04

28 2 0
                                    

Emma's POV

I've been in the hospital for approximately 3 weeks now, and I can say, hindi ako nagsisisi sa desisyon ko.

My mom's been okay lately, not just emotionally but also physically, and I do hope mentally too but you can actually see na hindi na siya na stess.

Now, I feel bad realizing that, feel ko ako lang rason kung bakit siya na stress

It's only 5:45 in the morning and nandito ako sa bed ko, kakagising lang, nagdadalawang isip kung magwawatch ng sunrise o hindi?

Nakita ko si mom, tulog pa nga e.

Tumingin ako sa labas, through my window. Ang fresh ng morning, just leaves falling and cars passing by with pale blue colored surrounding as the sun rises.

Now, I just want to witness this outside my room, kaya nakapag desisyon ako na mag watch ng sunrise.

I know na gigising rin si mama any minute now kaya I grabbed my sticky note and wrote that I went out to watch the sunset.

Nilagay ko sa lugar kung san niya makikita agad.

Im still on my pajamas so kinuha ko nalang yung oversized jacket ko sa kabinet at lumabas, nagulat si Rosa sa paglabas ko, ngayon lang ata niya ako nakitang lumabas nang maaga, usually kasi si Ella yung sumalobong sakin.

"At san ka naman pupunta miss?" tanong niya, "oh goodmorning Rosa, i'll just get some fresh air",

"Uh-huh, we'll see if you'll get some fresh air", she joked.

I just gave her a soft chuckle at kumilos na papunta sa favorite spot ko dito sa hospital.

"May nahanap ka na bang favorite spot mo dito sa hospital??"

Na alala ko tuloy si Clent, wala na yun nagparamdam sakin, kala ko ba crush lang gagawa ng pag goghost?, eh marunong pala tong bestfriend ko eh.

Charot, joke lang, may exams yun, I think last day na nila ngayon, feel ko nga nagsastudy parin siya hanggang ngayun, he only takes 15-30minutes to sleep kapag may exam.

Kung katabi ko siya ngayon, baka inaaway ko na yun, pasaway e, sabi ngang hindi yun maayos para sa kalusugan niya, inaadvice ko pang mag change siya ng study schedule niya, puro nalang siya "oo, i-change ko na", pero hindi parin nagawa

Kaya nuon, hindi na ako magtataka kung ba't siya magkakasakit sa exams, tingnan mo nga yung style niya sa pag-aaral, kaka inis

I've known Clent for over 4 years now, he's smart and handsome too, he can play badminton, he's so good at that. He also likes to play mind games, we both do.

Pero grabe siya when it comes to acads.

Ginusto niya ba yun? O sadyang pressure lang?

Nandito na ako sa roof top. Knowing my room number, hindi na ganyan kalayo yung roof top.

Tama, may elevator naman pero may lalakarin parin akong stairs para maka abot sa roof top.

Ang ganda ng simoy ng hangin. The noise of the cars makes me happy and the rising of the sun? Its magneficent, it's really beautiful.

Si Clent, siya lang pumapasok si isip ko ngayon thinking na may exams.

Pressured, I'll feel bad kapag prinessure niya lang sarili niya para lang makapag bigay ng good grades kay tita.

He wouldn't talk to me about it. Kasi nga ginagawa ko rin yun sa sarili ko noon, pero chinange ko yung style ko sa pag-aaral.

Yes, I know, ganyan tayo lahat, we do our best para sa mga magulang natin. Oo, we take risks para hindi tayo mapapagalitan.

Just Too Sick To FunctionWhere stories live. Discover now