W#1: LET ME TASTE YOU 《R+18》

W#1: 36

Hindi naman makapaniwala si Sienna dahil ang inaakala niyang dugo ay hindi sa kanya kundi kay Angelique na siyang humarang para saluhin ang balang para sa kanya.

Agad niyang dinaluhan si Angelique at inangat ang ulo sabay nilagay niya sa kanyang braso.

"Ange! Ange! B-bakit? Bakit mo ko niligtas? Bakit mo yun ginawa?" naiiyak niyang tanong dito ngunit ang isa ay hirap na hirap na.

Niyuyugyog niya ito at hinaharangan ang dugong lumalabas sa katawan nito.

"Hindi.....hindi! Bumalik kayo sa loob parang awa niyo na. Bumalik kayo! Ange! Ange! Pakiusap kausapin mo ako! Pakiusap! Gumising ka! Ange! Ange!!!!" nagsusumamong sambit ni Sienna.

Para namang nahugutan ng tinik si Sienna ng gumalaw si Angelique at minulat ang mga mata nito.

"S-sienna...." Nahihirapang sambit nito.

"Oo ako nga, ako nga ange" naiiyak niyang tugon.

Inangat naman ni Angelique ang kamay niya at pinahid ang luha ni Sienna. Agad naman hinawakan ni Sienna ang kamay nito.

"S-sienna......" sambit na naman nito sabay nag-uunahang pumatak ang luha.

"Ange, ako nga, Ange, sssssssh! Tahan na. Huwag ka ng umiyak huh. Pakiusap, pakiusap" ngunit siya ay hindi maiwasang umiyak.

"I-i-ikaw d-din. H-h-huwag....k-ka...k-kanang umiyak" nahihirapang saad nito.

"Oo, oo hindi na ako iiyak. Pakiusap lumaban ka. Huwag mo akong iwan Ange. Pakiusap!" nagmamakawa niyang sambit dito dahilan para mapangiti ito.

"H-hindi....h-hindi ko ma.....maipapangako, S-sie. N-na...nahihirapan n-na ako eh. P-patawad....patawarin m-mo ako" hirap na hirap na saad nito.

"Okay lang Ange. Basta lumaban ka at huwag mo akong iwan. Huwag ka ng mawala ulit sa akin. Pakiusap, nagmamakaawa ako Ange, please!" todo pakiusap niyang sambit dito.

"P-patawad.......m-mukhang....m-mukhang i-iiwan u-ulit kita" Saad nito sabay umubo na naman ng dugo.

Dali-dali namang ibinalik iyon ni Sienna ngunit panay labas ng dugo nito sa bibig at sa tinamaan ng bala.

"Ano ba! Huwag kayong lumabas! Bumalik kayo sa katawan niya! Parang awa niyo na! Please!" parang baliw niyang pakiusap sa dugong nalabas kay Angelique.

"T-tama na.....Sienna....P-pakiusap....Pakiusap Sienna" sabay higop nito ng hangin "H-hindi na ako mag.....m-magtatagal pa. S-sienna m-makinig ka...G-gusto k-kong humingi....humingi ng tawad....P-patawad kung....k-kung n-nagtanim ako ng galit sayo" iyak naman ng iyak si Sienna dahil sa wala siyang magawa. "P-patawarin mo ako. Patawad, S-sienna. H-hangad kong....h-hangad kong l-lumigaya ka" saad nito habang nahihirapan na sa paghinga.

"Ange....Ange huwag mo namang sabihin yan. Para ka ng nagpapaalam eh. Ayoko Ange, ayoko!" naiiyak niyang saad "Lalaban ka, alam kong lalaban ka. Hindi ka pa mamamatay, Ange! Ange!" Sigaw niya ng makita niyang pipikit na ang mata nito.

"N-nakikinig ako" tugon nito.

"Pakiusap, pakiusap huwag kang bibitaw. Tutulungan tayo ni Mikhail. Alam kong tutulongan niya tayo. Nakikiusap ako, Ange" tuloy tuloy niyang sambit.

Ngunit ngumiti lang ito sa kanya. Yung ngiting ibinigay sa kanya nito nung mga panahong una silang nagkakilala.

Yung ngiting totoo at tunay. Napakagat naman ng labi si Sienna habang hinahayaang maghalo ang luha at sipon niya kakaiyak.

"S-sienna....." sambit nito sa pangalan niya.

"A-ano yun?" tugon niya agad dito.

"M-may p-pabor.....m-may p-pabor a.......akong h-hihilingin sayo" saad nito.

"Ano yun? Makikinig ako" hikbing sagot niya.

"I-ilapit mo.....ilapit mo a-ang....ang tenga m-mo s-sakin" agad naman niyang sinunod ito.

Napatindi naman ang kagat niya sa kanyang labi dahil sa ibinulong nito sa kanya. Hindi niya alam kung ikatutuwa ba niya iyon o ikakadismaya niya sa mga oras na ito.