Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
medya: çölde savrulan eriha çiçeği
-koyu kısımlar rüya ve halüsinasyon sahneleridir-
ℒℒℒ
☈BEŞİNCİ KISIM: RÜZGARIN SIRRI
Açık pencereden içeriye sızan çöl rüzgarları bir fısıltı gibi yayılıyordu etrafa. Acımasızca geçen saatler herkes için eşit akmıyordu ne yazık ki. O gece uykunun uğramadığı çok kişi vardı koca Sahra'da... Seyir tepesine çıkan Habil düşünceli gözlerle ufka bakarken, Kerha elinde tuttuğu hançeri masasının üzerinde çevirip duruyordu. Sahara ise Kerha ile yaptıkları son konuşmanın ardından yatağında oturur vaziyette gözlerini boşluğa dikmişti.
İçlerinden yalnızca biri olduğu yerde durmaya dayanamamış ve soluğu Eriha'nın odasında almıştı. Diğerlerinin aksine Eriha, oturduğu tahta sandalyede uykusuzluğa yenik düşerek bir anlık dalmıştı. Vücudu oturduğu yerde sürekli kıpırdanırken hissettiği susuzluk yüzünden uyanmak istedi. Bedeni suya olan açlığını haykırırken gözleri açılmamak için direnmeye devam ediyordu.
Bu his de neyin nesiydi!
Odasının kapısı açıldığında içeriye giren yaşlı Keha, aradığı kişiyi pencerenin önünde bulmuştu. Bir elini yanağına yaslamış açıkta bıraktığı saçları sol omzundan aşağıya doğru uzanmıştı. Öylesine dalgındı ki içeriye giren adamı bile fark etmemişti. Omzuna dokunan elle gözlerini açıp başını çevirdi.
''Keha! Sen miydin?'' diye sorduğunda gözleri kısılmış ve zorlukla bakışlarını kaçırmıştı.
''Neden burada oturuyorsun?''
''Yatağımda uyumak şu an istediğim son şey.'' dediğinde itirafı yaşlı adamın dikkatinden kaçmamıştı. Onu böylesine üzgün gördüğünü neredeyse hiç hatırlamıyordu. Eriha... Kabile'nin tek ve en güçlü kişisi olsada nihayetinde insan olduğu gerçeği değişmiyordu ve biliyordu ki Dünya üzerindeki yolculuğunu acıyı tatmadan bitiren insan yoktu...
''Onu mu düşünüyorsun? Zafir'i değil mi?''
''İlk defa verdiğim karar için emin olamıyorum. İçimdeki bir ses doğru olanı yaptığım için beni yatıştırmaya çalışırken, diğer ses bana hayatımın en büyük hatasını yaptığımı haykırıyor. Zafir haklıydı Keha... Oturduğum o taht insanlarımı katletmekten başka bir işe yaramıyor!''
''Bunu isteyerek yapmıyorsun Eriha, bu senin bile sınırlarını aşan bir karar. Ne yazık ki bildiğimiz tek yöntem asırlardır bu! Zafir haklı olduğu kadar sende haklısın. Eminim bir yolu olsaydı bunu hep birlikte yapardık. Fakat-'' dediğinde genç kadın sözünü burukça bir tebessüm eşliğinde kesti.
''Bir yolu yok. En çokta bu yüzden kendimi suçluyorum! Benim görevim imkansızlığın içinde bile mümkün kılınabilecek olanı görmek ve uygulamak. Gerçek liderler bu yüzden en önde yürürler. Çünkü gerisinde olanlarla aynı yola bakmazlar. Onları özel kılan, farklı düşünceleri olduğu için geriden gelenler sadece takip ederler!''
