~Τα συναισθήματα μοιάζουν με την ανθρώπινη αιωνιότητα!~

125 11 1
                                    

Την επόμενη μέρα η Άννα σηκώθηκε κατά τις 6 το πρωί. Όχι πως είχε κοιμηθεί καθόλου, αλλά δεν ήθελε να χάσει και τα σημερινά δεδομένα.

"Καλημέρα" είπε η Καμέλια χαμογελαστή μόλις βγήκε από το δωμάτιο της.
"Γεια" είπε η Άννα κι χασμουρήθηκε για άλλη μια φορά
"Πως κοιμήθηκες;" ρώτησε βάζοντας καφέ, η καστανή κοπέλα
"Δεν κοιμήθηκα" απάντησε και ξάπλωσε στον καναπέ
"Εφιάλτες;" συνέχισε τις ερωτήσεις
"Εφιάλτες, σκέψεις, φόβοι. Όλα" είπε αναστενάζοντας από αγανάκτηση 
"Τις πρώτες μέρες θα είναι" την ενημέρωσε συμπονετικά η κολλητή της

Μόλις σταμάτησαν να μιλάνε η Άννα αποκοιμήθηκε άγαρμπα στον καναπέ με την κουβέρτα να της κρύβει το φως του πρωινού. 

"Αχ ρε Αννούλα που σε έμπλεξα" ψιθύρισε η Καμέλια και τις χάιδεψε απαλά το κεφάλι.
"Όχι! Όχι! Μη! Μην την βασανίζεις! Μη της το κάνεις αυτό!" φώναξε η Άννα στον ύπνο της και πετάχτηκε από τον εφιάλτη.
"Άννα!" αναφώνησε τρομαγμένα η Καμέλια και έτρεξε κοντά της
"Απομακρύνσου από αυτόν!" φώναξε κλαίγοντας η Άννα μόλις μπήκε στην αγκαλιά της κολλητής της
"Γιατί; Τι είδες;" ρώτησε αν και ήξερε ακριβώς τι
"Δεν θυμάμαι! Μίλαγα στον ύπνο μου;! Τα όνειρα κάτι σημαίνουν! Παραμίλαγα;" ρώτησε τρομαγμένα η Άννα για την απάντηση που θα πάρει
"Όχι. Απλά πετάχτηκες" απάντησε και σηκώθηκε από τον καναπέ.

Δεν ήθελε να της θυμίσει τι είδε. Από την μία φοβόταν πως αν θυμόταν τον εφιάλτη θα τον ξεπέρναγε ποιο δύσκολα. Κι από την άλλη φοβόταν πως αν της τον έλεγε θα την ανάγκαζε να απομακρυνθεί από τον Αχιλλέα. Κάτι που θα της ήταν ποιο δύσκολο από το να συνεχίσει τα ψέματα που τόσο μισή.

"Εππ. Που είναι το κορίτσι μου;!" είπε ευδιάθετος ο Αχιλλέας μόλις μπήκε στον χώρο και έδωσε στην Καμέλια ένα πεταχτό φιλί στα χείλι.
"Γεια" είπε παραξενεμένα με την συμπεριφορά του
"γεια σου Διάολε" είπε τρομαγμένα η Άννα
"Αχιλλέα ή Devil" απάντησε εκείνος χωρίς το χαμόγελο να φύγει από πάνω του
"Γιατί τόσο χαρούμενος;" ρώτησε η καστανή κοπέλα
"Θα κάνω μια ανακοίνωση μετά και έχω πολύ κέφι" απάντησε και κάθισε στον καναπέ

Η ανακοίνωση του ήταν πολύ σημαντική και για τους δυο τους! Επιτέλους ξεκαθάρισε ακριβώς στο μυαλό του τι ένιωθε. Ήθελε να της ζητήσει να έχουν σχέση. Σοβαρή σχέση. Ήταν βέβαιος για το 'ναι' της και αυτό του ανέβαζε πολύ την διάθεση. Που όμως να ήξερε και την συνέχεια...


"Τι ανακοίνωση!;" ρώτησε εκείνη όλο περιέργεια
"Θα μάθεις όταν έρθει η ώρα. Προς το παρόν ήρθα για να λύσω όλες τις απορίες την κοπελιάς από δω" είπε και την τράβηξε να καθίσει δίπλα του -την Καμέλια-.
"Άννα" συστήθηκε
"Καλά! Ρώτα τώρα!" είπε ανυπόμονος να τελειώσει η 'ανάκριση'
"Εμμ. Γιατί σε έδιωξαν  από τον Παράδεισο;"
"Ξέσπασα πόλεμο" είπε απλά και τράβηξε ποιο πολύ την Καμέλια στην αγκαλιά του
"Γιατί;" συνέχισε η Άννα 
"Έμαθα πως δεν είναι όσο καλός νόμιζα και νομίζετε πως είναι" 
"Πως;" 
"Ήμουν φύλακας άγγελος. Πέθανε ο προστατευόμενος μου ενώ εγώ είχα κάνει τα πάντα να τον σώσω. Πήγα να ζητήσω εξηγήσεις από τον Πατέρα μου και  μου είπε πως έπρεπε να πεθάνει γιατί δεν ήταν άξιος να  ζει στην Γη, ενώ απλά ήταν ένα άτυχο παιδί. Μετά συνέδεσα τα γεγονότα. Παράτησε την μάνα μου μόνη να μεγαλώσει 7 παιδιά, σκοτώνει χιλιάδες αθώους ανθρώπους την ημέρα, θες άλλα; Απλά ξεκίνησα πόλεμο" είπε χαλαρά αν και γέμιζε μίσος.
"την Καμέλια πως την γνώρισες και γιατί συνεχίσατε να βλεπόσαστε;" Έθεσε και άλλη μια ερώτηση

Ερωτευμένη Με Τον Διάβολο!Where stories live. Discover now