ÇAKMA ROMEO ♥

♡34. Bölüm: Depresif Ayı; Emrah!

Bölüm @Black_Baby'e ithafen. Multimedya'da onun yaptığı çalışma var ve teşekkürler! ♡

♡34. Bölüm: Depresif Ayı; Emrah!

Sabah uyandığımda Deniz'i başımda dikilirken buldum. Daha çok onun odamda çıkarttığı gürültüler yüzünden uyanmıştım. Ah! Ne zaman öğrenecekti odamı karıştırmamayı?

"Ne var?" diye sordum uykulu uykulu. Sesim, kurumuş boğazım yüzünden çatallaşmıştı.

"Kalk Kumsal, kalk! Çok kötü bir şey oldu!" Beni sarsmaya, sonrada çekiştirmeye başladı.

Ciyakladığımda beni bıraktı ve yatağıma, daha çok üzerime oturdu. Doğrulurken ofladım. "Ne biçim günaydın bu be! Saat kaç?"

"Bırak şimdi günaydını münaydını. Kötü bir şey oldu diyorum!"

Kardeşimin yüzüne şöyle bir baktım. Cidden, bir şeyler olmuşa benziyordu. Suratı telaşlıydı. "E ne oldu anlatsana!"

"Maya var ya,"

Gözlerimi devirdim. "Ee?"

"Ayrıldık biz."

"Oha siz hâlâ çıkıyor muydunuz?" Şaşkınlıkla bakakaldım.

Aynı bakışlarla o da bana bakakaldı ama sonra kendini düzeltti. "Yemin ediyorum malsın."

"Bunu bildiğim iyi oldu, hadi koçum. Git uyu. Büyüyünce geçer." dedim alayla ve yatağa geri uzandım.

Ama beni tutup ayı gücüyle çektiğinde bir an vuracak sandım. "Kızım ayrıldık diyorum! Kalbime senin gibi bir öküz oturdu! Dışarı çıkmak istemiyorum!" Kendi söylediklerine kendi şaşırırken gözleri açıldı. "Lan yoksa ben depresyona mı girdim?"

Deniz'in ellerinden kurtulup, bir an önce kaçıp gitmeden uykumu yakalamak ve yeniden uyumak istiyordum. Çocuk gibi mızmızlanmaya başladım. "Lütfen, şu depresyonuna benim odamın sınırları dışında gir ve beni rahatsız etme. Hem sen erkek değil misin? Ne depresyonu? Git göbek at."

Kaşları hırsla havaya kalktı. "Biz erkeklerde depresyona girer, sevdiceğimizin arkasından ağlarız, Kumsal hanım!  Duygusuz muyuz lan biz? Erkeklerin duygusu yok mu? Onlar sandığınız kadar öküz değil."

Ona boş boş baktım. "Bitti mi?"

Omuz silkti. "Evet."

"Ay götüm." dedim ve onu takmadığımı, onun sözlerine katılmadığımı belli etmeye çalıştım.

Tövbe Allah'ım. Sabah sabah amma öttü.

"Of be! Adamakıllı depresyonda geçiremez olduk, kendi dertlerimizle rezil oluyoruz. Ben odama gidiyorum. Buralarıda dağıttım ama istediğimi buldum. Bu depresyonu benimle birlikte atlatacak olan hayvan. Nâm-ı diğer Mutlu Ayıcık. Ama bundan sonra onun adı Depresif Ayı; Emrah, ye yo."

Ayıcığımı alsada ses etmedim ve kapıdan çıkarken Küçük Emrah'ın sesiyle mırıldanışını dinledim. Ayının olmayan kaşları hakkında plan yapıyordu.

Bu çocuk sıyırmıştı!

Başımı yeniden yastığa gömdüm. Ama iş işten çoktan geçmişti. Deniz uykumu beraberinde götürmüş, beş çocukla kapıda kalan kadının yüz ifadesine bürünmüştü yüzüm. Yüce Sezar!

Yorganı teptim ve sinirle yataktan kalktım. Alarm bile çalmamıştı daha. Tabii çalmazdı, çünkü çalmasına daha iki saat vardı ve Deniz! Seni öldürmek istiyorum.

Bir süre ne yapacağımı şaşırdım. Sonra yatağımın, Toprak'ın çantasının hemen yanındaki koliye baktım. Semih'in getirdiği tişörtlerle doluydu. Dün okula gitmeden hemen önce bunu bana getirmişti. Sonrada okula beraber gitmiştik. Elbette ben servisi bir günlüğüne ekmiştim.