Chapter 7

108 29 1
                                    

"Okay ka lang?" Naghahabol na hiningang tanong sa akin ni Kenzo.

Basang basa ang mga damit namin nang nakarating kami sa harap ng mansyon ni Lola dahil inabutan kami ng malakas na ulan.

"Xyrene! Pahiram ako ng damit ha." Sabi ni raine habang nagtatampisaw pa sa ulan.

Para talaga syang bata, Sigurado ako magkakasundo din sila ni kat pero mukhang malabong magkasundo sila ni Xavier, Ayaw non ng makulit.


"Hindi ka ba nalulunod?" Paglapit naman sa akin ni zaffiro na basang basa na rin ang damit.

Magulo na ang buhok dahil sa malakas na ulan na lalong dumagdag sa kagwapuhan nya at ayon nanaman ang mga mata nyang nakakaakit titigan.


"Malulunod? Pinagsasabi mo?" Mataray kong pagtatanong sa kanya at pilit iniiwas na tumingin sa kanya.

"Hindi ka ba nalulunod? Eh halatang malalim ang iniisip mo eh." sabay tawa ng malakas at may paghawak pa sa tyan dahil sa waley nyang joke.

"Joke ba yon? Sabihin mo lang pag tatawa na ako." Then i rolled my eyes again... Pero tama sya malalim nga ang iniisip ko.

Namimiss ko lang ang Manila, Ang bahay namin don at lalong lalo na sina kat. Thirteen years old lang ako noong huli ko silang nakita.


And I'm sixteen now. It's been a years.


Naalala ko noong sinurprise ako nila Kat. It was my 13th birthday. Hinatid sila ni Tita Mariella na mama ni Kat dito kahit sobrang layo sa Manila.

Pero dahil nga ayoko lumabas. Sa kwarto nila ako pinuntahan para maglaro, Kumain ng mga dala nilang pagkain at Magkwentuhan tungkol sa nangyayari sa Manila.

Sobrang pinasaya nila ako that time pero umalis din sila agad.

And i feel lonely again...

Bumalik lang ako sa wisyo ng mapansin ko ang pagtitig ni kenzo. Na nakatayo parin ngayon sa harap ko.

Nakatitig sya sa mga mata ko at dahang dahan na bumaba sa labi ko.

Hinawi nya ang ilang hibla ng buhok na nakaharang sa pisngi ko at hinaplos ang kabilang pisngi ko.

"Ano ang ginawa mo sakin xyrene? Bakit nagkakaganito ako sayo?"

Tumitig muli sya sa mga mata ko at ramdam na ramdam ko ang sincerity sa bawat katagang sinasabi nya.

"If i was your boyfriend, I'll never let you go."

f i was your boyfriend, I'll never let you go.

If i was your boyfriend, I'll never let you go.

If i was your boyfriend, I'll never let you go.

Paulit ulit kong nadinig ang sinabi nya kahit isang beses nya lang sinabi 'to!

What the hell are you saying...

Tama ba ang narinig ko kenzo?

Sobrang gulo ng inaasta nya at lalo na ng mga sinabi nya ngayon.

Hindi ko sya maintindihan, Gusto nya ba ako? Mahal nya ba ako? Special ba ako sa kanya?


Because if yes, I think we both feel the same way.....

"What do you mean? gus-"

"Xyrene! Ang kotse!" Hindi ko na natapos ang itatanong ko kay Kenzo ng sumigaw bigla si Trevor.

The Undestined LoveWhere stories live. Discover now