part5

29.9K 2.4K 50
                                    

[Zawgyi]
ဧည့္ခန္းတြင္ေတာ့...
"အဟမ္း...စစ္ခနဲ႔စစ္ရံ.."
"ဟုက္.."
"ပူတူးကဒီေန႔ကစၿပီးငါနဲ႔အတူတူေနမွာ...အဲ့ေတာ့မင္းတို႔အိပ္ေပးစရာမလိုေတာ့ဘူး..ၾကားလား..ငါအျပင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာစစ္ခကငါနဲ႔လိုက္ခဲ့...စစ္ရံမင္းကေတာ့ပူတူးနားမွာေနေပးလိုက္...."
"သခင္ေလး....ပူတူးကဘယ္သူလဲ..."
"ပူတူးပါဆိုဒီအိမ္မွာဘယ္သူမ်ားရွိေသးလို႔လဲ ...ေနအံုးမင္းတို႔ကဘာလို႔ပူတူးလို႔လိုက္ေခၚရတာလဲ  ...မေခၚနဲ႔ငါမႀကိဳက္ဘူး.."
"မေခၚပါဘူးသခင္ေလးရယ္...သခင္..."
ထိုစဥ္...အိမ္ေရွ႕မွာကားရပ္သံၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္...သြားၾကည့္ရန္တစ္ေယာက္အားမ်က္လံုးျဖင့္အသ္ိေပးသလိုၾကည့္လိုက္ေတာ့...
..
..
"သခင္ေလး...အက္ုိေနယံလာတာ.."
"ေအးေအး.."
ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းထိုင္ပင္မထိုင္ေသးဘဲ...
..
"ေဟ်ာင့္...ခရီးသြားတာေတာင္မေျပာဘူး...."
"မင္းဖေအကျပသနာျဖစ္လို႔သြားရတာေလ...."
"သိပါတယ္ကြာ....မင္းအဲ့ဒီမွာဇယားကပ္လာေသးတယ္မဟုက္လား.."
"ေအး...မင္းကဘယ္လိုသိတာလဲေနယံ"
"အဲ့တာပဲေျပာမလို႔...မင္းဇယားကပ္လာတဲ့တစ္ေယာက္ကအေတာ္မလြယ္ဘူးေနာ္...မနက္ငါနဲ႔စည္သူဆီေတာင္လာသြားေသးတယ္..မင္းေကာင္မေလးဆိုၿပီးစကားေတြဘာေတြေျပာေနတာ...."
"ဟုက္လား..."
...
..
"အီးဟီး...ၿဗဲ..."
အေပၚထပ္ကမိမိအခန္းထဲမွေအာ္ငိုေနေသာအသံေၾကာင့္အျမန္သြားရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း..ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာစစ္၂ေကာင္ကဘယ္ခ်ိန္တည္းကထေျပးမွန္းမသိအခန္းဝပင္ေရာက္ေနေပသည္...
"ေနအံုးငါအရင္ဝင္မယ္.."
တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းေမွာင္ေနတာေၾကာင့္မီးခလုပ္အားလွမ္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ကုတင္ေပၚတြင္က်ံဳ႕က်ံဳေလးထိုင္ရင္းငိုေနေသာေၾကာင့္...အနားသို႔သြား၍ပုခံုးေလးအားအသာဖတ္လိုက္ရင္း...
"ပူတူး..."
မိမိအားအတင္းဖတ္တြယ္ထားရင္းရင္ခြင္ထဲသို႔ဝင္၍တင္းၾကပ္စြာဖတ္ထားေသာကေလးေပါက္ေၾကာင့္...
"ပူတူး....ခနေလး...ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုယ့္ကိုေျပာ.."
"ဟင့္ ...."
"သခင္ေလး...အက္ိုေလးကအေမွာင္ေၾကာက္တယ္ေလ.."
"ဟင္....ေတာင္းပန္ပါတယ္..ကိုယ္ကပူတူးအိပ္ေနလို႔ေအာက္ခနဆင္းသြားလိုက္တာ....မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္...တိတ္ေတာ့.."
"အိ....ေၾကာက္တယ္..."
