KEDİCİK

35

Multide bahsettiğim sahne ✨

Gözlerimi açtığımda yer evi gibi bir yerdeydim. Etrafıma baktığımda iki sandalye ve karşımda bir koltuk olduğunu gördüm. Gerizekalılar beni koltuk varken sandalyeye oturtmuştu.

"Şansımı sikeyim." Diye homurdandım ve yerimde kıpırdandım. Ellerim sandalyenin arkasına bağlanmış ve karnımdan geçen bir iplede sandalyeye bağlanmıştım. Ayaklarımı da birbirine bağlamışlardı.

"Laan. Nerdeyim lan ben. Kimsiniz lan siz." Diye bağırdığımda adım sesler geldi ve kapı açıldı. Yakışıklı bir çocuk sırıtarak odaya girdiğinde soran gözlerle ona baktım.

"Sonunda tanışabildik." Dediğinde ona sanki malmış gibi bakıp "Seni tanımıyorum?" Diye cevap verdim. Gülerek "Burak ben güzelim. Sende Kaanın biricik sevgilisi Ekin." Dediğinde "Kaanla sevgili değiliz." Diye cevap verdim.

"Ne haltsanız artık." Diyip bana yaklaştı ve dizlerini kırarak çömeldi. "Napıcaksınız lan bana." Dediğimde gülerek "Senin gibi bir kıza böyle konuşmak hiç yakışıyor mu?" Diye sordu. Bu salak muhabbetten sıkılmıştım, ne olucaksa olmasını ve eve gitmeyi istiyordum. "Ulan piç ne yapıcaksınız?" Dediğimde sırıtışı kayboldu.

Cebinden bişey çıkarırken onu izliyordum. Çıkardığı şeyin üstünde bir noktaya basınca aniden bir bıçak çıkmıştı. Bıçağı bana doğru yaklaştırırken hafifçe gerilemiştim. Bir eliyle boynumu açtığında sessizce "Yapma." Dedim. Oysa beni dinlemeyip gerdanımdan göğsüme doğru bıçağı bastırarak inmeye başladı. Canımın acıdığını belli edip onu mutlu etmek istemediğim için dişlerimi sıktım.

Sonunda durunca içimde tuttuğum nefesi dışarı verdim. "Baban istediğimizi yapmazsa daha kötüleri olucak. Ama ne yazık ki başında ben durmayacağım, adamlar seninle ilgilenir." Diyip doğruldu ve kapıya doğru ilerledi. "Kaanlar seni mahveder biliyorsun değil mi?" Dediğimde bana bakıp piç piç sırıtarak "Sanmıyorum güzelim." Dedi ve odadan çıktı. Kısa süre sonrada dış kapının kapanma sesi gelmişti.

Aniden kapının açılmasıyla içeriye iki tane bıyıklı ve orta yaşlı adam girdi. "Abi siz biraz yaşlı değil misiniz?" Diye sorduğumda uzun olan "Kes sesini." Diyerek beni susturdu. "Bana bak. Sıkıntı çıkarmayacaksın ve sessiz sessiz oturacaksın tamam mı küçük kız." Dediğinde "Abi açım ben." Diye cevap verdim. "İyi. Zıkkım ye." Diyip diğer adamla birlikte dışarı çıkınca arkasından nah çekmeyi çok istesemde yapamamıştım.

Kafamı aşağıya eğip sızlayan kesiğe baktım. Acıdan gözlerim dolmuştu ve formam kan olmuştu. Ama acısına dayanabilirdim.

Bana bir ömür gibi gelen 5 dakikanın ardından "Amcaa! Şarkı söylesem rahatsız olur musunuz." Diye seslendiğimde biri "Evet." Diye bağırdı.

"İyi o zaman siktirin gidin." Diyip sırf sinir olsunlar diye bağırarak saçma bir şarkı söylemeye başladım. "Bu devirde kimse sultan değil, hükümdar değil, bezirgan değil. Bu kadar güvenme hiç kendine kimse şah değil padişah değil. Bu-" Söylemeye devam edecekken kapının açılmasıyla sustum.

Adam sertçe "Sen laftan anlamıyor musun kızım? Sussana." Dediğinde bende aynı şekilde "Lan açım dedim getirmedin bişey ne yapayım şarkıda mı söylemiyim?" Dediğimde bıkkınca "Allah belamı versin getiricem sen yeter ki sus." Dediğinde gülümseyerek "Heh sağol abi. Abi çizi diye bi bisküvi var ondan al iki paket, çünkü bi tanesi kesmiyor. O susatır su lazım bide şekerim yükselsin azcık, kek alırsan sevinirim." Dediğimde "Başka bi arzunuz(!)" Diye sorup kendi kendine güldü ve odadan çıktı.

Adam odadan çıktığında olduğum yerde biraz sallandım. Bu iplerden kurtulmam lazımdı. İçimden "Düşün Ekin düşün kızım, filmlerde insanlar neler yapıyordu bir düşün." Diye geçirdim ve bir süre düşündüm. Aklıma bir kaç film sahnesi gelmişti.