BENİM KARANLIĞIM

¤2. BÖLÜM¤

Müziği açmayı unutmayın 🎶🎵 iyi okumalar vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen tek mutluluk kaynağım onlar 💜💫🌼

----------

Yaşadığım korku ile beraber, daha dikkatli bir şekilde asansöre bindim oha! O ne be sen de mi bineceksin! Savaş bey de asansöre bindi. Asansörde bir telefon çalınca benim ki olmadığını anlayıp, Savaş beye baktım. Bana bakmayıp telefonu açtı ben de fırsattan istifade yarene mesaj attım,

"Kime: Kardelen💫;
kanka geliyorum çok yorgunum bir şeyler hazırla öptüm."

Asansörden inerken ilk önce ben indim, şirketin önüne çıktığımda savaş bey telefonda,

"Nasıl bulamadınız lan! En geç 2 gününüz var o iti bana getirmeniz için ... çabuk oluyorsunuz tüm yer altı bizi konuşuyor lan ... tamam seri olun."

Diye kükrüyor du adeta.

Şirketin çıkışındaki merdivenlerden inerken korkuyordum, titriyordum ve bana hayatımın hatasını yaptırabilecek olan merak duygusuyla iniyordum.

Kafamda dönüp duran o cümle...

"Tüm yer altı bizi konuşuyor."

"Yer altı bizi konuşuyor."

"Yer altı..."

Beni düşüncelerimden sıyıran mesaj sesi ile sıçradım,

"Kimden:Kardelen💫;
Mis bir menü seni bekliyor aşko kop da gel."

Yarenin attığı mesaj ile sırıttım,ve bir taksi durdurdum taksiye adresi söyledikten sonra mesaj yazdım,

"Kime:Kardelen💫; acaba makarna salçalı falan mı geliyorum bir tanem."

Yaklaşık 20 dakika sonra kafamdaki tüm salak düşünceleri takside bırakarak, ya da bırakamayarak ücreti ödeyip indim. Yok be olamaz öyle bir şey mafya olamaz dimi,

"Olabiliiir"

Diyen iç sesimi susuturup evin kapısını açtım YUH!

Mis gibi kokan kokuları takip ederken yarenin bana zaferle baktığını gördüm. Hayran ve özür dileyen bakışlarımı ona sunarken konuştu Master Chef,

"Öhümm, burada annesi gastronomi okumuş bir Şef var saygı please!"

Onun cümlesine kıkırdarken,

"Ellerine sağlık ben masayı kuruyorum yaren şef."

Masayı kurup yemek yerken yaren sordu,

"Ee nasıl geçti, ve niye suratın böyle?!"

"İyi iyi de ne var suratımda yara falan mı! Hayır ya ergen miyim ben 23 yaşıma geldim hala sivilcem mi çıkıyor!? Off yemiyorum yemek falan ya!"

Yaren bana salak salak bakıp kahkaha atmaya başladı,

"Gülme be sende de çıkar umarım!"

Dediğimde daha çok güldü 1 dakika falan sonra karnını tutarak sustu ağzımı açsam gülecekti.

"Kankam hayır suratın harika da moralin bozuk gibi duruyo o yüden dedim sen de hemen'sivilcim mi vir yii' diye söyleniyorsun ama."

Yarenin sözlerine polat alemdar gibi bakıp,

"Salak direkt konuya gir o zaman. Bir şeyim yok ama gerçekten yorgunum."

"Belli."

"Ne belli?"

Aynı anda,

"Ne demek ne belli!?" Aşırı saçma repliği Dediğimizde kahkaha komasına girmiştik adeta bana gelen bildirim sesiyle anca durabildik.

Kimden:053********;
İyi akşamlar arya ben savaş. Bu numarayı kaydet ve yarın saat tam 08:30' da ofiste ol.
Görüşürüz."

Numarayı 'Savaş Karalar' diye kaydedip mesaj yazdım

"Peki Savaş, iyi akşamlar."

Masayı toplayıp kalktıktan sonra odama geçip yarenle kıyafet ayarlayacaktık.

"Kanka bak bu giy gitsin işte uğraştırma beni."

"Elindeki elbiseye bi bak ta konuş o kısa ve ben nefret ederim kısa elbiselerden yaren. Bak bu olsun lütfen!"

Yaren elimdeki haki tonlarında tam diz kapağıma gelen elbiseye gerizeklıymış gibi baktı

"Ah be bir boku da bil ya ama neyse karışmayacağım. Bundan sonra arya giy onu git. Ama sakın altına spor giyme lütfen?!"

Başımı sallayıp mecburiyetten tamam dedim yaren tam gidecekken,

"Onu da sen seç." Dedim. Bana her zamanki gamzelerini göstererek gülüp gitti yaklaşık iki dakika sonra elinde haki stilettolar ile gelince yutkundum el mahuk bunlar giyilecek arya sen istedin diyen iç sesime aldırmadan yarene bakıp tamam iyi geceler dedikten sonra telefonu kontrol edip başımı yastığa koydum.
O olmasaydı ne yapardım be.
Biricik kankam benim . Dün annnesigilde kalmıştı ailesi İzmirden geldikleri için hasret gidermişlerdi bu ev de Ortaokuldan beri hayalimiz olan evdi. İyi ki tanımışım onu iyi ki.

Yarın ki işi düşünüp uyumaya çalıştım ve düşüne düşüne yorgun bedenimi ve ruhumu uykunun kollarına yavaş yavaş bıraktım.

Gözlerimi aralarken yarenin hala "kalk artığk" diye bağırışları çınlıyordu kulağımda.

"Ve prenses uyanır..."

Hafif bir tebessüm ile karşımdaki işsize

"Günaymış."

Dedim yataktan kalkarken saatin daha 7 olduğunu görünce yarenle lafladık. Eh birazcık da savaş bey den bahsetmiş olabilirim.

Savaş Bey'in bana 08:30' da gel dediğini hatırlayarak duşa girip bir duş aldım çıktığımda saatin 07;45 olduğunu görmemle saçlarımı kurutup makyajımı da hafif bir rimel ile sonlandırdım. Elbisemi ve ayakkabılarımı seçip aşağı indim. Yarenin yanına gidip kendi eksenim etrafında tur attım. Abartmış mıyım sorusuna tabii kide hayır cevabını alıp bir şeyler atıştırdım. Saat 08:03 'ü gösterirken yarenle vedalaşıp aşağı inip arabama bindim. Bu gün ben kendim gidecektim. Hem de babamın hediyesiyle

Range Rover.

Kendi hayatımı kuracağım dedikten sonra sadece arabamı almıştım. Başka hiç bir şeyimi almadım. 10 dakikalık yolun ardından şirketin otoparkına arabayı park edip indim bu gün iyi bir gün olacak Arya his ediyorum edebiliyorum...

Başlayalım '''
. . .

----------

Evett hikayemi yeni yazdığım için direkt bölüm yayınlamak istiyorum . Bu yüzden bölüm sizlerle sizi çok seviyorum ilk okurlarım ailemin ilk üyelerii

Sultan💜