မင္းေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္လည္းပူတူးရဲ႕ေၾကာျပင္ေလးအားအသာအယာသပ္ခ်ေပးရင္းကေလးေလးလိုေကာက္ခ်ီလိုက္သည္....သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ဖားေလးလိုဖတ္တြယ္ထားၿပီးခါးကိုလည္းေျခေထာက္ေလး၂ေခ်ာင္းျဖင့္တင္းေအာင္ခ်ိတ္ထားေလေသာပူတူးကဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနခဲ့တာလဲ...အေမွာင္ေၾကာက္တတ္တာကိုသူအနည္းငယ္အံ့ၾသမိေပမယ့္အဲ့ေလာက္ေၾကာက္သြားလိမ့္မယ္မထင္ထားခဲ့တာ..အခုမွည၈နာရီဝန္းက်င္ေလာက္သာရွိေသး...မိမိအမွားပါသူအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းခနဆိုၿပီးဆင္းသြားခဲ့တာ.မဟုက္လား....
..
..
မိမိအားဖတ္တြယ္ထားေသာအေကာင္ေပါက္ကေတာ့ပုခံုးေပၚသို႔ေမးဖ်ားေလးတင္ရင္းတအိ..အိ..ငိုေနေသးသည္...
"ပူတူးမငိုနဲ႔ေတာ့.ေနာ္...ဗိုက္မဆာဘူးလား...ဘာစားခ်င္လဲ.."
"ဟင့္...ice......ice.cream...ေလးစား..ခ်င္တယ္.."
"ဟင္...ညဘက္ႀကီးမစားပါနဲ႔...တျခားဟာစားေနာ္..."
"အိ..အဲ့တာပဲစားခ်င္တာ..."
..
..
မင္းေကာင္းျမတ္လဲခ်ီထားရက္အတိုင္းဟိုစစ္၂ေကာင္ဘက္သို႔ၾကည့္မိေတာ့မိမိအားမ်က္လံုးအျပဴးသားျဖင့္အေတာင့္လိုက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကေသာေၾကာင့္....
(ရည္းစားမရွိတာသိသာလိုက္တာ)...
"ဘာၾကည့္ေနတာလဲ...ice-creamသြားဝယ္ေလ."
"ဟုက္...ဟုက္.."
အေတာ္ဆံုးbodyguard၂ေယာက္မွာေတာ့ကေလးထိန္းအျပင္..ေစ်းဝယ္ပါထြက္ေပးေနရျပန္သည္...အတိုက္အခိုက္အလုပ္ကအနားယူၿပီး႐ြာျပန္ၿပီးႏြားေက်ာင္းတာပဲေကာင္းမလား...ကေလးပဲလိုက္ထိန္းရရင္ေကာင္းမလားမသ္ိေတာ့ေပ...
..
..
..
"ဟင့္..."
"ပူတူးေလးဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"ထမင္းစားခ်င္တယ္.."
"အင္းပါ...ကိုယ္ခ်ီသြားမယ္ေနာ္."
ပုခံုးေပၚသို႔မ်က္နွာေလးအပ္လိုက္ရင္း...
"အိပ္ၿပီးလိုက္လာမွာေနာ္...ေရာက္ရင္နိႈး.."
"ဟုက္ပါၿပီ..."
..
..
မင္းေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္အခုခ်ိန္မွာမသင့္ေတာ္တာေတြဘာေတြေဘးနားခ်ိတ္ထားလိုက္သည္...ပူတူးေပ်ာ္ေနဖို႔...ပူတူးစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔သာအဓိကမဟုက္လား...ပူးတူးအားခ်ီ၍ဆင္းလာေသာသူ႔အားအကုန္လံုးကဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္...
(ၾကည့္ထားၾက...ေနာက္ဆိုဒီထက္ပိုဆိုးတာေတြပါျမင္ရအံုးမွာဆိုေတာ့...အခုထဲကအက်င့္ျဖစ္ၾကပါေစ...)
...
....
ေနယံတစ္ေယာက္မွာလည္းပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ေၾကာင့္ၾကည့္ေနေပေတာ့သည္..
"ေဟ့ေရာင္...သူက.."
"သိခ်င္ထမင္းစားခန္းထဲလိုက္ခဲ့...."
..
..
ထမင္းစားခန္းေရာက္ေတာ့ႀကီးေမကသူတို႔အားၿပံဳး၍ၾကည့္ေနေလေတာ့...
"ႀကီးေမ...သြားနားလိုက္ေတာ့ေလ.."
"ရရဲ႕လားသားရဲ႕...ယံယံေလးက.."
"ရတယ္...ကြၽန္ေတာ္ပဲလုပ္ေပးလိုက္မယ္.."
