Хаш ордон шиг байшингийн цагаан тааз ширтэн буй залуугын сэтгэл гадаах цаг агаартай ижилхэн байв. Жихүүн салхи салхилаж , өчигдөрхөн хэзээ ч алаглахгүй юм шиг цэлийж байсан гүн хөх тэнгэр өнөөдөр хар бараан үүлсээр хужигдаж ,салхилах салхитай хамт шиврээ бороог илгээж байв. Залуу хажуудаа хэвтэх бүсгүйн хөрсөн биеийг эцсийн удаа гэсэн шиг чангаас чанга тэврэнэ. Үзэсгэлэнтэй гэгчинь гэрэлтдэг байсан нүд нь одоо аниатай хэвтэх бүсгүйн зүг хамгийн эцсийн удаа ширтэж байлаа.
Цонхны дэргэдэх үзүүрээсээ хатаж эхэлж буй цэцгийг хөрснөөс нь тастаж аваад асар их гуниг тээж буй нүдээрээ хэсэг ширтээд хаа нэг тийшээ шидэж орхино.
Урт удаан сэтгэлд нь бөглөрч байсан нулимс одоо л онгойж буй гэлтэй хойлооныхоо хэрээр чанга хашгирч шанааг нь даган зогсоо зайгүй харууслын нулимс урсах нь дэндүү хожимдсон ухаарал гэлтэй.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Faye
YOU ARE READING
When the wind bloom
RomanceХэрвээ тэр өдөр чамайг инээмсэглэж байгааг харах хамгийн сүүлчийн өдөр гэдгийг мэдсэн бол би хэзээ ч мартагдахгүйгээр тархиндаа сийлж аваад үүрд дурсах байсан юм. -fayecore
