MASMAVİ

MASMAVİ-4

Multiplayer HAYAL..
•VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM• ❤️

Gelen ses hiç hoşuma gitmemişti.

-Ooo benim güzellik de buradaymış...

Ses günler öncesinde beni terk eden Selim'den başkasına ait değildi.Buraya kadar gelmemin sebebi o muydu herhangi bir ihtimal veremiyordum.Keşke onunla her şey daha güzel olsaydı.Birbirimize kırgın bakmak yerine aşkla bakabilmeyi becerebilseydik.O kadar anımız vardı ki hepsi gözümün önündeydi.
Ona ne kadar kızgın olsam da hala umudum vardı.Alkolün verdiği etkiyle o sözleri söylemiş olmasını yeğlerdim.

Yanıma geldikçe ona karşı çekilme hissim büyüyor gibiydi.Tüm vücudum yangın yeri gibi kimi yerleri döküntü,kimi yerleri hala cayır cayır yanıyordu.Gözlerinin yeşili siyaha dönüşmüş,hiç bilmediğim duyguyla yüzüme bakıyordu.
Elini omzuma koymuş utanmadan beni kıracak şu sözleri söyledi.

-Şimdi de üvey kardeşimi mi hoşnut ediyordun ? Ah be Hayal herkese var da bana gelince namuslu oldun ya yazık...

Tüm gücüm bitmiş göz kapaklarıma dolan yaşlara engel olamıyordum.Bazı anıların hiçbir önemi olmadığına inanırdım ama onunla her anım çok güzeldi.Bu hale nasıl geldiğimizi bilemiyordum.

-Selim..Hiçbir şey senin anladığın gibi değil.Bu yaptığın terbiyesizlik !!

Onu ittirip üstüne yürüyordum.Hala sinirle bana bakıyordu.Sözlerime devam etmeye başladım.

-Herkes senin gibi şerefsiz değil.Seni hiçbir şeye inandırmak zorunda değilim.Sen değil adam,insan bile değilsin. !! Bilmene hiç gerek yok ama dışarıda kalmıştım.Senin aksine insani duyguları olan kuzenin beni buraya getirdi.Beni yargılamak yerine kendi şerefini sorgula !

Tokat atmak için elini kaldırdığında öylece bakakaldı gözlerime.Elini yanağımda hissettiğimde yanağımdaki binlerce kan akın etmişti.Kor gibi yanan yanaklarımı değil,ona karşı buz kesmiş kalbimi hissediyordum.
Aramıza kuzeni girdi.Beni ittirip Selim'e bir yumruk geçirmişti bile.Selim de ona atıldığı sırada göz göze geldik.
Pes etmiş gibi elini indirdi.Oflayarak dışarı çıktı,gitti.

Selim'in kuzeni yanıma gelmiş "iyi misin ? Cevap ver " diye bağırıyordu.
Cevap veremez olmuş, bacaklarım bedenimi taşıyamıyordu.

Gözümü açtığımda bir hastane odasındaydım.Her yer beyaz ve temizdi.Hastane kokusunu hiç sevmezdim.Kolumdaki serumu hissetmemle yüzümü buruşturmam bir oldu.
-Hayal...İyi misin ?

Selim'in kuzeni yanımdaki siyah deri koltuğa oturmuş bana soru soruyordu.Başımı aşağı yukarı salladığımda derin nefes verip rahatladığını görmüştüm.

-Selim nerede ?

Sorduğum soruyla kaşları çatılmıştı.Öfkeyle ayağa kalktı.Hiçbir şey olmamış gibi yanıma geldi.Başucuma koyulan çiçek ve kırmızı ayılığı elin aldı.Sevinçle konuşmaya başladı.

-Bak sana bunları aldım.Şu karşı caddede çiçekçi vardı.Bunları bulabildim.Beğendin mi ?

Ben ise Selim'i merak ediyordum.Öylece tepkisiz baktığımı görünce sinirlenmiş gibiydi.Yanıma gelip elimi tuttu.

-Hayal,biraz olsun iyi olmalısın.Doktor beyin kanaması riski olduğunu söyledi.Buradan çıktıktan sonra Selim'e götürürüm seni.

Tamam anlamında kafamı salladım.Gelen doktorla birlikte elimi bıraktı,Dikkatlice doktoru dinliyorduk.

-Hayal,bize geldiğinde tansiyon değerlerin oldukça kötüydü.Biraz daha geç gelsen hayati tehlike altında olabilirdin.Bundan sonra senden isteyeceklerim apaçık ortada.Stres ve sinir yönetimini en iyi şekilde yapmalısın.Birkaç saat sonra taburcu olabilirsin.

Doktorun dedikleri gerçekten canımı sıkmıştı.Bu kadar ciddi olabileceğini düşünmemiştim.Selim'in hayatıma kötü yönde etkileri oluyordu.Ne kadar ona öfkeli de olsam çok güzel bir ilişkimiz vardı.Beni sayısız kez mutlu etmişti.Bu durumda olmak istemiyordum.

Yaklaşık 2,5 saat sonra taburcu oldum,Daha iyiydim.
Onunla görüşüp bu işe bi sonuç koymalıydık.Ya düzelmeli ya tamamen bitmeliydik.
Selim'in kuzeni taksiyle beni evimin önüne bırakmıştı.Bu kafayla evimi tarif etmek bile çok zordu.Hatırladığım kadarıyla zar zor bulmuştuk.Evime girmeden Selim'e gitmek istiyordum.Onunla konuşmak istiyordum.

Birkaç sokak yürüdüm.Hava soğumuş,iyice üşüyordum.Yaklaşık 20 dakika sonra Selim'in evinin önüne gelmiştim.Kocaman malikane gibiydi.İçi dışı her şeyi çok güzeldi.Yeşilliklerle dolu kocaman bir bahçe,havuz kenarında benim için yaptırdığı  sallanan salıncakla gerçekten çok şık ve kullanışlı bir evdi.Zaten babası ünlü bir inşaat firmasının sahibiydi.Evinin bu kadar güzel olması şans değildi.Kapıya doğru yürümeye başladım.Girişe uzanan yolun kenarlarında benim sevdiğim için dikilen onlarca gül vardı.Kapıda arabasını görememiştim,etrafıma bakmaya devam ederken bahçenin girişinde bekleyen postacıyı gördüm.

-Selim bey burada mı oturuyor acaba ?

Postacı kapıda beni bekliyordu.Ona doğru yürüyüp,

-Evet burası.Postası mı vardı ? Ben alabilirim.
Postacı kesin bir yüz ifadeyle kabul etmediğini gösterdi.

-Olamaz hanımefendi.Özel bir zarfı var.kendisinden dışına veremem.

O ne kadar vermemek için kararlı olsa da bende almak için kararlıydım.
Evin hizmetlisi olan Ayşe aklıma gelmişti.

-Beyefendi ben bu evde çalışıyorum.Selim beyin tüm evrak posta bütün gelen giden şeylerinden haberim var.Kendisi şu an şehir dışında.Alabilir miyim rica etsem ?

Postacı ikna olmuştu birkaç prosedür gereği imzaladıktan sonra zarfı elime almıştım.
Heyecanla açtığımda gördüğüm gerçekten iğrenç şeylerdi.

Bir kadın ve Selim'in yakınlaştıkları birkaç fotoğraf ve sonucu pozitif çıkan babalık testi...

Her şeyi düzeltmek için geldiğim yerde,her şeyin yok oluşuna şahit olmuştum...