ေနယံမွာေတာ့မိမိၾကားေနရသည့္စကားမ်ားကိုမယံုၾကည္န္ုိင္ေသး...ဒီေကာင္ကေလ...သူ႔မိဘေတြကိုေတာင္မလုပ္ေပးဖူးတဲ့သူက...ဗုေဒၶါ...ငါဒီညဘုရားတေနရတာဘယ္နွခါရွိေနၿပီလဲ...
..
..
"အင္းပါ..."
"ေအာ္ႀကီးေမ...ေနာက္ရက္က်ရင္မားတို႔ဆီပဲသြားေနလိုက္ေတာ့ေနာ္...ႀကီးေမကအသက္လဲႀကီးၿပီေလ...မိသားစုကိုသတိရမွာေပါ့...."
"တစ္ကယ္ေျပာေနတာလားသား....ႀကီးေမေပ်ာ္လိုက္တာကြယ္...သားလည္းအစစအရာရာဂရုစ္ုိက္ေနာ္.."
"ဟုက္..ေၾသာ္မိေအးနင္ေနခဲ့အံုး.."
..
..
ႀကီးေမထြက္သြားၿပီးေနာက္မိေအးအားထမင္းဝိုင္းျပင္ခိုင္းလိုက္ရင္း...သူပါခံုတြင္ထိုင္လိုက္ေလသည္...ပူတူးကေတာ့အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနလိုက္ေသး..တတ္လဲတတ္နိုင္ပါတယ္..ငိုလိုက္အိပ္လိုက္နဲ႔...အသံေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔လူကိုျပဳစားနိုင္လြန္းတယ္...ငါေတာ့ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာကိုယံုသြားၿပီ...ေပါင္ေပၚသို႔ေဘးတေစာင္းတင္ထားလိုက္ရင္းမိမိရင္ဘက္အားမွီ၍အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေကာင္ငယ္ေလးအား..ပါးေလစ၂ဖက္ကိုအသာညႇစ္၍...
"ပူတူး..."
"ငါ့ကိုဒီထမင္းဝိုင္းကတစ္ေယာက္ေလာက္ကယ္ထုတ္ေပးၾကပါ...တပူတူးထဲပူတူးေနတာ..ဒီေသနာက.."
"ပူတူးေရ...ထေတာ့ထမင္းစားမယ္ဆို.."
"အင္းးးးးးး....."
အပ်င္းေလးကမ်က္လံုးမဖြင့္ေသးဘဲလက္ေလး၂ဖက္အားဆန္႔ရင္းအသံရွည္ဆြဲလိုက္ေသးသည္...
ၿပီးေနာက္မ်က္လံုးေလးပြင့္လာၿပီးမိမိေပါင္ေပၚတြင္ထိုင္၍ေနယံအားတစ္လွည့္မိမိအားတစ္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္...အခန္းဝကျပဴတစ္ျပဴတစ္ေခါင္းမ်ားက္ိုျမင္လိုက္ေသာေၾကာင့္...
"ဟမ္...အေမ့........"
ေပါင္ေပၚကအတင္းဆင္းၿပီးေဘးကခံုေပၚသို႔သြားထိုင္ေနေလသည္...မ်က္နွာေလးကရဲေနတာပဲ...
"အဟမ္း...အဟမ္း.."
"🥺..."
"..."
ေၾသာ္ငါ့ကိုလွည့္ၾကည့္ၾကေသးသားပဲ...
"မင္းကေကာင္းျမတ္နဲ႔လက္ထပ္မယ့္ေကာင္ေလးလား...အကိုကသူ႔သူငယ္ခ်င္းပါနာမည္ကေနယံတဲ့...ပူတူး."
"ဟုက္.."
"ဘာဟုက္လဲ...ဘာပူတူးလဲ..."
ေကာင္းျမတ္စကားေၾကာင့္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးလွည့္ၾကည့္လာသူေလး...မရဘူးပူတူးကငါ့အပိုင္...ငါပဲေခၚမွာ...
"ဟ္ုေကာင္ပူတူးလို႔မေခၚနဲ႔...ငါပဲေခၚမွာ...ပူတူးနာမည္ကရွင္မင္းယံတဲ့..အဲ့အတိုင္းပဲေခၚ.."
"ေၾသာ္....ေကာင္းျမတ္ရယ္..မင္းမလည္း...ငါကဒီအတိုင္း.."
