♡See you again♡✔

{13 თავი😵💔}

-წამოდი ჯონგქუქს მივეხმაროთ.წამოიყვირა ნამჯუნმა და ყველამ წყალში დამიწყო ძებნა.ჰოსოკი ისეთი განერვიულებული იყო ლამის ტირილი დაიწყო.ყველას ეშინოდა იმის რომ ცოცხალს ვეღარ მიპოვნიდნენ.
ქუქისpov:ნანის გამწარებული ვეძებდი წყალში,იმაზე ფიქრიც კი არ მინდა რომ შეიძლება დავკარგო.წყალში უფრო ღრმად შევედი და დავინახე ნანი,რომელიც ნელ-ნელა ფსკერისკენ იძირებოდა.

მაშინვე მისკენ გავცურე ხელი დავავლე და წყლის ზედაპირზე ამოვიყვანე.ვცდილობდი გონზე მომეყვანა,მაგრამ მისი სხეული უსიცოცხლო და ფერმკრთალი იყო.ძალიან მეშინია,ახლა შიშის მეტს ვერაფერს ვგრძნობ.
-ჩქარა აქეთ,დამეხმარეთ.დავუყვირე ბიჭებს რომლებიც ასევე წყალში ეძებდნენ ნანის. ყველამ ჩვენსკენ გამოცურა და ნანი ნაპირზე გავიყვანეთ.
-რამე გააკეთეთ,სასწრაფო დახმარებას გამოუძახეთ.განწირული ხმით ყვიროდა ჰოსოკი.
-უკვე დავრეკე,მაგრამ ტელეფონი არ იჭერს.უპასუხა იუჯინმა ტირილით.ყველა განადგურებული იყო და ცდილობდნენ ჩემს გონზე მოყვანას,მაგრამ ამაოდ.
-ღმერთო რამე იღონეთ,ის არც კი სუნთქავს.ტიროდა ჰოსოკი და გულში მიხუტებდა.
-გაიწიეთ!ყველა გაიწიეთ!თქვა ჯონგქუქმა.ყველა უხეშად გვერძე გაწია და ჰოსოკს უთხრა ძირს დავეწვინე.ასეც მოიქცა,ჰოსოკმა ძირს დამაწვინა და თითონ ფეხზე ადგა.
-მისმინე ჰოსოკ!ნანის ხელოვნური სუნთქვა ესაჭიროება.ნება მომეცი დხავეხმარო.ეუბნება ქუქი.
-რადროს ეგაა კვდება გოგო,რამე უშველეთ.ყვირის იუჯინი.
-რადროს ამის კითხვაა,ჩქარა დაეხმარე.უთხრა ჰოსოკმა და მუხლებზე დაეცა.
ქუქისpov:ჰოსოკის სიტყვების გაგონებაზე სწრაფადვე ნანისთან მივედი,მუხლებზე დავდექი და სახიდან თმა მოვაშორე.მის ტუჩებს სულ მოცისფრო ფერი გადაკრავდა შენს ტუჩებს უნდა შევეხო ანგელოზო,ვფიქრობდი და მის ტუჩებს ვუახლოვდებოდი.სხვა დროს ამას სიამოვნებით ვიზავდი,მაგრამ ახლა მეშინია,ძალიან მეშინია.მის ყინულივით ცივ ტუჩებს შევეხე და სული ჩავბერე.შემდეგ გულის მასაჟებს ვუკეთებდი, იგივე ზუსტად სამჯერ გავიმეორე მაგრამ ის მაინც უსიცოცხლოდ იწვა მიწაზე.ყველა შეშინებული თვალებით გვიყურებდა,მეც თავი ვეღარ შევიკავე და ტირილი ამივარდა.ღმერთო გევედრები ნუ წამართმევ მას.გავიფიქრე და გიჟივით ღრიალი დავიწყე.ჩემს დანახვაზე ყველამ ტირილი დაიწყო,რადგან ეგონათ ნანი მოკვდა.მაგრამ ცრემლები მოვიწმინდე და ნანის ვუთხარი:
-ვერ მიმატოვებ!ამას ვერ იზამ!შემდეგ კი ისევ სული ჩავბერე.უეცრად ვიგრძენი რიმ ნანიმ ხელი დამიჭირა ამ დროს მან ამოისუნთქა,ფილტვები წყლისზგან გაანთავისუფლა და გონზე მოვიდა.ამის დანახვაზე ტირილი ამივარდა და ის ძლიერად გულში ჩავიკარი.როდესაც დანარჩენებმა დაგვინახეს ძალა გამოცლილები მიწაზე დაეცნენ.ზოგი სიხარულისგან იცინოდა,ზოგი კი ტიროდა.როცა ჰოსოკი შევამჩნიე მისი სახე სრულიად წაშლილი იყო.ვანიშნე ნანისთან მოსულიყო,მაგრამ უკან დაიხია და გაოგნებული სახით იქაურობას მოშორდა.რათქმაუნდა გამიკვირდა,მაგრამ ახლა ამის დრო არ იყო,ნანისთვის უნდა მიმეხედა.
-ჯონგქუქ წამოდი სახლში ავიყვანოთ.უთხრა იუნგიმ.ქუქიმ კი ხელში ამიყვანა და სახლისკენ წავედით.როდესაც სახლში შევედით და ლოგინში დამაწვინეს თვალებით ჰოსოკს ვეძებდი,მაგრამ ის არსად დამინახავს.ლაპარაკის ძალა არ მქონდა ამიტომ ვერაფერს ვამბობდი.
-მოდი გავიდეთ და ნანიმ დაისვენოს თქვა ჯინმა.
-მართალი ხარ,მას ეხლა ამის მეტი არაფერი უშველის.უპასუხა ნამჯუნმა.
