19.Bölüm 🍃

644 50 104
                                    

Mert
Umutu öptükten sonra o kadar utanmıştım ki iki gündür yazamıyordum.Zaten ne diyebilirdim ki?Onu bilerek ve isteyerek öpmüştüm.Pişman değildim.Dudakları o kadar güzeldi ki...Onu öperken o ait olunmuşluk hissi harikaydı.Yine olsa yine yapar mıydım?Yapardım.Odamda bu düşüncelerle boğuşurken telefonumun bildirim sesi beni bulunduğumuz gezegene geri çekti.

17:21
Umut:Yazmıyorsun iki gündür? Umutun mesajını görmemle gülümsemem bir oldu.Merak mı etmişti yani?

Mert:Birileri beni özledi galiba.

Umut:Hastasın falan sanmıştım ama gayet iyiymişsin..

Mert:Ama ama bu olmadı ki ya!

Hastayım hasta.

Ölüyorum hatta.

Işe bile gitmedim bugün.

Umut:Cidden hasta mısın?

Mert:Evet :(

Umut:Peki geçmiş olsun.

Mert:Aaa bu kadar mı?

Umut:Ne yapayım Mert çorba falan yapıp ellerimle mi içireyim yani?

Mert:Bak bu çok iyi bir fikir.

Umut:Saçmalama Mert.Ben onu öylesine dedim.

Mert:Ama annem yok bir hafta.

Kim bakacak bana?

Hasta hasta beni böyle mi bırakacaksın?

Püü insanlık bitmiş.

Umut:Tamam.

Geleceğim başımın belası.

Mert:Cşdden mş¿

Gelvek mişn?

Umut:Düzgün yazsana lan.

Mert:Şey ben bi an şaşırdım da.

Umut:Heyecan mı yaptın :)

Mert:Şey o zaman bekliyorum.

Umut:O zaman geliyorum :)

Mert:Bu gülüş hayra alamet değil gibi geldi bana.

Korkmalı mıyım?

Umut:Korkma,acımayacak.

Mert:Ne?!

Umut: :)
(Görüldü)

Umut
Mesajlasirken kahkahalarla gülüyordum resmen.Bu çocuk bana çok iyi geliyordu.Gerçekten hasta mıydı bilmiyorum ama belki tekrar öp- ah ne diyorum ben?Belkide gerçekten hasta ve birine ihtiyacı var.Telefona bi süre daha aptal aptal gülümseyerek baktıktan cebime attım.Şirketten yeni çıkmış arabadaydım mesajlasirken.Müzik çaları açtım ve birden aklıma iki gün öncesi geldi.Dudaklarımın üstündeki yumuşak dudaklar ve çilek tadı aklıma gelince kalbim daha hızlı atmaya başladı.Deli gibi heyecanlanıyordum ve şimdi evine gitmek için arabayı çalıştırmıştım.Eve gitmeden önce mesaj atmak için telefonumu çıkardım.

17:40
Umut:Bisey lazım mı gelirken alayım? hemen cevap geldi ve ben onun bu huyunu çok seviyordum.

Mert:Hayır ama şey çikolata alsan fena olmaz sanki.

Umut:Özellikle istediğin?

Mert:Albeni.

Umut:Ne? yazıp arabayı durdurdum.Kalbim hızlanmıştı yine.Albeni.Elimi alnıma vurdum.Çikolata olan albeni.

Mert:Albeni varya hani ondan istedim.

Umut:Ha,tamam şey oldu da,alırım. aptal gibi resmen mesaja yansıtmıştım.

Mert:Umut sen iyi misin?

Umut:Iyiyim.Birazdan orda olurum.

Mert:Bekliyorum <3

Umut:Tamam.

Mert:Odunsun.
(Görüldü)

Son attığı mesaja yine gülümsedim.Kalp gelince heyecandan ne yapacagimi bilemedim,ne var bunda?Ne zamandan beri tek mesajıyla aklımı alır hale gelmişti ki?Ne zaman bu kadar aşık etmişti beni kendine?Peki ya o...O bana karşı aynı şeyleri hissediyor mu?Umarım hissediyordur ve umarım aşkım karşılıklıdır.O öpücükten sonra karşılıksız olduğunu düşünmek istemiyordum.Mert'e öyle âşığım işte.

İlham perilerim lütfen geri gelir misiniz???

Kötü olduğu için özür dilerim.İcime sinmedi ama bölüm beklemeyin diye attım.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🍃

ARTIK UMUDUM VAR (B×B) AŞK ve NEFRET SERİSİ 2. KİTAPWhere stories live. Discover now