CHAPTER 1

7.8K 103 7
                                    

"Another shot of Sunset rum."

I am here sitting in the bar stool trying to loosen up my stress and anger.

Kasalanan to nang mga Montebello kung bakit ako nasa cheap na bar na ito, I'm just thankful na nagseserve sila ng mamahaling alak.

Hinilot ko ang ulo ko nang maalala ang sinabi ni Mommy.

"Pabagsak na din ang negosyo natin sa America anak kaya kailang naming pumunta doon ng Daddy mo, pawala na ang Hacienda Navarrez at kumpanya natin dito, I can't afford to lose our company in the US too, Pinaghirapan ito ng lolo mo, Bella. " I can feel her disappointments to me.

Umupo lang ako sa kumpanya bumagsak na, akala ko tuloy tuloy na ang paglago nito, I am also planning to expand our hacienda as we expand the products that we're producing pero lahat yon ay naglaho nang kunin ng mga Montebello ang buyers at investors namin that lead to our company's almost bankruptcy. Wala na kaming mahanap na panibagong investors at buyer dahil sa biglaang nangyari yon, in a blink of an eye lahat nawala saakin.

That's why I decided na ipahawak muna sa pinsan ko ang kompanya, hoping he can revive it. I am just an acting CEO, daddy ko pa rin ang nakaupo doon. Next year sana sya mag reretire at ipapasa saakin ang kompanya but shit happened kaya kailangan ko munang ipahawak iyon sa pinsan ko while I'm taking revenge here.

The luxury life that I have even before I was born, the bar hopping with my friends til we can't even open our eyes because of being drunk. The shoppings, goodbye new clothes, shoes, bags and jewelries. Wala na din akong mukha na maiharap sa parents ko kaya hindi ako sumama sa US, feeling ko badluck ako sa kanila.

I heaved a sigh and sip on my drink.

Nabalitaan ko na lumipad daw papuntang Europe ang mag asawang Montebello pagkatapos ipasa ang hacienda and business nila sa nag iisang anak na lalake, I also heard that they are planning to expand their business in Europe.

Gaano ba kalaki ang hacienda nila at mas pinili sila ng mga tao kaysa saamin? I know our land is small but we gave the best service, the best product that we can give so I don't see any reason why they left kung hindi ang pang aagaw nila. Maganda ang serbisyo namin at ilan taon nang nakikipag transaksyon sa kanila tapos aalis sila bigla bigla? I know theres something behind what's happening.

"One more please!" Tingin ko sa bartender na nag aalangan pa atang bigyan ako. "I will pay don't worry." inirapan ko ito.

"Ma'am pang pito niyo na po ito, susunduin po ba kayo? Baka po mapaano kayo sa daan." I salute his service but because of my problem I can't appreciate his concern.

"Wala ka nang pake kung makauwi ako o hindi basta bigyan mo ako ng isa pa! Gawin mo ang trabaho mo at wag mo ko pake alamanan!" bulyaw ko dito, nakita ko naman ang pamumula nito dahil sa ibang nakatingin habang sinisigawan ko sya.

I felt guilty but because I am mad right now, I can't even say sorry but glare at him.

Agad naman syang kumilos at inabutan ako ng alak, nagbayad na ako dahil huli na ito. Baka kasi wala na akong pang gastos para sa bukas ko.

I am also thinking of ways na mapabagsak sila at isa lang ang way na naiisip ko, si Dimitri Montebello. Kailangan maikasal sya sakin tyaka ko ililipat ang pangalan ng hacienda sa pangalan ko sabay file ng annulment, easy as pie pero hindi ko alam kung paano simulan.

I stayed here in the Province of Zamayad for a week now dahil kakamatyag sa hacienda nila and I still don't know kung gaano nga ba talaga kalaki ang lupain ng mga Montebello dahil hindi ko naman mapasok ang pinakatatayuan ng bahay nila.

My Innocent Man (COMPLETED)Where stories live. Discover now