-კარგი წადით თქვენც დაისვენეთ,ყველას საშინელი დღე გვქონდა.მე მასთან დავრჩები.უთხრა ქუქიმ ბიჭებს და ლოგინზე ჩამოჯდა.
-ჯონგქუქ შენც წადი და ტანსაცმელი გამოიცვალე.ნანის მე მივხედავ,დავეხმარები რომ მანაც ჩაიცვას.უთხრა იუჯინმა.
-კარგი მართალი ხარ წავალ მაგრამ მალე დავბრუნდები.უთხრა ქუქიმ და ყველამ ოთახი დატოვა.
-სად არის ჰოსოკი?!იკითხა ჯინმა.
-მეც მაგის კითხვას ვაპირებდი,მისი მანქანაც არაა გარეთ.თქვა თეჰიონმა.
-არ ვიცი როცა დაინახა რომ ნანი გონზე მოვიდა იქაურობას მოშორდა.იმის მერე არც მე დამინახავს.უთხრა მათ ქუქიმ.
-დავურეკავდი მაგრამ ტელეფონი არ იჭერს.თქვა ნამჯუნმა.
-მისმინრთ ასე ვერ ვიჯდები,ვიცნობ მას,ვიცი რომ ახლა საკუთარ თავს ადანაშაულებს მომხდარის გამო.მარტო ვერ დავტოვებ უნდა წავიდე ბიჭებო.თქვა ჯიმინმა და დაბლა ჩავიდა.
-დამიცადე მეც წამოვალ.უთხრა ჯინმა.
-გაგვაგებინეთ როცა ნახავთ.მიაძახა მათ თეჰიონმა.
-კარგი ცოტა დავისვენოთ და საღამოს ჩვენც წავიდეთ.თქვა ნამჯუნმა.
-არამგონია დღეს ნანიმ მგზავრობა შეძლოს,ამიტომ ჩვენ აქ დავრჩებით თქვენ შეგიძლიათ წახვიდეთ.უთხრა ქუქიმ.
-მარტო არ დაგტოვებთ.თქვა თე ჰიონმა და ქუქის მხარზე ხელი დაადო.
-როგორც გინდათ.უთხრა ბიჭებს ქუქიმ და გამოსაცვლელად ოთახში შევიდა.
ქუქისpov:ოთახში შევედი წყალი გადავივლე და სწრაფად ჩავიცვი.რომ ნანი მენახა.როცა მის ოთახში შევედი ეძინა,იუჯინი კი მასთან იყო.
-ჯონგქუქ ნანის ახლა სძინავს,საშიში აღარაფერია.მითხრა იუჯინმა.
-ვიცი მაგრამ მისი დატოვება არ მინდა.
-კარგი შენი ნებაა.დღეს სახლში აუცილებლად უნდა წავიდე,შეგიძლია ბიჭებიდან რომელიმეს სთხოვო სახლში წამიყვანოს?
-რათქმაუნდა ახლავე ვეტყვი ნამჯუნს და ის წაგიყვანს.დიდი მადლობას ყველაფრისთვის.
-არაფრის რისი მადლობა.ხო და კიდევ,იქნებ ჰოსოკს უთხრა ამოვიდეს.წეღან ნანის რომ ტანსაცმლის ჩაცმაში ვეხმარებოდი მკითხა ჰოსოკი სადარისო მე კი ვუთხარი რომ მოგვიანებით ნახავდა.
-ის წავიდა. ვუთხარი იუჯინს და ოთახიდან გამოვედი რომ ნამჯუნისთვის მეთქვა ის სახლში წაეყვანა.
-ნამჯუნ შეგიძლია იუჯინი სახლში წაიყვანო?
-კი რათქმაუნდა. მიპასუხა ნამჯუნმა.
-მაშინ მეც წამოვალ ბარემ ჰოსოკზე ვნერვიულობ.უთხრა იუნგიმ.
-კარგი წადით და ჩვენ ხვალ წამოვალთ.თეჰიონ შენც წადი,მოიწყენ აქ მარტო.ვუთხარი მათ.თეჰიონი უარზე იყო მაგრამ მაინც დავითანხმე წასულიყო.ისინი გავაცილე და ისევ ნანის ოთახში ავედი. კიდევ ეძინა.ალბათ როგორ შეეშინდა.როცა დახმარება უნდოდა და ვერავინ დავეხმარეთ. მასთან მივედი გვერდით წამოვუწექი და თმაზე დავუწყე მოფერება.ვიცი ამას არ უნდა ვაკეთებდე.ის უკვე სხვას ეკუთვნის,სხვა უყვარს,მაგრამ რა ვქნა არ შემიძლია თავის შეკავება.მაშინ მაინც შევეხო როცა ამის საშუალება მაქვს.ვფიქრობდი ჩემთვის.მერე ლოგინის თავს მივეყუდე და ნანის დავუწყე  ლაპარაკი.
-ნეტა შემეძლოს გითხრა როგორ მიყვარხარ,როგორ მინდა რომ სულ ჩემთან იყო,როგორ ვეჭვიანობ ჰოსოკზე იმიტომ რომ შეძლო იმის თქმა რაც მე ვერ გითხარი...ნანის შევხედე და გამეცინა,რადგან რეალურად ჩემ თავს ველაპარაკებოდი მას ხომ ეძინა.ისევ გიჟივით მარტო გავაგრძელე ლაპარაკი საკუთარ თავთან.
-იცი როგორ მშურს ჰოსოკის?მას შეუძლია მაშინ შეგეხოს როცა მოუნდება,მაშინ გითხრას რომ უყვარხარ როცა ამას ყველა გაიგებს...და მე?მე მხოლოდ მაშინ როცა გძინავს,არავინაა ან მთვრალი ხარ.იმიტომ რომ მეორე დღეს მაინც არაფერი არ გახსოვს.ისევ გამეღიმა.

