"It's so hot here mom! It feels like the sun will burn my skin and the air is so humid, I don't like here mom! Let's go back to lola! " pagrereklamo ng anak kong lalaki habang hawak ang maleta nito.
Kahit mura pa lang ang edad nito ay matalino na at parang matanda nang mag isip ito. Para siyang matandang máma kung umasta.
Suplado tulad ng tatay niya.
Ang tatay niya ang dahilan kung bakit kailangan pa namin bumalik dito. Kung sana lahat ng masasakit na ala-ala ay ibinaon ko na ang lahat sa bansang ito. Iyon ang pangako ko sa sarili ko and I broke it. And here I am, coming back to the place where I don't belong.
"Mom! " pagmamaktol ng lalaki kong anak na siyang nagpabalik saakin sa huwisyo. Tiningnan ko naman ang aking anak at talagang nagsalubong pa ang mga kilay nito. Nagmamaktol na naman parang may regla.
Dali dali ko naman silang sinundan dahil nandito na ang sundo namin para sa hotel na ibinook ko.
Agad naman kaming pumasok sa van pero randam na randam ko na parang may nagmamasid sa amin at kahit anong linga linga ko ay hindi ko mahanap ang nakatitig sa amin.
Pinagwalang bahala ko nalang dahil ayoko naman e big deal lahat ng bagay na baka iisipin ko nanaman.
You know overthinking kills which leads you to expect for something. Kaya hindi ko talaga gustong isipin ang mga bagay na hindi naman nararapat isipin dahil wala din naman akong mapapala doon lalong lalo na sakanya. Ayoko na talaga, pagod na ako.
Alam kong balang araw hahanapin nila ang tatay nila pero para saakin ayoko silang ipakilala sa tatay nila. I know that this seems to be so selfish but I can't imagine seeing my kids hurting and begging for the love of their father while their father is already happy with someone else. Iniisip ko palang ay parang ilang beses sinaksak ang puso ko.
Habang patungo kami sa hotel na binook ko masyado naman yatang linipad ang isip ko papuntang ibang kalawakan. Napang-buntong hininga nalang ako habang pinipilit na kalimutan ng lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon. Mahal ko pa talaga ang asawa ko, Mahal na Mahal.
Hindi ko nga maintindihan ang sarili ko bakit hanggang ngayon hindi pa ako maka move on sa kanya. Ayokong maniwala sa mga katagang "kung Mahal mo, balikan mo", know your worth. Di dahil Mahal mo ang isang tao ay patuloy kang mag stay sa side niya kahit Alam mo na walang patutunguhan at hindi na mag-grogrow ang isa't-isa.
Nakarating na kami sa hotel at dali-dali naman kinuha ng mga bata ang kanilang mga gamit sa maleta at inilagay sa walk-in cabinet. Hindi naman medyo kalakihan ang binook ko na room dahil di naman kami magtatagal dito. As soon as the annulment case will go through, aalis na kami dito dahil ayoko kong maala-ala lahat ng sakit na naramdaman ko sa kanya.
Hindi ko namalayan na gabi na pala at nakatulog na ang mga bata sa pag muni muni ko. Hinay hinay akong lumabas at nagpahangin sa balcony, bigla namang yumakap sa akin ang medyo mainit at maginaw na hangin dulot narin sa polusyon dito sa Pinas.
Perhaps, Manila is like the busy city in New York but mas gusto ko parin sa New York dahil magagandang alaala lang ang naaalala ko doon. Walang masyadong polusyon, malamig na hangin, puro magagandang alaala
At walang Daniel?
Oo na, wala nang Daniel doon. Basta ayoko nang maaalala siya dahil annulment lang naman ang patutungohan namin doon at wala nang iba pa.
Umalis na ako sa balcony at napagpasyahang mag grocery muna at iiwan ko muna ang mga bata sa room dahil I know safe naman sila dito at pagod din sila sa flight.
Kinuha ko muna ang purse ko and kiss my kids' forehead.
