Instant Mommy

Chapter 19

Sorry po sobrang tagal ko mag update ano kasi na aabno nanaman author ninyo dinapuan ng katamaran ayan tuloy di nakapag isip ng maayos ahhyy tagal tuloy mag update sensya na 😅

Sophia pov

Kanina pako di mapakali dito sa kwarto minsan gugulong gulong sa kama, tatayo para ngatain ung kuko ko o di kaya minsan nag pupush up ako at madalas sumusuntok suntok sa hangin abay kilangan ko mag palakas para sa pag tutuos namin ng hinayupak na galunggong nilang ama matagal nakong nang gigigil dun eh muntakin ba namang iwan itong mga bata ayan tuloy napag kamalan akong ina nang kambal hayyss pero parang blessing nadin kasi may makaka sama nako sa buhay at napa mahal na saakin ang kambal na kahit walang bayad mas gugustohin kong makasama sila pero pano kong arrggghh palayasin ako kasi sampid lang ako syempre alam naman ng ama nila na hindi ako ung asawa nya ung maga kambal lang talaga nag iisip na ako yong nanay nila ahhyys luluhod nlng kaya ako mag mamakaawa na ako nalang kunin nyang nanny oh diba win win situation un nag hahanap sila ng nanny tapos ako naman ayaw kong mawalay sa mga bata tapos ayaw ng mga bata sa iba ako lng gusto nila ayyiieeeh kinikilig ako sana all charrss pero seryoso ano kaya itsura ng ama nila pogi ang kambal matangos ang ilong maputi medyo chubby cheeks may lahi atang banyaga haha hang cute si baby lance blue eyes si baby lace sobrang itim ng mata parang dun sa painting ang itim na itim nitong mata na napaka bagsik tumingin mantalang si baby lance parang anghel emm anghel nga ba diko alam sa pag lipas ng mga araw ang mga kilos nila parang naiiba sa galawan ng mga bata na 5 years old lng para silang hindi normal na bata mga abnormal siguro sila charrss pero totoo hindi sila normal bakit ganun nalang ang takot sa mga mata ng mga katulong dito at ganun din si butler lim lahat sila iniiwasang mapatingin sa mukha ng kambal na para bang ika mamatay nila oras na tumingin sila sa mata ng mga ito hayyss praning na ata ako jusko.

Pano nga ba ito nag simula ang pag kaka tanda ko nung nakita kong umiiyak at nag wawala sa mall na si baby lance sumunod dun sa kalye na sugatan at umiiyak na napag kamalan akong ina hanggang maka rating dito sa mansyon na balak ko sanang mag apply na nanny pero anyari walang sabi sabing hinatid ako sa kwarto at ginalang na parang amo nila jusko marahil wala kasing ibang amo dito kundi si baby lance at baby lace lang kaya ayan feeling donya ang ganap ko ahhhyy so ganun nanga tama na ang flashbacks balik tayo sa tanong ko kunh pogi sila ede pogi din ung ama nila hehe excited nako ma meet and greet sya ooyy wag ka hindi ako excited na tipong crush agad excited akong masuntok sa mukha ganun un ah wag kayong ano dyan

"Mommy are you ready"
-baby lance

"Ayy anak ka ng tikbalang jusko baby lance naman eh wag ka naman basta basta susulpot babatukan ko talaga si butler lim nagagaya kana sa kanya na parang kabote bigla bigla nalang susulpot jusko"

"Haha I'm sorry mom ang cute mo mommy pwede mommy payakap miss kita agad hehe pwede po?"
-baby lance

"Aww nag lambing haha lika nga dito yakapin ka ni mommy"

Agad namang lumapit si baby lance saakin at yumakap miss daw agad eh magkasama kami kanina pa ilang minuto lng ako nahiwalay pra mag empake ng gamit oohh ayy naku agad naman akong nagulat sa pangalawang pag kakataon abat bigla ba naman sumulpot si baby lace na naka simangot na halos mag dikit ang kilay ano naman problema ng batang to ahhyy

"Mommy how about me? Can I hug you too like lance ?"
-Baby lace

Luh selos naman tong baby ko anyare sa dalawang to kung mag lambing kala mo naman nawala ako agad ng ilang taon jusko kaka hiwalay nga lang nmn ng ilang minuto eh jusko

