Superior and the Evil (Lips of a Royalty Series 2)

Kabanata 2

Long time

I don't get my father! Is that organization is too evil that my father is scared? I couldn't believe it. We are the superior of this kingdom kaya bakit kami ang matatakot?

Kung ayaw ni ama ako ang gagawa! Hindi ko hahayaan na maghari harian yang grupong yan!

Kaya naman kinabukasan ay nag ayos ako ng sarili para lumabas ng kaharian, hindi ako magsasabi kay ama o kay ina. I will do it alone. Iniwanan ko rin si Phoenix sa pangangalaga ni Fidel. Nag suot ako ng balabal sa aking ulo at ibabang mukha para walang makakilala sa akin. Lumabas ako sa likod ng palasyo dahil nandun nakahanda ang aking itim na kabayo.

Nang makita ko ang aking kabayo ay napangiti na ako pero agad itong napawi ng makita ko si Leumont.

"Even you hide your face ate makikilala pa rin kita." He said smirking. Tumaas ang kilay ko sa aking kapatid. He can still see my eyes so he should know that I'm not irritated.

"So? I don't care my younger brother I will still go inside." I said. Lumapit ako sa aking kabayo at sumampa dito.

"Aren't you scared? Prince Derion has a mission with some villain. Hindi Montaire ang kalaban kaya hindi natin alam kung sino...paano kung...makuha ka nila?" He asked.

Malamig akong tumingin sa kaniya. Hindi ako nakaramdam ng takot. Bakit ako matatakot?

"The important here is our kingdom Leumont, wala akong pake sa kahit ano." I said before I order my horse to gallop.

Tumama sa akin ang marahas na hangin ng tumakbo ang kabayo. Nang makalabas ako sa palasyo ay napangiti na ako.

I will make sure na makikilala ko ang organization na kinatatakutan ni ama.

Tinigil ko ang aking kabayo sa isang puno at itinali ito. Inayos ko ang aking balabal sa ulo at mask sa mukha. No one can recognize me in this outfit.

Naglakad ako patungo sa mataong bayan ng Costallion kingdom. Ang daming tindahan na naglalako ng iba't ibang gamit. Napangiwi ako sa lahat ng nakikita ko. They all look cheap and fake. What the hell? But I'm sure na walang may alam dito na fake ang mga tinitinda nila!

I almost rolled my eyes when I saw a couple holding each other hands. That's eww! What if my germs yung kamay nung lalaki? E di hawa hawa na sila? So gross!

At mas lalo akong napangiwi ng may makita naman akong nag aaway na dalawang lalaki sa isang tabi. Seriously? Para lang sa isang kapirasong gulay nag aaway sila? They are stupid!

Huminga ako ng malalim ng mapadako ako sa isang matanda na sa tingin ko ay pinaka matino sa kanilang lahat. I pretended to look at her items kaso nagdadalawang isip ako kung hahawakan ko ito. What if...may bacteria dito kasi kung sino sino ng humawak? Oh my gosh?!

That's a big NO!

Kaya naman hindi na ako humawak, tiningnan ko na lang iyon. When the old woman came to me I smiled.

"How much is this?" Turo ko sa isang pink na slippers. Is that a slipper? Never mind.

"Singkwenta lang po ma'am." She answered. 50 pesos? So cheap!

Tumingin ako sa matanda at nagkaroon ng ideya.

"I want another designs can you find me one?" I asked. Tumango naman ang matanda. Sumunod ako sa kaniya at nag isip ng pwedeng unahing tanong.

"Uhm...do you heard...some news about this particular organization?" I asked when I saw how busy she is. Natigilan siya sa tanong ko pero sumagot din naman.

"Yung Evil Organization po ba?" She asked.

"Ah yes?" I'm unsure. What if hindi yun? Bahala na nga!

"Ah opo. Matagal na po kasi yun eh. Usap usapan po ang kasamaan nila sa buong baryo. Pero wala naman po silang pinapatay. Nagnanakaw lang sila o kaya naman nanggugulo sa isang lugar kaya maraming naaapektuhan." She told me.

Napaisip ako. Matagal na pala ang grupong yun? Bakit ngayon ko lang nalaman? Dahil ba sobrang busy ako noon sa pagpapractice? Pabalik balik din ako noon sa Freliord kingdom dahil crush ko noon si Prince Derion pero ngayon hindi na! After he confess to me that he likes someone else? That's major turned off! I'm a princess so I deserve better!

"Pero usap usapan din po ang pagiging mabait nila. Dahil yung mga naiipon nilang pagkain o pera at binibigay nila sa mga taong mahihirap at isa po ako sa mga nabigyan noon kaya hindi ko rin masasabi kung...totoong masama talaga sila." She said.

Namimigay? Mabait? Ito kaya ang dahilan kung bakit ayaw ni ama na paalisin sila? But...they are still making an issues and evilness!

"Ganun po ba? Do you know their leader?" I asked.

"Hindi po eh. Pero ang alam ko lang Commander ang tawag nila sa leader nila." She said.

Tumango tango ako. This group should be eliminate. Salot lang sila dito. Kung patuloy nilang gagawin ang nakasanayan nila maaaring mas kumampi ang mga tao sa kanila kaysa sa amin! Pero ang totoo sila ang masasama!

Magsasalita pa sana ako pero nakarinig ako ng mga yapak ng kabayo sa loob. Nanlaki ang mata ko. Hindi kaya pinapahanap na ako ng palasyo? Ni ama?

Damn!

Hindi na ako nakapag paalam sa matanda dahil mabilis na akong umalis at tumakbo patungo sa aking kabayo. Sumakay ako dito at dumiretso sa direksyon kung nasaan ang Costallion forest kung saan ako noon nag eensayo ang tanging kalaban ko ay ang mababangis na hayop.

I ordered my horse to gallop faster lalo na ng maramdaman kong may sumusunod sa akin. Shit! Ayaw ko pang umuwi! I'm not yet done!

I gritted my teeth as the faster run faster. Pero ang mas kinabigla ko ay ang pagtigil ng aking kabayo dahilan ng pagkakabagsak ko sa madamong lupa ng kagubatan. Napangiwi ako sa sakit.

"Fuck!" I said in pain. Napapikit ako ng mariin.

Naramdaman ko ang pagtigil ng kabayo sa harapan ko at ang pagbaba ng isang tao dito. I cannot look up because of my pain in my back. Damn it! Pag may sugat akong nakita sa balat ko babalatan ko ng buhay kung sino man ang humahabol sa akin!

Dahil sa inis nag angat ako ng tingin pero hindi ko nakita ang mukha niya dahil sa sinag ng araw na tumatama sa akin.

Damn! I just know that he's a boy because of his muscular built. But what made me shock is he knelt in front of me. My heart started to beat faster. Why do I have this feeling that this scene is a dejavu?

Unti unti kong nakita ang kaniyang mukha at mas lalo pa akong nanghina ng makita ko ang pamilyar niyang mga mata.

"It's been a long time...Lucy."

The green eye man! Oh my god!