mga mayayaman.

Nang malaman ni Mama na nagtatrabaho ako at di na nagaaral ay  na galit sya sa akin dahil bakit ko daw inuuna ang pagtatrabaho at binalewala ang pagaaral ko gayong mas may maganda akong kinabukasan kung makakapagtapos ako.

Sa pangaral ni mama sakin ay naisip ko ulit na magaral dahil ayaw kong magalit sya sakin lalo na ay baka mamoblema sya sakin at baka maapektuhan ang sakit niya, nai-stroke s'ya nung nakaraang linggo lang at hanggang ngayon ay nasa hospital pa rin s'ya.

Sabi ng doctor may Hemorrhagic stroke syang sakit na kailangan operahan meron din daw syang Alzheimer's disease na kaya pala ay di niya na ako maalala at inakala ko noon na nabagok ang ulo niya pero Alzheimer na pala ang pinakamasakit na sakit dahil sa tuwing bibisitahin ko sya pagkatapos kong magtrabaho ay kailangan ko pang ipaalala sa kanya kung sino ako at kaano ano nya ako.

Di ko na din mahingian ng tulong si papa dahil sumama na ito sa kabit niya at may iba na syang pamilya't anak na inaalala, di ko alam kung kahit ba minsan ay sumagi sa isip niya na alalahanin kami ni mama kung naalala niya pa ba ako na only child nila ni mama, kung kahit ba minsan ay pinagsisihan niyang iwan kami at basta bastang ipinagpalit sa iba.

'kumusta na kaya si papa? Masaya ba sya sa bago niyang pamilya? Sana alagaan niya ang mga anak niya sa ibang babae tulad ng pagalaga niya sakin noon, kung paano niya ako hagkan at mahalin nila mama, namimiss ko na rin sa salita nilang dalawa nila mama na tawagin akong anak, dahil kahit si mama ay di ako naaalala'

Nandito ako ngayon sa isang mall bumibili ng school supplies ko at inihahanda ang sarili ko para sa first day of class pero habang naglalakad ay tulala ako na nanunubig ang mga mata sa tuwing sumasagi sa isip ko ang kalagayan ni Mama.

Hindi ako transferee sa papasukan ko ngayon pasukan, doon parin ako magaaral sa dati kong private school na University of Percipient.

Dati akong scholar sa school na yun, yung una kong pasok doon.

Nung malaman ng mga prof ko na magaaral ako ulit ay tuwang tuwa sila dahil meron na daw palagi sasagot sa mga recitations nila ng walang pagkakamali.

Hindi naman sa pagmamayabang actually ako ang top 1 palagi sa buong ka level ko noon at ako rin ang may pinakamataas na average sa lahat so ayun ganon nalang nadismaya ang prof ko ng malaman nilang hihinto ako noon sa pagaaral pero ganon din sila kasaya ng malaman nilang babalik na ako.

[^.^]

Ganyan sila kasaya, lalo na ang mga prof na paborito ako dahil sa taglay kong talino.

Binansagan din nila ako ng Campus Nerd dahil alam nyo sa makapal kong mga salamin at lagi din akong nakaponytail ng isa, si mama rin mismo ang nagdesign sa buhok ko noon na bangs dahil daw bagay sakin.

Pumipila na ako dito sa counter pagtapos kong mamili ng mga school supplies namili rin ako ng mga libro na gusto kong basahin lalo na kapag boring ako kaya  sa bahay ay may sarili kaming bookshelf na maliit para sa mga libro ko.

Kapag nga lang may sobra akong pera na kakabili ako ng libro pero syempre hiwalay iyon sa ipon ko para sa bill ni mama at minsan ay di na ako nakakabili ng libro o minsan ay di na ako nakakabili ng pagkain ko sa sobrang pagkaipon.