"Aalis muna si mommy ha? Wag kayo aalis, I love you baby" sinuklay ko ang kanilang buhok habang natutulog gamit ang aking mga kamay. Napaungol naman ang anak kong babae tapos unti unting minulat ang kanyang mga mata. Narinig niya siguro ang pamamaalam ko
"Where are you going mommy?" sabi ng anak kong babae
"Lalabas muna si mommy ha, I'll be buying groceries for supplies natin ha? Take care of your brother baby. Babalik din ako kaagad hmm? " patuloy kong sinuklay ang buhok ng aking anak na babae gamit ang kamay ko
"Okay po mommy, I love you" sabi ng anak ko sabay ngiti. Lumabas pa ang malalim nitong dimples na nagdagdag sa kagandahan nito.
"I love you too baby. I'll be right back" nag nod naman ang anak kong babae at natulog ulit.
Lumabas na ako ng hotel at sumakay ng taxi. Napagdesisyonan ko na rin na bibili lang ako ng needs namin sa pinakamalapit na mall para hindi ako masyadong malayo sa mga anak ko. Medyo nagbago na nga ang Manila, marami naring infrastructures and buildings na bago sa aking mga mata. Masyado nang polluted ang hangin dito sa Manila compared sa other provinces sa Pilipinas.
Anyways, nakarating na ako sa mall and nagsimula nang kumuha ng mga pangangailangan namin. Kailangan ko na ring magmadali para makauwi na ako.
Napadaan ako sa ice cream section and definitely magugustohan ng mga anak ko ang ice cream na cookies and cream. Favorite nila yun eh. Pinili ko ang pinakamalaking tub para naman marami kaming makain dahil mismong ako favorite ko ang cookies and cream na ice cream kahit malaki na ako.
Nagpatuloy akong mag grocery pero randam na randam ko na may sumusunod sa akin at kanina pa talaga siyang sumusunod saakin. Binalewala ko nalang din at baka parehas lang kami ng bibilihin. Coincidence ika nga
Pero ang weird lang dahil naka black and cap siya and come to think of it, lalaki pa siya and his built is so familiar talaga.
Asan na ba yung milk section? Bakit ba ang daming pasikot sikot ng mall nato? Wala ba silang map ng mall sa cart man lang? Char. Bagong salta ako dito and akala palang nilang lahat ang arte ko.
Ayon! Nahanap ko na pero sino ang nag arrange nito at bakit nasa pinaka ibabaw pa nakalagay ang box ng milk?
Pinilit kong abutin ang box ng milk pero hindi ko talaga maabot. Di ko namalayan may tumabi na pala saakin na lalaking naka corporate attire at ang bango bango. You know na girls ehem weakness natin pero kidding aside.
Inabot niya ang isang box ng milk at binigay saakin. Unti unti ko siyang liningon pero di ko pa naaninag ang pagmumukha niya dahil napaka liwanag ng ilaw on the back of his head kaya silhouette lang ang nakikita ko.
Slowly, I realized kung sino ang nakita ko and nangginaw ang mga kamay at paa ko. Napaatras ako ng onti at natapisod dahil hindi ko alam nasa likuran ko pala ang cart.
Dali dali niya namang sinalo ako gamit ang pagyakap ng arm niya sa maliit kong bewang at napatingin sa kanyang mata at matiim niya rin akong tinititigan.
Para akong nahipnotismo sa mga mata niya at sa kanyang kagwapohan na angking taglay.
"So we finally meet again, welcome back my WIFE" sabay ngiti niya sa akin na pagkatamis tamis.
Someone's POV
Someday we will be a happy family my love, mi amore, my Maxine. Hinawakan ko ang kanyang picture at mariing hinalikan. Kinuha ko naman ang tshirt na hindi niya alam na nawala niya dahil kinuha ko many years ago. Sinimhot ko iyon at paulit ulit na hinalikan at finifeel ko na siya talaga ang hinahalikan ko at rinoromansa ko. Akin ka lang Maxine, akin lang ang labi mo, mata mo, at putang inang katawan mo. Akin kalang at hindi sa kaninoman. Mahal na mahal kita mi amore. Hintayin mo ako at mapapasaakin ka rin. At sa oras na maging akin ka, hinding hindi ka na makakawala sa mga kamay ko. Kahit itago pa kita at ibilanggo basta akin kalang. AKIN KA LANG!
