Burnt By Your Blaze

Kabanata 34

. . .

"Hmm? The time is running, my Goddess. Your prince might be dead even before you decide." Mungkahi ni Erigor habang nakangisi ng nakakaloko sa harapan ko. I greeted my teeth.

This can't be happening! No! What should I do?! I can't sacrifice myself, but I can't afford to lose Theo! 

'AXILLA!'

Halos mapaigtad ako nang marinig ko ang sigaw ni Taiga sa isipan ko. Napaatras ako ng isang hakbang pero hindi ako nagpahalata na nawala na ako sa focus.

'Taiga?! Anong problema?!' 

'S-si Theo! He's screaming in pain and agony! I don't know what to do! He's coughing blood too'

I bite my lower lips in frustration. Fvck! What should I do?! I can't lose Theo! I don't want to be selfish but Lemureeyah needs me!

Mariin akong napapikit then I clench my jaw. 

Sa pag pikit ko ay nakita ko ang muka ni Theo. He is smiling to me. Fvck! I don't want to lose that smile! I want him to stay with me forever. 

 "You're born to save this world from chaos. The lemureeyah need you"

Nanginig ang mga kamay kong nakahawak saking espada nang marinig ko ang boses ni Theo na nag e-echo saking isipan. My heart ache like they stabbed it with a million sword, there are tears that threatening to fall.

I'm sorry Theo.. You choose me, because you want me to save this world, and I can't save the world if I'm going to sacrifice my life here. Theo, I don't want to lose you, but.. I have no choice anymore. Lahat ng effort mo sa pagligtas ng buhay ko ay mapupunta sa wala kapag kinitil ko ang sarili ko. I'm very sorry Theo.. I'm sorry

"I'm so lucky to be destined with you, Axilla."

Ang luhang kanina ko pa pinipigilan ay nagtuloy-tuloy na sa pag agos na parang hindi na ito mauubos pa, ang puso kong parang sinasaksak ay mas lalong sumakit pa. 

I will save this world, just like what you wanted.. Theo..

'AXILLA!' Narinig ko ang sigaw na iyon galing kay Taiga . Mabilis akong nagpalabas pa ng isang espada sa kaliwang kamay ko at mabilis na sinalag ang dalawang umatake sakin sa magkabilang gilid.

Nakakabinging ingay ng mga espadang nagkikiskisan ang maririnig sa buong lugar na ito. Buong pwersang ititnutulak ng dalawang shadow master ang mga espada nila para masaksak ako habang naka-krus ang dalawang hawak kong espada at nakaharang ito sa espada nila upang hindi umabot sakin.

Buong pwersa kong tinulak ang dalawang kalaban ko at mabilis naman silang napaatras. Nasa harapan ko na silang tatlo. Hindi parin nawawala ang ngisi ni Erigor. I clench my jaw. 

Ang hangin sa paligid ay unti-unting lumalakas dahilan ng pagsabog ng buhok ko at sumasayaw na ito dala ng malakas na hangin, nararamdaman ko ang pag gapang ng kakaibang lakas sa aking katawan, ang mainit na sensasyong dala ng malakas na kapangyarihan, kapwa nagliliwanag ang dalawang espada sa mag kabila kong kamay. 

Mula sa galit, poot, sakit, at paghihinagpis, ipinapangako kong hindi ako titigil hanggang hindi nakakamit ng mundong ito ang kapayapaan at katahimikang matagal nang inaasam.

With just a blink I attack them and like a thunder flash I'm already behind them, I swing my sword to slice them. I hear an agonizing scream from  them and the blood spurted out all over the ground. Mabilis silang naghiwa-hiwalay at pinalibutan ako. Duguan man ay hindi parin sila kakikitaan ng pagsuko.

Unang sumugod si Erigor, gamit ang espada niya. Sinalag ko ang atake niya gamit ang isang espada ko at pinutol ko pang muli ang natitira nyang kamay. Napahiyaw siya sa sobrang sakit at tumalsik ang mga dugong galing sakaniya. Mabilis akong tumalon palayo nang maramdaman ko ang papalapit na atake. Biglang sumabog ito, buti nalang ay nakalayo ako. Nakatalon din namna palayo si Erigor.