16. eguna

311 9 4
                                    

Estoy hablando con Lorea porque todavía no ha empezado la clase, cuando entran los chicos. Gari me sonríe y yo a él...
- (Lorea) Qué me he perdido aquí? - me río.
- (Eli) Nadaa, ahora somos amigos
- (Lorea) Oh vaya, a si que amigos...
- (Eli) Sí jaja...
- (Lorea) Ya, seguro que nada más? - me pregunta sonriendo y me río.
- (Eli) No, nada más jaja... - se me queda mirando.
- (Lorea) Te gustaa jaja...
- (Eli) Noo, por qué lo dices? Se nota mucho? - se ríe.
- (Lorea) Bastante sí jaja... - me pongo roja - por cierto, ahora mismo te está mirando...
- (Eli) Enserio?
- (Lorea) Sí jaja...a él también le gustas Eli
- (Eli) No creo...
- (Lorea) Que sii - me río. Me doy la vuelta y le pillo mirándome, pero cuando ve que le miro, se pone a hablar con los chicos.
- (Eli) Y si le gusto qué? Si cuando se termine esto, no nos vamos a ver más...
- (Lorea) Buenoo podéis seguir quedando fuera de aquí, no?
- (Eli) No sé... - me sonríe.
- (Lorea) Bueno tranqui, no pienses en eso... - la sonrío también y nos callamos cuando entra la profe.
- (Irakaslea) Nola zoazte antzerkiarekin? - le contestamos que bien. Ane levanta la mano...
- (Ane) Noiz antzeztuko dugu?
- (Irakaslea) Ba azken egunean, zuen gurasoak etorriko dira ikustera. Beraz, ondo prestatu! - genial, mi padre va a verme actuando y además, besando a un chico. Que vergüenza por dioss - baina lehenago, larunbat honetan aurkeztuko diguzue irakasleoi. Ikusteko nola zoazte, ados? - y todos le decimos que sí. Osea que ahora nos vamos a tener que besar dos veces...
- (Lorea) Qué tal vas?
- (Eli) Bueno más o menos ya me lo sé, pero todavía tengo que prepararlo mejor...tú?
- (Lorea) Lo mismo, pero lo tuyo es peor porque eres la prota...
- (Eli) Ya, vamos a hacer el ridículo delante de nuestros padres jaja...
- (Lorea) Ya te digo jaja... - nos reímos.
- (Irakaslea) Neskak ixilik! - nos miramos y nos reímos otra vez, pero bajito para que no nos oiga - orain lan bat egingo duzue taldeka - nos van poniendo en grupos de cuatro - Eli eta Lorea, Julen eta Garirekin... - por qué siempre nos tiene que tocar juntos? Menos mal que ya nos llevamos mejor...
- (Lorea) Que bien eh... - me dice sonriendo y la miro enfadada.
- (Julen) Chicas, no vais a venir?
- (Lorea) Ah sí... - empieza a recoger sus cosas y la paro.
- (Eli) No, que vengan ellos jaja... - se ríe y les miro - nosotras no nos vamos a mover, a si que ya sabéis... - se ríen. Cogen sus cosas y se sientan al lado de nosotras.
- (Gari) Epa - me dice sonriendo.
- (Eli) Puff siempre nos toca juntos, eh? - se ríe.
- (Gari) Ya, es el destino Eli... - me río.
- (Eli) Claro, el destino que nos quiere unir... - se ríe.
- (Gari) Por algo será, no crees?
- (Eli) Noo, cállate jaja... - se ríe y atendemos a lo que dice la profe. Mientras nos explica lo que tenemos que hacer, Gari está tocando mi estuche y le pego en la mano para que lo deje - no toques mis cosas - se ríe. Coge mi brazo para pintarme algo en la mano y le intento apartar...
- (Gari) Porfa déjame... - ruedo los ojos y le dejo que me pinte lo que quiera en la mano - ya está... - lo miro y no me puedo creer lo que ha dibujado. Un corazón y dentro ha escrito su nombre...
- (Eli) Enserio? - se ríe.
- (Gari) Oye que el corazón me ha quedado bien eh - me río.
- (Eli) Sii, te ha quedado genial vamos... - digo con ironía y se ríe - y por qué has puesto tu nombre dentro del corazón?
- (Gari) Buenoo porque es donde quiero estar... - me quedo mirándole.
- (Eli) Eh? - se ríe.
- (Gari) Nada Eli...
- (Eli) Sigo pensando que eres raro... - rueda los ojos - dame tu mano - se ríe.
- (Gari) Qué vas a pintar?
- (Eli) Ahh - le digo sonriendo y se ríe. Me da su mano e intento dibujar una guitarra pequeña. Noto que me está mirando mientras dibujo - no mires - se ríe.
- (Gari) Valee jaja... - al lado de la guitarra pongo mi nombre con un corazón también.
- (Eli) Ya está... - lo ve y me mira.
- (Gari) Pero qué pasada Eli?! Cómo puedes dibujar tan bien? - me río.
- (Eli) Tampoco es para tanto...
- (Gari) Que tampoco es para tanto?! Eli, está súper bien dibujada... - le sonrío.
- (Eli) Pues gracias jaja... - me sonríe.
- (Gari) Hay algo que no sepas hacer? - me río.
- (Eli) Muchas cosas Gari
- (Gari) Que va, se te da todo genial... - nos sonreimos.
- (Irakaslea) Eli eta Gari! - nos callamos e intentamos hacerle caso.
- (Gari) Te estás enterando de algo de lo que está diciendo? Porque yo no jaja... - me susurra al oído y me río.
- (Eli) Si te callaras pues igual sí - me mira y se ríe.
- (Gari) Tan borde cómo siempre... - le miro enfadada.
- (Eli) Qué te esperabas? Porque ahora seamos amigos, no significa que vaya a tratarte de otra manera...
- (Gari) Lo sé Eli, no tienes porqué cambiar si eres así. Borde, pero mi chica borde... - me dice sonriendo. Enserio me acaba de decir eso? Ruedo los ojos y le pego en el brazo. Se ríe y atendemos a lo que dice la profe. Tenemos que hacer un ejercicio de inglés juntos contando lo que nos gustaría hacer en el futuro. Mientras les digo lo que me gustaría hacer, Gari me mira sonriendo y hace cómo si no lo supiera, cuando es el único al que se lo he contado.
- (Eli) Te quieres callar ya? - se ríe.
- (Julen) A ver chicos, dejad de tontear ya y concentraros jaja... - nos reímos y nos ponemos rojos. Les toca a ellos y luego, nos separan para dar la clase.

Hasiera BerriakWhere stories live. Discover now