GangLove Season 1

Chapter 8: The Greatest Love

Dianne's POV

Nagising ako na malakas na ang sikat ng araw mula sa bintana

Dali dali akong bumangon at napansin ang isang bouquet ng bulaklak at tiningnan ang nakasulat

* "Eat your breakfast and take your shower"
    -Gil YFH

Bakit ba laging may YFH to?

Ano kayang meaning nito?

May bouquet din na nakalagay sa mesa

Pagkatapos ay kumain na rin ako pagkatapos ay naligo

Masaya ako kase iniwan nyang hindi Na naka lock yung pinto

Lumabas ako saglit

Nakita ko si manang na nagluluto sa kusina

Tutulungan ko sana sya kaso sabi nya wag na raw. Nahiya din daw sya saken nung ako yung pinagalitan at hindi sya

"Nasaan po si Gil? At saka nasaan po yung mga kapatid nya?"

"May inaasikaso lang daw iha, oh sya May kailangan ka ba? Nabusog ka ba?"

"Naku manang busog na busog na po ako. Ahmmf. Manang? May nagbago ba sa katawan ko?"

"Naku. Oo napansin ko rin na medyo tumaba ka, pero wag mong isipin yan, ibig sabihin ng pagiging mataba ay inaalagaan ka ng maayos. Sa sarap at tamis tama ba ako?"

"Manang naman mukha ba akong nagbibiro?"

"Naku hindi. Hahaha basta wag mong isipin yun, napag-usapan na natin yan, maganda ka kahit ano pa yung katawan mo"

"Salamat manang"

"Walang anuman"

"Ah... An-ano po pala yung sign na buntis ang isang babae?"

"Sa pagkakaalam ko madalas magsuka, mahilo, malakas kumain, tsaka kahit ano kinakain basta kung ano ang gusto nitong kainin. Nag c-crave kung baga, tama ba yung term ko?, Tsaka ano. Hindi dinadatnan"

"Manang??!!!!!!"

"Oh bakit?"

"Mananggggggggg!!!! Wahhhhhhhh!"

"Anong nangyari sayo?! Tumayo ka dyan iha tumayo ka ano ka ba!"

"Manang ayokong mabuntis waaaaaaaaa!!!"

Umiiyak na ko habang nakaupo sa sahig, parang bata na inagawan ng candy

"Ano ka ba, kung buntis ka eh dapat maging masaya ka. Bakit ka umiiyak?"

"Manang ayokopang mabuntis!! Hindi pa alam ni mama to!"

"Matatanggap ng mga magulang mo yan iha, wag mo lang ipalaglag. Tsaka blessing yan, matatawag lang yan na mali kapag ginamit mo sa mali ang pagsesex"

"Manang!!!! Galing po ako sa masalimuot na nakaraan at ayokong maalala pa yung gabing yun"

Umiiyak ako habang kinukwento sa kanya ang nangyari sa akin

Halos hindi rin makapaniwala si manang sa narinig mula sa akin

Itinayo nya ako at pinatahan sa pag- iyak

"Hindi ko akalain na ganun ang nangyari sayo iha. Pero isa lang ang masasabi ko sayo. Sa sampung taon kong paninilbihan sa pamilya Martin, ay masasabi kung napakabuti nilang tao. Gusto kung ibahagi sayo yung araw kung saan malapit nakong mawalan ng hininga dahil sa highblood. Pero tinulungan ako ng papa nya at tinulungan din nila akong mabuhay pa. Kahit hindi kami magkadugo ay pamilya ang turing nila sa akin. Wala akong nakikitang rason para husgahan sila agad-agad"