"ဝါးးး ရီပေါ်ေကာချက်တာ တကယ်စားလို့ကောင်းလိုက်တာ
ရှလွတ်...."ဘေဘီက ယွမ်ယွမ့်ရှေ့မှာ သွားရည်မကျကျအောင်စားတပြနေ
သည်။ ယွမ်ယွမ့်ကို ရီပေါ်မကျွေးဘူးပြောပြီးသားမို့ သူ့ခင်
ဗျာ ready madeခေါက်ဆွဲထုတ်လေးနဲ့သာဖြေသိမ့်နေ
ရတဲ့အချိန်။ ရီပေါ်နဲ့ဘေဘီက ဟင်းမျိုးစုံစားပြပီး သူ့ကို
နှိပ်စက်နေသည်။ရှင်းရှင်းပြောရရင် ရီပေါ်ကသူ့ကို အကျန်ကျွေးဖို့တောင်
မသထာဘူး။"အမလေးးး လာစားပြမနေပါနဲ့... ငါကလည်းမစား
ချင်ဘူးနင်တို့ဟာတွေ""ဟက်...စောင်တောသူမ ငါ့အိမ်လာပြီး ငါ့ကိုလာအော်
နေတယ် နင်ကဘာမို့လို့လဲ'ရီပေါ် သူ့ကို လုံး၀ကိုကြည့်မရပေ။ ထိုနည်းတူ ဘေဘီ
လည်းကြည့်မရပေ။"အေးလေ အမြင်ကပ်တယ်"
ရှောင်းကျန့်သိရင်ဆူမှာသေချာပေါက်ပင်။အိမ်ကိုလာတဲ့
ဧည့်သည်ကိုတာ၀န်ကျေပွန်နေလိုက်တာများ။"ငါကလည်းနင်တို့ဆီမှာမနေပါဘူး ကျန့် က ငါ့ကိုမနက်
ဖြန် ကွန်ဒုံး ဝယ်ဖို့လိုက်ကြည့်ပေးမှာ..နင်တို့နဲ့မနေပါဘူး
ငါ့ကွန်ဒုံးမှာငါနေမှာ"ရီပေါ်နဲ့ဘေဘီ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပီး
ရယ်လိုက်ကြသည်။
ရယ်လို့၀ကာမှ"ကွန်ဒုံးကလေ ငါ့ဆီမှာလည်းအများကြီးရှိတယ် ယူဦးမလား"
"ဟက် အများကြီးတဲ့မဖြစ်နိုင်တာ..ဘယ်လောက်ဈေးကြီး
လဲသိရဲ့လား..တစ်ခန်းကိုတောင်မှ"အော် တောသူမကပြန်ပီးပြောရတယ်ရှိသေးး
ရီပေါ်သာလိုချင်ရင် အကုန်ဖြစ်တယ်ရီပေါ်လည်း အခန်းထဲ၀င်ကာ သူ့မှာရှိတဲ့ အရောင်စုံ
အနံ့စုံ ကွန်ဒုံးတွေက ထုတ်လာကာ ယွမ်ယွမ်ရှေ့ပစ်ချ
လိုက်သည်။"ဘာတွေလဲ" ဟုဆိုကာ ယွမ်ယွမ်က ယူကြည့်ကာသေ
ချာစူးစမ်းနေသည်။"ဘာတွေရမှာလဲ ကွန်ဒုံးတွေလေ နင်ပူစီဖောင်းမှုတ်ဖို့
မှုတ်ကြည့် အနံ့လေးလည်းမွှေးနေတာပဲနော်"