-ეხლა შენ გძინავს,არც არავინაა აქ.ხოდა შემიძლია გითხრა რომ მიყვარხარ.მისკენ დავიწიე ყურთან მივუახლოვდი და ჩუმად ვუთხარი:
-მიყვარხარ😊
შემდეგ ლოყაზე ნაზად ვაკოცე და გავუღიმე.ვუყურებ და ვხვდები რომ მის გარეშე არაფერს აქვს აზრი.რანაირად...რანაირად შეძელი ამ დროში ასე ღრმად შემოგეღწია ჩემს გულში.დედა ყოველთვის მეუბნებოდა რომ როცა პირველად შემიყვარდებოდა ეს გრძნობა განსაკუთრებული იქნებოდა.აი თურმე რას გულისხმობდა ის.როდესაც გხედავ რაც არ უნდა ცუდ ხასიათზე ვიყო ხასიათი მიკეთდება,მაგრამ როცა ჰოსოკთან გხედავ ჩემი სამყარო შავ-თეთრი ხდება ისევ ისეთი როგორიც ადრე იყო შენს გამოჩენამდე.შენ ხარ ჩემი პირველი სიყვარული და რაც არ უნდა მოხდეს,რამდენი დაბრკოლებაც არ უნდა დამიდგეს წინ შენს დაკარგვას არ ვაპირებ.ამ ფიქრებში და ნანის ყურებაში მეც ჩამეძინა...

ძლივს გაღირსეთ ახალი თავი ამისთვის ბოდიშს გიხდით ვეცდები მალ მალე დავდო ამის მერე🤗💜