Bilinci yerine geldiğinde hemen gözlerini açtı genç adam çünkü gözleri kapalıyken anıları geliyordu gözünün önüne ve bu ona çok ağır geliyordu. Bir yere bağlı değildi bu sefer ve maskeli adamın sırtına neşteri batırdığı yer dışında bir yarasının olmadığını tahmin ediyordu çünkü başka bir yerinde acı hissetmiyordu. Sürekli bayılmaktan başı ağrıyordu artık. Etraf çok parlaktı ya da ışık direkt gözüne geldiği için ona öyle geliyordu ve her yer beyazdı. Bunları düşünürken arkasından o tanıdık sesi duydu yeniden.
"Küçük tavşanım benim. Bana neden bunu yaptığımı sormuştun ya bir süre önce, terapistim bana şeytanlarının icabına bakmalısın artık dedi. Ben de aynen bunu yapıyorum. Benim şeytanım sensin küçük tavşancık. Bir daha ağlamamam için yanaklarımı kesmiştin hatırlıyor musun? Böylece bir daha kimsenin yanıma dahi yaklaşmayacaklarını söylemiştin hani. O gün ben ağlıyordum ama sen ben gülümsüyor gibi göründüğüm için bana yaptığın şeye gururla bakıyordun. Bana yaptığın şeyden sonra beni bedenen terk ettin ama ruhun her gün hastanede kafamın içindeydi, gidecek başka yeri yokmuş gibi. Ve bu beni delirtti sonunda. Şimdi ben de bana yaptığını sana yapacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
5 • JIKOOK ✅
Fanfictionİki psikopat aşığın hikayesi ***** Tamamlandı🎈 Not: Hikayede bolca yazım hatası var ve piskoloji diyip durmuşum,, düzeltmeye üşeniyorum so okuyacaklardan özür
