စားပြဲေပၚက ေသရည္ခြက္ကို ယူကာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အ႐ိုအေသျပဳၿပီး မဂၤလာအရက္ကို ေသာက္လိုက္သည္။
ဟင္းတို႔ကို ဦးစြာ ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး တူကိုကိုင္ကာ မစားေသးဘဲ ကိုကို႔ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
ဝက္သားတံုးေလးကို ပါးေစာင္အျပည့္ ဝါးေနေသာ ကိုကိုက အရသာ ေတြ႕သည္ထင္ ပန္းကန္ထဲက ဝက္သားႏွပ္ကို လွမ္းႏွိဳက္ေနေလသည္။
ေခါင္းမေဖာ္တမ္း စားေနသည္ကို ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီးေနာက္
"ကိုကို ေကာင္းလား"
"အြန္ အြန္းးးေဝါင္းဒယ္(ေကာင္းတယ္)"
ပါးစုန္႔ေလးေတြ ေဖာင္းေနတဲ့အထိ တျမံဳ႕ျမံဳ႕ ဝါးေနကာ ျပန္ေျဖလိုက္သံက အသည္းယားစဖြယ္ ျဖစ္ေလသည္။
"Wangသခင္ေလးလည္း စားေလ၊ ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့"
အစာဝါးေနျခင္း မရွိဘဲ ေျပာေတာ့မွ ပီသတဲ့အသံ ထြက္လာေလသည္။
"အင္း ဗိုက္ဆာတယ္၊ ဒါေတြစားယံုနဲ႔ မျပည့္ဘူး"
"ဟင္၊ မေလာက္လို႔လား၊ စားဖိုေဆာင္ကို ထပ္ၿပီး ဟင္းေတြပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ေလ"
တူကိုခ်ကာ ထရပ္လိုက္တဲ့ ကိုကို႔ကို လွမ္းဆြဲကာ ထိုင္ေစၿပီး လက္ေႏြးေႏြးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေထြးဆုပ္ထားလိုက္သည္။
"မသြားပါနဲ႔ကိုကို၊ ေျခေညာင္းေနပါ့မယ္၊ တစ္ေနကုန္လည္း ပင္ပန္းၿပီးၿပီ"
"ဒါဆို Wangသခင္ေလး ဗိုက္မဝတာက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စားလိုက္လို႔ကုန္ၿပီေလ"
"အဟင္းးးး၊ စားမရာ မရွိဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ"
"ရွိေသးလား"
မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ေလးေတြက ေနာက္ထပ္စားစရာ ရွိေသးတယ္ ထင္သြားမွန္း သိသာေလသည္။
"စားစရာက ဒီမွာေလ"
"ဗ်ာ....!!!!"
လက္ၫွိဳးက အႏွီယုန္ျဖဴကို ထိုးေလေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးလို ရဲရဲနီတဲ့ ယုန္နီေလးအျဖစ္ ေျပာင္းသြားေလေတာ့သည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/203839349-288-k609949.jpg)
YOU ARE READING
ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာ(နောက်တစ်မျက်နှာ)( HIATUS)
FanfictionZawgyi + Unicode #YiZhan #bl #boylove #fanfiction