"ဒီအတိုင္းလည္းမရဘူး.."
ေျပာလည္းေျပာရင္းပူတူးအားဟင္းမ်ားလည္းခပ္ထည့္ေပးရင္းအလုပ္ရႈပ္ေနေပသည္....
"ပူတူး...ဒီမွာၾကက္သား...ဒါေလးစား.."
"အင္း"
"ပူတူးဒါေလးကအသည္းေလးစား..."
"အင္း."
"ပူတူး...."
...
...
..
"ပူတူး....."
"အင္း.."
........
........
ေနယံတစ္ေယာက္စိတ္ကေပါက္လာၿပီေလ...ဟိုတစ္ေယာက္ကလည္းတပူတူးထဲတူးေနတာ...ထမင္းပန္းကန္ထဲလည္းဟင္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနၿပီ...မိဘကသေဘာတူထားတဲ့သူမလို႔သာပဲ...အလံုးေတြကေနာက္လာေလၿပီေရွ႕ကစားပြဲအားအားျဖင့္ထုခ်လိုက္ေတာ့သည္...
.
.
ဒုန္းးးး...
"..."
အက္မယ္ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နွာနဲ႔လာၾကည့္ေနေသးတယ္...
"ဟိုေကာင္...စားခ်င္ရင္ထည့္စား...မင္းလုပ္တာငါ့ပူတူးလန္႔သြားၿပီ..."
ဆိုၿပီးပုခံုးေလးအားဖတ္ရင္းရင္ခြင္ထဲထည့္ရန္ျပင္ေတာ့ကေလးေပါက္က..တံေတာင္နဲ႔ေကြၽးထည့္လိုက္ေလသည္...
"..ဘာေတြေျပာေနတာလည္း...စပ္လို႔ပါဆို.."
ေနယံ.-ငါ့ကိုမ်ားလန္႔သြားတာလားလို႔ဒင္းကစပ္လို႔ကို.
..
..
"အမ္...ေနယံမင္းအေရွ႕ကေရခရားေလးထဲကဖန္ခြက္ထဲကိုငွဲ႔ထည့္ေပးအံုး...ကေလးကစပ္ေနပီ.."
..
(ယံယံစိတ္ထဲတြင္ေတာ့မဆိုးဘူးဒီလူႀကီးေတာ္တယ္...၁မွတ္ေပးလိုက္ၿပီ...)..
..
..
စိတ္ထဲကေပးတဲ့အမွတ္ေလးၾကာၾကာမခံလိုက္..အေၾကာင္းမွာ...
"သခင္ေလး...အိမ္ဖုန္းကိုဆတ္လာတယ္...သခင္ေလးခိစ္သူဆိုလားဘာလား...သခင္ေလးကိုဖုန္းကိုင္ပါတဲ့.."
"ဟမ္.."
မင္းေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္လည္းပူတူးေလးအားၾကည့္လိုက္ေတာ့...မ်က္ေထာက္နီႀကီးနဲ႔ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္သြားၿဖဲျပလိုက္ေတာ့သည္...
"ပူတူး.."
"ဘာမွမတူးနဲ႔...ဖုန္းကိုင္လိုက္ပါအံုး...ဟိုမွာေတြ႕လားဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ျမည္ေနတာ..."
"အင္းပါ...ပူတူးေအးေဆးစားေနာ္...ကိုယ္ခနေလးပဲအျပတ္ေျပာမွာ..."
..
..
..
"......"
(ဘာ၁မွတ္မွမေပးဘူးသြား...မသာႀကီး(_1) ပါထပ္ေလ်ွာ႔တယ္....)..
.....
.....
ေကာင္းျမတ္ထြက္သြားေတာ့မွ..
"ညီေလး..."
"ဟုက္အကိုဘာေျပာမလို႔လဲ.."
"အဲ့ေကာင္နဲ႔ညီေလးနဲ႔ကတကယ္ယူေတာ့မွာလား.."
"ဟုက္တယ္ေလ..."
"ေအာ္တန္ေတာင္မတန္ဘူး.."
"ဟင္.."
"ဒီလိုေလ...ညီေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေလ..အဲ့ေကာင္ကငရႈပ္သိလား...ေကာင္မေလးေတြလဲအမ်ားႀကီးပဲထားတာသိလား.ညီနဲ႔ယူၿပီးသြားရင္ဒင္းကိုအငတ္ထား..ၾကားလား...."
