"Tamam şimdi gidebilirsin Kevın" dedim çayımdan bir yudum alıp
Kevın "İyi olduğuna emin misin? Berbat görünüyorsun" dedi Kevın'ın lafına gülüp
"Gerçekten iyiyim, seninle konuşmak iyi geldi boktan gecemi düzelltiğin için sağol" dedim
Kevın baş parmağını sallayıp cıkcıkladı "Ama ben sana düzgün konuş argo kullanma dedim" dedi
Çayımı bitirdikten sonra Kevın'a sarılıp "Hoşça kal" dedim ve gittim kafeden
Kafeden çıktığım an yağmurda sırıl sıklam olmuş Adrien ile karşılaştım "Adrien"
Adrien "Seni ne kadar çok aradım biliyor musun? Bakmadığım yer kalmadı beni çok korkuttun" dedi ciddi bir ses tonuyla
Adrien'a sarılıp "Üzgünüm ben düşündüm de çok üstüne gittim" dedim ve geri çekildim
Adrien "Anlaşılan keyfin yerindeymiş tek başına değilmişsin" dedi, bu ne şimdi pişman olduğumu belli ettim
Kevın "Merhaba" anlaşıldı
Adrien kollarını göğsünde kavuşturup tek kaşını kaldırdı bir bana bir Kevın'a bakıyordu
"Adrien yanlış anlamanı istemem daha bir kaç saat önce tanıştım Kevın ile... Yani ortada bir şey yok" dedim
Kevın, Adrien'ın işaret edip "Sen Adrien olmalısın Merinette'in iki kelimesinden biri Adrien oldu... Güzel dertleştikte neyse umarım barışırsınız hoşça kalın" dedi
Adrien "Tamam git artık" dedi ve beni kolumdan tutup arabasına götürmeye başladı
"Adrien bırak kolumu bana patronluk taslama" dedim
Adrien kolumu tutmayı bırakıp "Sana patronluk taskadığım falan yok şu an sana sinirliyim uzatmadan seni evine bırakıcam" dedi
"Ben olgun biriyim kendim eve gidebilirim" dedim, haklıyım "Çocuk falan değilim" diyerek ekledim.
Adrien "Sana çocuksun diyende yok hava kararıyor yağmur şiddetleniyor ve konuşacağımız şeyler var" haklıydı açık açık konuşmamız gerekiyor
Arabaya bindiğimde emliyet kemerimi taktım "Adrien şimdi aklıma geldi benim arabam buradaydı" dedim
Adrien arabayı çalıştırıp "Anahtarı bana verirsin bizim çocuklara veririm evinin önüne getirirler" dedi, bana sağuk davranıyordu sanırım beni çok merak etmiş. Acaba ne konuşcaz
Adrien'ın saçlarından düşen damlalar koltuğa deyiyordu
Kim bilir ne kadar yağmurda kaldı
"Adrien istersen benim evime gittipimizde sende gel ıslağız hasta olmadan kurulanalım" dedim
Adrien "İyi tamam" dedi soğuk bir sesle
Eve girdiğimizde, büyükannem "Çocuklar bu ne hal üstünüzü değiştirin" dedi
Benim odama çıktık Adrien ve kendime havlu aldım "Dur saçlarını kurutayım" dedim ve havluyla Adrien'ın saçlarını kurutmaya başladım "İstersen sana uygun bulabileceğim bir kıyafet seçeyim üşütme" dedim, ama ona uygun kıyafet bulmak uğh zor
Adrien "Bana uygun bulabileceğini hiç sanmıyorum" dedi ve hapşurdu
"Çok yaşa" dedim ve saçını kurutmayı bırakıp diğer havlu ile saçımı sardım ardından dolabımı açtım
Elbisemi giydirsem acaba mıahahah
Eski kıyafetlerime bakmak için bazamı kaldırdım iki yıl önceki kıyafetlerimdi
YOU ARE READING
BAD LOVE ADRİNETTE
FanfictionKötülükten doğan aşk mı? Ya da nefret? Merinette hayatının en berbat anısını tadmıştır ve hayatını değiştirmiştir... ama hayatta kötü olanı seçmiştir, kendini kötülüğün bir halkası yapmıştır. Tek başınadır ve ona yanlış yolda olduğunu söyleyen kimse...