"Oo naman  baby come here para mayakap ko na kayong dalawa love na love kayong dalawa ni mommy"

Lumapit at naki yakap nga si baby lace ang sarap sa pakiramdam na may mga munting anghel akong kayakap diko tuloy maiwasang malungkot pano kung dumating ang araw na mawala sila sakin at kunin sila ng mother nila alam kong hindi sila akin pero napa mahal nako sa kanila makakaya ko ba na mawalay sila sakin jusko iniisip ko palang nadudurog na ang puso ko diko namalayang pumatak na ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan pinunasan ko rin naman agad ayaw kong mag alala ang kambal dapat think positive

Andito na kami sa sasakyan papunta sa palasyo daw nung hinayupak na galunggong nilang ama sayang diko nadala ung painting naalala ko pa nun pag katapos ng yakapan namin nung mga kambal umalis sila saglit may aasikasohin daw muna sila kala mo naman nag tatrabaho na jusko kaya ayon dahil namiss ko si crush nag punta ako ng palihim dun sa kwarto balak ko talagang kunin ung painting kaso lang ang laki laki namn kc sobra kaya ayon pinicturan ko nalang baka isipin nilang mag nanakaw ako pag kinuha ko un at isa pa di sya kasya sa bag ko sayang nuh hayyss.

Pag dating namin sa palasyo natulala nalang ako abat malaking gate lng naman sumalubong samin ang taas taas ano yan building lng sa taas jusko sira ulong bilyonaryo un ah pakasalan ko sya eh makita niya hehe charot pag pasok namin sa gate wala ung palasyo hala asan ang palasyo jusko nawawala baka invisible lang nasa magic world kami wow may powers siguro ako ano kaya hehe

"Mommy ano po iniisip mo haha"
-Baby lance

"Mommy malayo pa tayo sa palasyo gate pa lamang ito hintayin po natin ang sasakyang mag hahatid satin patungo roon "
-Baby lace

Ayy ganun sayang naman akala ko nasa magic world na kami sayang. Hawak ko ang kambal sa magkabila kong kamay habang inaantay ung sasakyan daw.

Hindi rin naman nag tagal at dumating na ang sasakyan na mag hahatid saamin papunta ng palasyo. Habang naka sakay hindi ko mapigilang mamangha sa mga nakikita ko napaka lawak ng lupain matatanaw mo ang napakagandang hardin na punong puno ng ibat ibang bulaklak habang sa dinaraanan namn namin naka hilera ang nag gagandahang puno na ngayon ko lamang nakita ang ganda talga ng puno may ganto ba talga sa pinas maakyat nga yun next time habang manghang mangha ako sa mga nakikita ko napansin ko ang kambal ibang iba ang kanilang ekspresyon sa mukha nka kunot ang maliit nilang noo at halos mag dikit naman ang kanilang munting kilay pareho silang naka simangot na tila ba hindi nila gustong umuwi ano nanaman kaya ang problema nila kung sana lng mind reader ako ede sana nabasa kuna iniisip nila jusko hindi ba nila namimiss ang ama nila hayyss.

Inalalayan akong bumaba ng driver namin at ganun din ang ginawa niya sa kambal ngunit sinungitan lamang sila ng kambal at ayaw mag pahawak kaya lumapit ako at ako na ang umalalay nag pabuhat panga sila eh jusko ibinaba kuna rin naman sila at kumapit nalang sila sa kamay ko

"Welcome back young masters at sa iyo rin po madame"

Luh madame daw gusto ko sana syang sawayin na lady sophia ang pangalan ko hindi madame kaso wag na tinatamad ako pano naka yuko din sya tulad dun sa mansyon nka yuko pag angat ko ng tingin ko natulala nalang ako sa palasyong nasa harapan ko welengye totoo ba to o nananaginip lang ako bahagya kong kinurot ang pisngi ko umaasa na baka panaginip lang ito ngunit nasaktan lamang ako na nag papatunay na totoo nga ito wow ang laki laki para akong isang prinsesa

"Welcome to our palace mommy!!"
-Baby lance and lace