Amcamın Emaneti

15.bölüm

Evveeet yeni bölüm karşınızda. Ramazanımız mübarek olsun canlarım 🙏
Hikayemiz sizlerin desteğiyle büyüyor  bu beni bir yandan mutlu ederken bir yandan endişelendiriyor. Çünkü sorumluluğum artıyor sizlere iyi şeyler çıkarabilmek için çalışıyorum umarım oluyordur. Mahcup olmak istemiyorum destekleriniz o kadar güzel ki beraber bir şeyleri paylaşmak hele bu dönemde insana güç veriyor. İyiki varsınız sizleri seviyorum 🌸🙏

İyiyim ben hep aynı şeyler işte
Uyku hapı yalan dolan gülümsemeler
İyiyim ben
Hem sen tanırsın beni
Ne yapsam
Ne söylesem
O geç kalmışlık hissi

Alparslan konağa geldiğinde arabayı durdurup indi. Kapıyı açtı. Etrafı süzdü. Gözlerinin önüne Lavinya geliyordu. Mutfak kapısının arkasında ona gizli bakması. Merdivenlerden çıkarken ona yol vermeyip sinir etmesi. Hep yüzünde duran çekinmişlik ve mahsunluk. Kulaklarında Lavinya nın kahkahaları vardı. İki dizinin üstüne çöktü. Ağlamaya başladı. Hıçkırarak ağlıyordu. Annesi yanına geldi. Ne yaparsın sen burda delirdin herhal! Erkek adam ağlar mı hiç? Giden gitti. Ayağa kalk geride senle olmak isteyen kadın varken gidenin arkasından bakmak olmaz.

Alparslan ayağa kalktı. Sen! Benim! Yuvamı yıktın! Anam değilsin artık! Bütün haklarını haram et bana çünkü ben öyle yaptım! Sen yaptın. Biliyorum ama ana dua et oyununuzu ortaya çıkarayım yoksa!

Yoksa ne! Yazıklar olsun sana bi kadın için anana Bü lafları nasıl dersin?

Yoksa ana öldürürüm! Herkesi ölüdürür sonra kafama sıkarım! Kimsenin gözünün yaşına bakmam.

Dellenmiş bu oğlun bey! Ne der anasına duydun mu? Birisi duysa rezil oluruz!

Ha hanım şu durumda rezil olmayız da bir iki lafa rezil oluruz öyle mi? Nasıl bi durum içindeyiz farkında mısınız? Alparslan Sen git bu evden?

Öyle yapacam zaten baba karımla benim evime gidecem..

Ne dersin sen bey eşyasız bomboş bi eve mi gidecek olmaz hayatta izin vermem.

Alparslan annesini yavaşça yana iterek. Sana sordum mu. Burda kalayım da hayatım bu sefer bok yoluna gitsin. Asla o kadınla Nurdan a bakıp aynı çatı altında kalmam karıma bir kez ihanet ettim anlamadan da olsa daha etmem...

Alparslan evden ayrılırken annesi peşinden gidecekken babası tuttu dur hanım dur. Zaten rezil olduk daha da rezil etme bizi.

Alparslan evlerine geldiği zaman kapıyı açtı. Işıkları yakmadan karanlıkta salona doğru ilerledi. Eşyaları Ömer abisi iptal ettirmiştir. Salonda sadece yattıkları bi yatak ve Lavinya nın kolilerden çıkardığı bir kaç eşya vardı. Alparslan perişan halde yatağa doğru ilerledi. Yatağa uzanıp Lavinya nın yastığını eline aldı derin bir nefes alıp kokusunu içine çekti....

Lavinya havaalanından kalacakları eve geldiğinde kendini çok halsiz hissediyordu. Hemen kalacağı odayı öğrenip odasına çekildi. Uyumak istiyordu. Uyuyup tüm son günde yaşadıklarının birer kabus olmasını ümit ediyordu. Yatağa uzandı. Bundan sonraki hayatı nasıl olacaktı. Buraya temelli de gelmemişti. Yine altın kafese kapalı esir bu kuş olarak mı devam edecekti hayatına? Hür olsa ne olacaktı. Onun hayatı hiç konaktan dışarı olamamıştı ki. Derin düşünceler içinde gözlerini uykuya teslim etti.

Nrrsan bugün hazırlanda alışverişe çıkalım kızım.

Nurdan teyzesine ters ters baktı. Alışverişi hali mi vardı. Kendini şu son günde kırk yıl yaşlanmış hissediyordu. İstediği hiçbir şey olmuyordu. Lavinya gitmişti konaktan kendisi gelmişti o da şimdilik. Geleceği belli değildi. Baba evi onu daha kabul etmezdi. Alparslan yüzüne bakmıyordu. Resmen metres konumuna düşmüştü. Hepsi teyzesinin yüzündendi. Kızlar ona baktığını görünce düşüncelerinden sıyrılıp olur teyze dedi.