"အဟြင္းေတြ႕မယ္အဲ့လူႀကီး..ယံယံနဲ႔ယူၿပီးသြားရင္...အဲ..အကိုကလည္းယံယံကလုပ္ေကြၽးတာမွမဟုက္တာ...သူ႔လုပ္စာစားေနတာကိုဘယ္လိုအငတ္ထားလို႔ရမွာလည္း.."
"အဲ့တာကိုေျပာတာမဟုက္ဘူးေလ...ဟိုဟြာေလ..ဘယ္လိုေျပာရမလည္း..အဟင္း.."
..
..
"အင္...အကိုကလည္း...အဲ့တာကသူေကြၽးရမွာေလ...ဘာေတြလာေျပာေနမွန္းလည္းမသိဘူး.."
..
..
"ဟင္.."
(ေသာက္ခေလးကေတာ့မဟုက္တမ္းကရားေတြလာေျပာေနျပန္ပါၿပီ...ဟိုအ႐ြယ္နဲ႔သူ႔အ႐ြယ္ၾကည့္တာနဲ႔အသိသာႀကီးကိုငါေနာ္...ဆြဲၿပီးသာtutorialျပလိုက္ခ်င္ေသး..၂ေယာက္သားအခန္းတံခါးပိတ္ၿပီးသာထားျပလိုက္ခ်င္တယ္..)
..
..
................
...
...
မင္းေကာင္းျမတ္လဲမိမိဖုန္းကအခန္းထဲတြင္က်န္ခဲ့တာမို႔အျမန္သြားယူၿပီးကိုင္လိုက္ေတာ့...
"ပါးပါး...!!"
"ငါၾကားတယ္ဟ...ဘာလ္ု႔ိစြတ္ေအာ္ေနတာလည္း.."
"ပါးပါးဖုန္းဆတ္တာကိုဘာလို႔ရိုးရိုးတန္းတန္းမဆတ္တာလဲဗ်ာ...အခါေတာ့ပူတူးကတမ်ိဳးထင္သြားၿပီ..."
"ဟိုေကာင္..အခုမွဘာပူတူးလဲ...ယူပါဆိုတုန္းကက်ငါတို႔မနည္းၿခိန္းေျခာက္ေနရၿပီးေတာ့ေတြ႕လည္းေတြ႕ၿပီးေရာ..ပူပါတူးသြားၿပီလား.."
"အဲ့တာကေတာ့ဒယ္ဒီရယ္...ပူတူးကသားရဲ႕ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းလို႔ျမင္လိုက္တည္းကခံစားမိသြားလို႔ပါ..ဒါနဲ႔ဖုန္းဆတ္တာက.."
"ေအာ္...က္ိုမိုးေသာက္ကသူ႔သားအေၾကာင္းေျပာျပထားခ်င္လို႔တဲ့.."
"ဘာမ်ားလည္း.."
"ဒီလိုသားရဲ႕...အန္ကယ့္သားေလးကအေမွာင္ေၾကာက္တယ္...အဲ့တာကလည္းသားငယ္ငယ္ကျပန္ေပးဆြဲခံရဖူးတယ္ေလ...သားကသတိေမ့ေနၿပီးျပန္သတိလည္လာတဲ့အခ်ိန္မွာအေမွာင္ခန္းထဲအပိတ္ခံထားရတယ္ေလ...အန္ကယ္တို႔ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က်သားကအေၾကာက္လြန္ၿပီးေမ့ေနခဲ့တာ...သားကံေကာင္းတယ္ပဲေျပာရမယ္..သားေလးကဘာမွျဖစ္မသြားခဲ့လို႔...အမူးသမားတစ္ေယာက္ကသားကိုမေတာ္မတရားႀကံမယ့္အခ်ိန္အန္ကယ္တို႔ေရာက္သြားတာ..သားကသူ႔ကိုယ္သူေတာ့ကာကြယ္နိုင္ခဲ့တယ္..အဲ့ထဲကအရက္မူးတဲ့သူေတြကိုလည္းေသေအာင္ေၾကာက္သြားခဲ့တာ..လူေတြနဲ႔အဆက္အဆံသိပ္မလုပ္ေတာ့သလိုအျပင္လည္းသိပ္မထြက္ေတာ့တာအဲ့ကတည္းကေပါ့..."
"ဗ်ာ...."
အန္ကယ့္စကားၾကားေတာ့သူ႔ရင္ထဲမြန္းၾကပ္သြားရသည္...ပူတူးဘာလို႔အေမွာင္အရမ္းေၾကာက္တာလည္းဆိုတာသူနားလည္သြားတယ္...
