{Final}
"Hyung yine mi gidiyorsun?"
Jimin jungkook'un sorusuna sadece kafa sallamak ile yetindi.
1 yıldır gidiyirdu oraya
Kapıdan çıkarak arabasına bindi.
Elindeki kitapları yanındaki koltuğun üzerine bırakarak küçük bir tebessüm etti.
...
Jimin kalbinin ait olduğu yere gelerek sevdiğinin yanına oturdu.
"Merhaba sevgilim yine ben geldim"
Jimin cevap alamayacağını bilse de yine de bir cevap gelmiş gibi dudakları yukarı kıvrıldı.
"Beni duyuyorsun değil mi?"
Jimin tekrar tebessüm etti.
"Senin yanında neden sürekli gülüyorum? Herneyse bak sana ne getirdim"
Elindeki kitaplara bakarken arasından birini seçmeye çalışıyordu.
"Bugün hangisini okumamamı istersin? Bunlar senin en sevdiğin kitaplar bu arada telefonuma en sevdiğin şarkılardan yükledim dinleriz birlikte, istersen ben de şarkı söylerim sana"
Çıkardığı telefonu yanına koydu.
"Biliyormusun sevgilim buraya gelmek bana iyi geliyor. seninle konuşuyorum
Senin bana veda ettiğin günü hatırlıyor musun? Aslında benim için veda sayılmaz. O gün hastane de beni affettiğini söylemiştin. Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam herneyse bunlar ile başını şişirmeyeyim"
Jimin başını yere eğerek dolan gözlerini saklamaya çalıştı.
Sevgilisi görse kızabilirdi değilmi
"Doğruyu söylememi istersen"
Buruk bir tebessüm etti.
Ellerindeki bakışları tekrar sevgilisine çevirdi.
Düşen bir damla göz yaşını sildi.
Kalbinin kırıklığını yüzüne yansıtan tebessümü hala aynı yerini korurken bu sefer gözyaşlarını silmek yerine yanaklarını süslemesine izin verdi.
"Seni çok özledim sevgilim"
.
.
.
End...
Böyle bitirmek istemezdim ama ben angst ile beslenen birisi olduğum için böyle bir final çıktı ortaya.
Bu arada
Bana destek olan herkese çok teşekkür ederim.♡
