ချစ်သမျှ - ခ်စ္သမ်ွ (Completed)

ရှစ်

တစ်ချက်သာပြုံးပြကာ သူလည်းသူ့နေရာသူထိုင်၊ ဆရာလည်း တစ်နေရာထိုင်နေတာမို့ သူ့အတွက် အနေလည်းမခက်စေ။

သိပ်မကြာခင် အဝေးပြေးကားကြီးကထိုးဆိုက်လာလေသည်။ ဂိတ်မှူးဦးလေးကြီးက သူတို့ကို ခဏနေ နေရာတကျတင်ပေးမှာမို့ သူတို့ကိုစောင့်နေဖို့ပြောတာမို့ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးနေရာကမထဖြစ်ပါ။

ခဏနေတော့ ဂိတ်မှူးဦးလေးကြီးက သူ့ဆီလာလေသည်။

" ဆရာမ တစ်ခုလောက်အကူအညီတောင်းလို့ရမလား "

သူလည်းတာဝန်ကျတာ ဆယ်လလောက်ရှိနေပြီမို့ ဂိတ်မှူးဦးလေးကြီးကလည်း သူက သူနာပြုတစ်ယောက်မှန်း သိနေပါပြီ။

" ခုံနံပါတ် ၂က ဘုန်းကြီးတစ်ပါးထိုင်နေတာမို့ ဆရာမက နောက်တစ်ခုံရွှေ့ပေးလို့ရမလား "

" အမ် "

" ကျနော့်ဂိတ်ကမို့ ဆရာမကိုအလျင်လာမေးတာပါ တကယ်လို့မရဘူးဆိုရင်တော့ ဘုန်းကြီးကို အနောက်ကခုံကိုပဲ ပေးရမှာမို့ပါ "

" ရပါတယ် ဦးလေး ကျွန်မ ကားမမူးတတ်ပါဘူး ပြောင်းပေးပါ့မယ် "

အမျိုးသမီးနဲ့ဘုန်းကြီး ခုံချင်းကပ်ထိုင်လို့ကလည်းမဖြစ်။ သူ့အတွက်မို့ ဘုန်းကြီးက နောက်ကိုရွှေ့ပေးရတယ်ဆိုတာကလည်း ပိုကြားမကောင်းမည့်ကိစ္စ။

" ကျေးဇူးပါဆရာမ ဒါဆိုခုံနံပါတ် ၁၁မှာထိုင်ပေးနော် ပြတင်းပေါက်ဘေး ခုံပါ ဆရာမ "

" ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး "

အထုတ်အပိုးတွေကလည်း ကားပေါ်တင်ရလေသည်။ ယနေ့ခေတ်လို ကားအောက်မှာ ပစ္စည်းထည့်စရာ Box တွေပါတာလည်းမဟုတ်ပါ။ ကားပေါ်ပဲတင်ရလေသည်။ ဖိ၍ရသော ပစ္စည်းများဆိုလျင် အလည်လျှောက်လမ်းမှာတင်ပြီး လူပါတက်ထိုင်ရသော ဟွန်ဒိုင်းတံဆိပ် တောင်ပေါ်သွား ကားများဖြစ်သည်။ ရခိုင်ပြည်နယ်၏ လမ်းကြမ်းပုံကြောင့် ကားက ဘီးမြင့်မြင့်နဲ့ကားမျိုးကို စီးရလေသည်။

အဲကွန်းမပါ လေအိတ်မပါသော မညက်ညောသည့် ကားကြီးများက တောင်ပေါ်လမ်းကို တအိအိသွားနေတာမျိုး သူခံစားဖူးချင်ပေမဲ့ ရောက်လာခါစကလည်း သတိလစ်တာရော အိပ်ပျော်တာပါ ဖြစ်သွားတာမို့ ဘာမှမသိလိုက်ရ။