Prologue

323 18 5
                                    

"Blaire Morrison!" malakas na tawag sa akin ni Profesor Muri. I shifted my gaze and gave him a bored look.

Everyone in the class laid their eyes on me. This is what I hated the most.

Eversince I enrolled in this school, I never wanted anyone's attention. I wanted to be alone and do things all by myself.

And because of this darn Profesor, I'm on the center spotlight. I've got everyone's attention.

"Yes?" walang gana kong sagot.

"Are you listening to my discussion?" pilit niyang kalmang tanong.

I sighed, "I am!" matigas kong sagot kahit alam ko sa sarili kong hindi ako nakinig sa diskusyon niya kanina.

I was just staring at the tree where birds are chirping so lovely and here he goes calling my name just to ask if nakikinig ba ako sa kanya. Isn't it obvious na wala? Tsk!

"If so, then what is the answer in this equation?" he asked, grinning while pointing the equation posted on the board.

Tinignan ko ang equation na nakasulat.

Solve for i,
9x - 7i < 3 (3x - 7u)

Suddenly, it's moving, solving itself for me.

= 9x - 7i < 9x - 21u
= -7i < -21u
= i < 3u

"i < 3u," sagot ko.

Napanganga ang lahat dahil sa nasagutan ko ang equation. I know they're having hard times solving it and knowingly that I who haven't listened to his discussion and answered it shocks the hell out of them.

Ito rin ang isa sa mga dahilan kung bakit hindi ako nakikihalubilo o nakikipagkaibigan sa iba.

This weird side of me.

I know that I am not belong to them dahil kakaiba ako. I am weird and weird things surrounded me.

I don't know what it is, but it feels like magic. It feels like I belong to another dimension, if there is?

Ayokong makipagsabayan sa iba dahil baka sabihan lang nila ako na baliw kapag nalaman nila o di kaya'y i-take for granted nila ako at gagamitin lang para sa pansarili nilang kagustuhan.

Profesor Muri released a deep sigh and composed himself. He was totally in awe.

He was about to say something when the bell rang, a sign for lunch break.

"Okay class, dismiss. Ms. Morrison, meet me in my office before you take your lunch," saad niya.

Hindi ko nalang siya ininda pang sagutin dahil nagdadalawang-isip pa ako kung pupunta ba ako o hindi nalang.

I fixed my things and ended up going to Profesor Muri's office. Tahimik na ang bawat classroom na aking nadadaanan marahil siguro ay nasa canteen na ang karamihan para kumain ng pananghalian.

Tinahak ko ang makitid na daan papunta sa opisina ni Profesor Muri. Hindi ko alam kung bakit kailangang dito pa talaga sa likod ng school buildings itinayo ang opisina niya. Napakakitid ng daan at maraming puno ang lugar na ito. Limit ang studyanteng nagpupunta rito kaya naman napakatahimik at tanging awit ng mga ibon lang ang maririnig mo rito.

Kumatok ako ng tatlong beses sa pintuan ng opisina niya bago ito binuksan.

"Do we have something to discuss about, Profesor Muri?" I directly asked. Straight forward akong tao at ayaw na ayaw kong magpaligoy-ligoy.

Hindi ko alam, but I suddenly felt chills into my spine when Profesor Muri grinned. I felt goosebumps all over my body.

"I found you!" he suddenly uttered at biglang nag-iba ang anyo niya.

From a normal human body into a half man, half bull form. Shit! I know this one. I once only seen it in books and now I've seen it personally.

It is a Minotaur.

Fuck!

What to do now, Blaire?

Mage Academy: School Of MagicWhere stories live. Discover now