🌾

Bugün hangi gün, hangi ay, şuan saat kaç hiçbirini bilmiyorum aslında çünkü ben sende duran bozuk, kırık, pili bitmiş bir pusulayım. Şu an saat kaç bilemiyorum. Sadece biraz ışık var sabaha karşı olduğunu sanıyorum bu yüzden içim hep bi siyah hep bi karanlık. Işık almayan yanım kendini hep gece zannediyor. Benim senden sonra günlerle pek işim olmadı, her güne uyuyup uyandım aslında. Sen varken uyanmak anlamlı, uyumak ruhuma iyi gelen bir ilaç olmuştu. Bugün sana yazmak parmaklarıma ağrı veriyor. Kalbime verdiği ızdırap haddini çoktan aştı. Gözlerim hangi okyanusa hizmet edercesine dolu dolu bilmiyorum. Bilinmezlik değersizlik derler haklılar mı? O kadar üşüyorum ki, soğuk benim içime işliyor. Senin olduğun kısma doluyor sadece. İçimde bir muğlak var yemin ederim sen bile çözemezsin. Öyle bir düğüm olmuş ki. Rüzgar uğulduyor duyuyor musun? Ciğerimin yangın kokusu burnumda. Bu balkon demirleri bile yangına su olmak için varken nerden geliyor bu har? Bak göğsüme izin tam burda. Yangının, külün, harın, sönmüş korun bile burda. Ama kor rüzgar ile ciğerime yapışıyor, yapıştıkça yakıyor. İnsan çok sevmeli mi? Yoksa sevdim, olmadı diye geçip gitmeli mi? Aslında geçip gidenleri şanslı buluyorum şu sıralar biliyor musun yangın merdivenim. Çabalamış olmamış ve geçmiş, kendi kendine sönmüş. Bende uçuruma bir pencere açmak kadar yakınım. Sen benim için Aşık Veysel de göz gibisin. Dünyayı görmeden sazına sarılan bir adam sevgisi gibi. Ben sana değil de sevgine sarılmış biriyim. Mesela sensiz çok gecem olmuş ama hiçbiri gündüze kavuşmamış. Çok yaz geçmiş de bende hep kış kalmış. Herkes çiçek açarken ben kan kusmuşum. Bugün sana çok fazla yazmak istiyorum. Ah, doğru sana yazmak değil bu seni yazmak. Ben senin açacağın mevsim değilmişim. Yada sen açmak istememişsin. Ben artık olsun istemiyorum. Ben artık kırdığın yerden de kırıl istemiyorum. Sen hiç ummadığın anda kapıda kal istiyorum. Bencillik değil bu yemin ederim değil. Sadece anla istiyorum. Hiç yokken düşmek neymiş anla istiyorum. Sana, senden yana olan yanım kırılmış ay parçam, ondandır yönümün doğru olmaması. Sen eski denizci bende yanlış pusula. Benim tamire ihtiyacım var seninse yeni bir pusulaya. Diyeceklerim bu kadar. Sen çoktan anladın gönlümün kırık yeri."