Tövbe ettim ben bi daha Murat'tan bir şey yazmamayahdjsjdkfnf
× × × × ×
> Murat <
Boş boş tavana bakarken fakültede olanları düşünüyordum. Deniz'den duyduğum haklılık dolu olan son cümlesi üzerine orada ona hiçbir şey söyleyememiştim. Sabırlı bir insan değildim ve anında sinirden gözüm dönerdi. Ben ona dokunmamak için çabaladıkça o beni daha çok kışkırtmıştı. Neden öyle yaptığına yine bir neden bulamazken sıkıntıyla nefesimi verdim ve telefonumu alarak whatsapp'tan ona baktım.
Yine çevrimiçi değildi. Her zaman çevrimiçi olan çocuk artık ne zaman çevrimiçi mi diye baksam neredeyse hiçbir zaman olmuyordu. Ekranı kilitleyip telefonu tekrar yastığımın yanına bıraktım.
Acaba benim yüzümden miydi? Gerçi ben kimdim de benim yüzümden olacaktı? Ama bu sefer hissediyordum. Nedenini bilmesem de kesinlikle bir şeyler vardı onda. Bugün yanıma geldiğinde de hiç iyi gözükmüyordu. Bakışları değişikti. Karşımdaki o duruşu, her ne kadar korksa da dayak yemek için beni kışkırtma çabaları...
Bununla beraber sağ elimi havaya kaldırdım ve elime bakmaya başladım.
Uzun bir süre sonra birisine vurduğumda acımasa da ilk kez elimin bu kadar acıdığını hissetmiştim. Bu düşünceyle biraz duraksadım. Benim elim bile acıdıysa acaba onun yüzü nasıl olmuştu? O an sinirle nasıl vurduğumu bilmiyordum. Gözlerini yummasaydı büyük ihtimalle tek yumrukla da durmayacaktım. Ama nedense yüzünün fazla acıdığı hissediyordum. Şu ana kadar gördüğüm kadarıyla Deniz narin birisiydi. Kavga etmeyi bilmiyordu. Bu yüzden bana rüyamdaki gibi karşılık veremediğini düşünüyordum.
Rüyamı hatırlayınca yavaşça yutkundum ve elimi sıkarak karnımın üzerine koydum. Neden kendimi tutamayıp ona vurmuştum? Benim ne kadar sabrımı zorlasa da ona dokunmamalıydım.
"Murat, yemek hazır canım. Hadi gel."
Annemin sesini duymamla sanki kapıya gelmiş gibi kapıya çevirdim bakışlarımı. Canım şu anda hiçbir şey istemediği için, "Ben tokum, yemeyeceğim anne." diye bağırarak karşılık verdim ve ağırca sol tarafa döndüm. Duvarla göz göze geldiğimiz an bana ve Deniz'e hiçbir faydası olmasa da yine o düşüncelerle boğulmaya kaldığım yerden devam ettim.
× × × × ×
:/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Decline • [bxb]
Short StoryMurat: Yazma bana çocuk. 05XD: Niye? Murat: İşte, öyle gerek. 05XD: Mantıklı bir sebep söylemezsen vallahi de yazmaya devam ederim. Murat: Şu an düşünüp, açığa kavuşturmam gereken önemli bir şey var. 05XD: Neyle alâkalı? Murat: Söyleyemem. Murat:...