"အဲ့တာေၾကာင့္သားကယံယံကိုနားလည္ေပးပါလို႔...သားငယ္ကကေလးလိုပဲ..."
"အဲ့အတြက္စိတ္မပူပါနဲ႔...ကြၽန္ေတာ္ပူတူးကိုဘာမွအထိခိုက္မခံပါဘူးလို႔...အန္ကယ္နားနဲ႔မနာဖဝါးနဲ႔ပဲနာပါေတာ့ဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္ပူတူးကိုခ်စ္မိသြားၿပီ...ဟိုေလျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္မို႔လြယ္လြယ္လို႔မထင္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္...သားကတစ္ကယ့္ကိုျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႔ကိုခ်စ္တာပါ..."
..
..
"ေဟ.."
ဦးမိုးေသာက္တစ္ေယာက္မွာေတာ့တစ္ဖက္တြင္မ်က္နွာႀကီးတစ္ခုလံုးနီရဲတတ္လာေလသည္...ဘယ္နွယ့္သားကိုေျပာရမည့္ခ်စ္စကားေတြကိုမိမိအားလာေျပာေနေသာသားမက္ေတာ္ေၾကာင့္ပင္...
"ဟုပ္ပါတယ္...ပူတူးက.."
"ေန...ေန...ေမာင္ေကာင္းျမတ္ရယ္...အဲ့တာေတြကမင္းရဲ႕ပူတူးကိုမင္းဘာသာေျပာရမယ့္ဟာေတြေလ..ဘယ့္နွယ့္ဦးကိုလာေျပာေနရတာတုန္း..ေထြေထြထူးထူးေျပာစရာမရွိရင္ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ဗ်ာ...ဟုက္ကဲ့ ..."
..
..
ေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာေတာ့ပူတူးမ်က္ေစာင္းနဲ႔အရင္မိတ္ဆတ္ရလ္ုိက္သည္ ..ေရခဲမုန္႔ဗူးႀကီးပိုက္ၿပီးဧည့္ခန္းသို႔လွည့္ထြက္သြားတာေၾကာင့္အျမန္ပင္လိုက္သြားမိသည္...ေနယံလည္းဘယ္ခ်ိန္ျပန္သြားမွန္းမသိေပ...
.
.
ဆိုဖာေပၚတြင္တင္ပ်င္ခ်ိတ္ထိုင္ၿပီးေရခဲမုန္႔ဗူးကိုေပါင္ေပၚတင္ထားရင္းစစ္ရံအားTvဖြင့္ခိုင္းေလသည္...သူေလးေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ခနသာလွည့္ၾကည့္ၿပီးဟိုဘက္ျပန္လွည့္သြားေလေသာေၾကာင့္...
"ပူတူးေလး.."
"Say."
(အက္မယ္...ငေခ်ေလးဟ)
"what are you doing now?"
(ဘယ္ရမလဲကိုယ္လဲျပန္မႈတ္တာေပါ့..)
"ေရခဲမုန္႔စားေနရင္းTvၾကည့္ေနတာေလ...မျမင္ဘူးလား."
"အင္"
"မအိပ္ေသးဘူးလား.."
"မအိပ္ပါဘူး...အခုနတင္ထမင္းစားထားတာ.."
"ကိုယ္ကအိပ္ခ်င္ေနပီ.."
"အိပ္ခ်င္သြားအိပ္ပါလား...မ်က္လံုးခ်င္းဆတ္ေနတာမွမဟုက္တာ.."
"ခြီး...ခြီး.."
အေရွ႕ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာနွစ္ေကာင္ဆီမွအသံထြက္လာတာေၾကာင့္စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၂ေယာက္သားကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္းနဲ႔ထြက္သြားေလသည္...
ဟြင္း...ဟြင္း...၂ေယာက္ထဲပဲက်န္ေတာ့တယ္...ေရခဲမုန္႔ေလးစားရင္းဇာတ္ကားၾကည့္ကာroဆန္မည္ဟုေတြးၿပီးသူေလးျကည့္ေနေသာtvဖန္သားျပင္အားၾကည့္မိလိုက္ေတာ့....
(Tom and jerryတဲ့...လခြမ္း..ဘလိုroရပါ့မလည္း.....)
..
..

ညာတာပါေတး(complete)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant