♥Hikayem Olur Musun?♥

♥6♥

(Multimedia Umut ve bölüm şarkısı )
♚♚♚♚♚♚
Babamın Rüzgar'ı sürekli davet etmesi hoşuma gitmese de kabullenmeye başlamıştım.Nede olsa o benim çocukluk arkadaşımdı.Biz eskisi kadar iyi anlaşmasakta Defne onu çok seviyordu.Defne ve Rüzgar bir yıldır sevgiliydi.Kıskanılacak kadar iyi anlaşıyorlardı ve çok tatlıydılar.İkisini yan yana görünce aklıma Umut'un gelmesi yüzümde aptal bir gülümseme oluşturdu.Bakışlarımı Defne'ye çevirdiğimde onun da bana baktığını fark ettim.Bana 'niye sırıtıyon ki sen' diyen bir bakış attığında sırıtıp omuz silktim.Babamla Rüzgar eve girince Defne hemen yanımdaki sandalyeye kuruldu ve konuşmamı bekledi.Sen daha çok beklersin Defne!

Benden ses çıkmayınca susmak bilmeyen çenesi tekrar açıldı ve ahiret sorularını hızlı hızlı sormaya başladı ''Hayırdır? Salak salak güldüğüne göre keyfin yerinde.Benim bilmediğim birşey mi oldu?'' biraz sustuktan sonra gözlerini kocaman açıp ''Yoksa tahmin ettiğim şey gerçekleşti mi? Sen ve Umut...İnanmıyorum bu müthiş birşey kızım!'' deyip küçük kahverengi gözleriyle yüzüme baktı.Kaşlarımı çatıp söylediklerini düşünmeye başladım.Umut ve ben...Asla olamayacak birşey değildi aslında.Of! Neler düşünüyordum ben böyle.Başımı kaldırıp gülümseyen yüzüne baktım.Uzun bir süre boyunca hiç konuşmadan onu inceledim.Sonra daha fazla dayanamayıp ''Saçmalama Defne yok öyle birşey! Olamaz ki.O bana dost gibi davranıyor.Sadece dost...'' deyip onun konuşmasına izin vermeden ayağa kalkıp eve girdim.Sesim tahmin ettiğimden daha yüksek ve sert çıkmıştı.Ayrıca ben bile söylediklerime inanmamışken Defne buna hiç inanmazdı.Gözlerimden yanağıma süzülmek isteyen yaşları tutup merdivenleri çıkmaya başladım.Ama Rüzgar birden önüme çıkınca merdivenleri cool çıkmak pek mümkün olmadı.Dengemi kaybedince ayağım merdivenin basamağından kaydı.Rüzgar tutmasaydı düşecektim.Niye tuttu ki? Bıraksaydı da düşüp ölseydim! Dengemi sağlayınca hiç teşekkür etmeden merdivenleri çıkmaya devam ettim.Ne bekliyordu ki? Ölmemi engellediği için ona teşekkür etmemi mi? YOK YA!

Odama ulaşınca tutmaya çalıştığım gözyaşlarımın çeşmesini açıp bağıra çağıra ağladım.Genelde sessiz ağlayan ben şimdi bağırarak ağladığım için oldukça dikkat çekmiştim.Odama doğru yaklaşan ayak seslerini duyunca kapımı kilitleyip yatağa uzandım.Annem ve babamın endişeli sesini duyunca ağlamaya sessiz devam etme kararı aldım.Babam kapıyı yumrukluyordu.Eğer biraz daha böyle yaparsa biricik odamın kapısı ve babamın eli kırılacaktı.En sonunda''Lütfen beni rahat bırakın.Yalnız kalmaya ihtiyacım var,tamam mı? İyiyim ben!'' gibi klasik bir cümle çıktı ağzımdan.Bu sözlerimden sonra babamın iç çekişini ve git gide uzaklaşan ayak seslerini duydum.Sessizliğe tam alışmışken bu seferde Umut'un kadifemsi sesi kulaklarımı doldurdu.Onun burada ne işi vardı ki?

Tanışalı 2 ay olmuştu ama o hergün buradaydı.Ailem de buna ses çıkarmıyordu.Söylediklerini dinlemeye başladım ''Çok nazlısın sen ama! Odandan çık diye bütün dünya ayaklarına mı kapansın? Annenle baban perişan haldeler.Kapıyı açar mısın? Biraz konuşalım olur mu? Hem ağlamaktan kızarmış yüzünü görmek için buralara kadar geldim,sen kapıyı açana kadar da burdayım.Hadi ama...'' Onunla konuşmanın iyi geleceğini düşünüp kapıya yöneldim.Ama önce tipime bakmam gerekiyordu.Aynadaki yansımama bakınca şok oldum.Bir insan yarım saat içinde bu kadar korkunç bir duruma düşebilir miydi? Gözlerim ağlamaktan kızarmış,saçlarım birbirine girmişti.Tişörtümün bir kenarı da yukarı sıyrılmıştı.Saçlarımı elimle düzeltip,tişörtümün yukarı katlanan kısmını da düzelttim ve sonra kapıyı açtım.Umut kapıya yaslanmış olduğu için dengesini kaybetti.Onun bu hali ne kadar komik olsada içimden gülmek gelmedi.Yüzüme bakınca gözleri kocaman açıldı,dudakları birşey söylemek istermiş gibi aralandı.Birşey söylemeyince yatağımın üstüne oturup,gözlerimi yerdeki geometrik desenli halıya diktim.Hafifçe öksürdüğünde konuşacağını düşünüp yüzüne baktım.Kahverengi gözlerinde kaybolmak istemediğim için onu incelemeye başladım.Hafiften çıkmaya başlamış olan sakalları,düzgünce taranmış saçları ve siyah kıyafetleriyle buraya gelmişti.Onu inceleme fikrini rafa kaldırıp söylediklerine odaklanmaya çalıştım ''Bu ne hal be güzelim! Çirki ördek yavrusuna dönmüşsün.Anlat bakalım neden bu kadar çirkinleştin birden?''