Unicode >>>>>
တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းထဲဝယ်
ငိုသံယဲ့ယဲ့လေး ထွက် ကာငိုနေတဲ့
တစ်ချိန်က မာကျောခဲ့တဲ့ ထယ်ယောင်း" ငါ့ကို ငါ့အမ နဲ့ပေး တွေ့ခွင့်ပေးပါ
ဂျောင်ကု.... "ဂျောင်ကု ရဲ့ ခြေထောက်တွေ ကို
အားကိုးတကြီးဖတ်တွယ်ကာ
တောင်းဆိုနေတဲ့ ထယ်ယောင်း..." အိုးးး အဖိုးတန်လေး ရယ်
မင်းက တစ်ချိန်က ထယ်ယောင်း ရော ဟုတ်သေးရဲ့လား "ထယ်ယောင်း ရဲ့ မေးစေ့ကို အတင်း
ဆွဲကာ ဖျစ်ချလိုက်တဲ့ ဂျောင်ကု" မင်း ထွက်ပြေးချင်သေးလား.. "
ထယ်ယောင်း သူ မျက်ရည်တွေကို
သုတ်လိုက်သည် ဒေါသထွက်နေသာ
မျက်ဝန်းတွေဖြင့်" ထွက်ပြေးချင်သေးတယ် မင်း အနားကနေ
ထွက် ပြေးချင်တယ် "ဂျောင်ကု သူ့ အိတ်ထဲက အိတ်ဆောင် ဓားကိုပေးလိုက်သည်
" ငါသေမှဘဲ ရမယ်
ရော့ သိပ်ထွက်ပြေးချင်နေရင်
အဲ့ ဓားနဲ့ ငါ့ နှလုံးသားကို ထိုးသွား
လိုက် ပြီးရင် မင်းသွားတော့.... "ဂျောင်ကု သူ့လက်ထဲသို့ ဓားကို ထိုးပေးလိုက်သည်
" ထိုးလိုက် ထယ်ယောင်း.... "
လက်တွေ က တုန်ရီနေသည် သူ့ကို
ထယ်ယောင်း မသတ်နိုင်ပါအသိစိတ်က သတ်ဖို့တောင်းဆိုနေလဲ နှလုံးသားက ဂျောင်ကု ကို
သတ်ဖို့မလိုလားပေ...." မင်း အစ်မကို အဲ့လောက်သိပ်ချစ်တာလား?
ငါ့ကိုရော... ငါ့ကို ရော မင်း
မချစ်ဘူးလား.... "" မင်းကိုလဲ မချစ်ဘူး ငါ့ကိုယ်
ငါလဲ မချစ်ဘူး ဘယ် သူမှကို
ငါ မချစ်ဘူး.... "ထယ်ယောင်း ပြောလဲပြောရင်း
ဂျောင်ကု ပေးထားတဲ့ ဓားဖြင့်
သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုလှီးချလိုက်သည်" ကင်ထယ်ယောင်း!!!.... "
မြင်မကောင်းအောင် ကျလာတဲ့
သွေးတွေကို ဂျောင်ကု သူ့လက်ဖြင့်သွေးတိတ်အောင် ဖိပေးလိုက်သည်