06

30 1 0
                                    

Emma's POV:
"Why didn't you wear those earlier?", tanong ko habang tinuturo ko ang nga sinusuot niya.

Yung oxygen tube at mask.

"Oh, it's just bothers me sometimes"

He, he really... he doesn't literally break rules.

Isip-isip ko habang sinubukan kong matulog.
Natutulog na yung mama ko, pagod ata.

Ako din naman ah, pero ba't ba ang hirap matulog.

It's only 10:30 pm, and I opened my phone.

Nakita kong online si Clent, gusto ko sanang i-message siya pero hindi ko nalang ginawa.

I closed my phone and nag try na namang matulog.

Nakatulog naman ako ngunit hindi ako naka gising nang maaga

At saktong sakto, Rosa came and brought me my breakfast.

"Buti nalang gising ka na, I went here kanina, natulog ka pa e, naisipan ko nalang bumalik", ani niya

"Thanks Rosa", I replied

"Hindi kaba nakatulog nang maaga?", tanong niya, habang nag ready siya sa meds ko

"Nope, just thoughts hunting me", she looked at me, hoping to let her understand the kind of thoughts I was thinking.

Kahit sa totoo naman, si Marcus lang iniisip ko.

"Don't worry, I'm okay", I assured her.

To be honest, kahit 'positive' na ang outlook ko sa life ko, may mga oras parin na mafifeel ko yung loneliness, yung takot, yung mga dark thoughts.

She continues on what she was doing after, she placed it beside my plate.

"Hindi yan maganda para sayo," she smiled, "kaya wag kanang mag overthink", I gave her a smile too

Eh bat ko naman talaga iniisip si Marcus, mayghad!

Ngayon na naalala ko yung nangyari kahapon, ang stupid

Bakit ba ang dali ko lang ma attach sa isang tao, yun nga yung rason ba't ako masasaktan.

Hindi ka pwedeng magkakagusto sa kanya,

iniisip ko talaga yun

Hindi pwede

Uminom ako ng tubig ngunit nabilaukan ako.

Ayun, na spit ko tuloy yung tubig.

"Mag ayos ka nga" sabi ni Rosa, I just laughed, kinuhanan niya ako ng tissue na nakalagay sa isang maliit na table malapit sa window.

"Sino 'to?", nakita niya ang picture namin ni Marcus, nagtataka kung bakit hindi niya na familiarize.

She gave me the tissue.

"Oh, that's Marcus, you know, the boy we've been talking about", I replied

"Friends na kayo?", naririnig ko yung panunukso niya

"Hmmm oo", sabi ko, "by the way, Rosa, Doktora Galvez said she'll be meeting me this afternoon", I changed the topic.

"Yes, I know, baby", ani niya.

I smiled.

"You okay na?," I just nodded, "Okay, Ill get going then, wag mong kalimutan ang meds mo, okay?"

"Okay Rosa, thank you!", I replied

Hindi ko natapos yung breakfast ko, I just don't feel like eating

Just Too Sick To FunctionWhere stories live. Discover now