Homofobic | Markhyuck |

15

"Ben iyiyim korkma geçti artık"

İçinden kötü olmayı dilediğine emindi. Sanki hiçbir şey olmamış gibi sakince davranıyordu, oysa kırıklarının sızladığını kendisi bile hissedebiliyordu.

"Aptalsın Mark"

"Kalbişimi kırıyorsun Haechan-shi"

"Haechan-shi mi?"

Hyuck Mark'ın ona böyle seslenmesini şaşırmıştı çünkü bu ismi sadece büyükannesi ona söylerdi ve bunu bilen de bir iki kişi vardı onlar da en yakın arkadaşlarıydı zaten.

Haechan bir kaç dakika duraklamış olacak ki Mark ona seslenme ihtiyacı duydu. "Hey, iyi misin?"

"Sen bunu nereden biliyorsun? Bilen çok az kişi var." Merakla Mark'a bakıyordu.

Mark ise onu kızdırdığını düşünüp moralini bozmuştu. " B-ben özür dilerim, yemek yerken konuşuyordunuz ben de-"

Hyuck'un ona gelip sarılmasıyla sözü kesilmişti. Bu anın tadını çıkartmak istercesine kokusunu içine çekmişti. O kadar huzurlu hissediyordu ki. Birden aklına bu huzurun iğrenç gayliği yüzünden olduğu denk geldi ama atmosferi bozmak istemiyordu.

"Büyükannemden başkasının kullanmasını sevmiyorum ama bu kişi sen olursan neden olmasın,hm? Çok sık olmamak şartıyla tabii." Geri çekilip Mark ile ellerini birleştirmişti. Onun yüzünün değiştiğini görünce canının acıdığını anlayıp geri bırakmıştı.

Tam bu sırada içeriye Bay Park ve dolu gözlerle Bay Byun girmişti. "Mark, sen nasıl-"

Sözünü kesen Mark'ın yanı başında ona çok yakın oturan Hyuck olmuştu. Önce Mark'a baktı, ardından Bay Byun ve Bay Park'a doğru eğilip "Ben sizi yalnız bırakayım," dedi fakat Bay Park onu durdurmuştu.

"Mark neden? Hayır anlamıyorum, bizim bir kötülüğümüz mü oldu farketmeden,seni kırdık mı? Ne sebep oldu hayatını sona erdirmek isteyecek kadar?"

"Ben birini seviyorum,baba"

Baba demişti.

Herkes şaşırmış bir şekilde Mark'a bakarken sözüne devam etti. "Hemen yumuşamayın hala böyle iğrenç bir şeyin bende de olduğu için kendimden nefret ediyorum ama Hyuck'u seviyorum ve sanırım kabullenmek zorundayım..."

Hyuck ona hem şok hem de utançla bakıyordu. Bir anda böyle bir itiraf beklemiyordu. Ardından Mark'ın ebeveynlerine baktı. Bay Byun'un gözünden bir damla yaş akmıştı ve Bay Park'ın elini sıkıyordu.

"Kabullenmek zorunda kalmayacaksın çünkü ben seni kurtaracağım."