Racer

1: Nice for you to join us

'Goed gereden, Lauren. Sprintster kon je niet eens bijhouden.' 

'Tiptoe deed het werk.' Ik klopte de hengst onder me even zacht op zijn hals. 

'Lauren!' Mijn hoofd schoot naar waar de stem vandaan kwam en ik zag het volgende paard al klaarstaan. 

'Sorry, moet door.' Ik keerde Tiptoe naar de stalhulp en wist met een beetje lenigheid uit het ene zadel het andere in te raken. 

'Let maar op dat je geen uitbrander krijgt van meneer Carter.' zei Kyle. 

'Maak ik me geen zorgen over.' Ik leunde voorover en kriebelde de merrie waar ik nu op zat aan haar maantop. 'Hey Moonlight.' Ik zette me terug recht en keek Kyle aan. 'Ik zal haar maar eens de baan op nemen.' 

Ik stuurde de zwarte merrie onder me naar de ingang van de piste en keek de hoofdtrainer aan. 'Wat moet zij vandaag doen?'

'Opwarmen en dan 2 rondjes zo snel als kan. Ik ga timen, dus doe je best.' Ik knikte en liet Moonlight rondjes draven aan de buitenkant van de baan. Na een paar rondjes zag ik de hoofdtrainer -meneer White- knikken en ik knikte terug. Ik liet Moonlight aanspringen en week naar de binnenkant van de baan. 

Kennelijk had ik het goed gemikt, want ik kwam iets van een 16de van een mijl uit voor de streep. Net goed om me klaar te zetten om de merrie weg te laten sprinten. 

Meneer White stak zijn duim op toen ik Moonlight weer liet uitwijken, dus ze had goed gerend. En ik had goed getraind. Trainingsjockey zijn was niet altijd makkelijk, je moest op gewicht blijven, veel trainen, vroeg opstaan en het was natuurlijk ook levensgevaarlijk. 

Al was er natuurlijk ook een kans dat ik van verveling stierf op school. 

Ik gaf de teugels van de merrie aan Kyle en liep richting mijn huis, boven op de heuvel. Vanuit mijn woonkamer had ik een perfect zicht op de weides. Eens ik ver genoeg van de paarden verwijderd was ging ik sprinten, volgens mijn horloge had ik nog welgeteld 20 minuten om me om te kleden en op school te raken. Wel, laten we hopen dat ze niet toevallig vandaag staan te flitsen. 

Ik had in een recordtempo de vlecht uit mijn haren gehaald, een wit shirt van AC/DC aan en een zwarte ripped jeans. Ik was mijn witte allstars nog aan het aandoen toen ik mijn pot granola, fruit en Griekse yoghurt en een flesje water uit de ijskast greep, maar toen ik in mijn vaders zwarte Toyota land cruiser stapte had ik nog altijd 13 minuten over om op school te raken. Gelukkig maar dat ik mijn rugzak gisterenavond al in de auto gegooid had. 

Ik reed snel de garage uit, mijn eigen racewagen niet rakend. Die kon ik echt niet gebruiken om naar school te rijden. Al zouden de blikken wel geweldig zijn, zowel van de populaire meisjes als van de jongens. 

Ik zuchtte toen ik de auto in een parkeerplaatsje draaide, vlak bij mijn lokaal voor het eerste uur. Ik checkte vliegensvlug of er geen yoghurt rond mijn mond hing en toen dat niet zo bleek te zijn greep ik mijn rugzak vast en rende ik naar het lokaal. Mijn vader zou zo teleurgesteld zijn als ik te laat zou komen. 

'Fijn dat jij ons ook komt verblijden met je gezelschap, juffrouw Carter.' ik vertraagde mijn pas om het lokaal in te gaan en op mijn stoel te gaan zitten. 

'Ik ben op tij-' de bel onderbrak me en ik grijnsde triomfantelijk. Pech gehad, Franklin. De lerares keek me met samengeknepen ogen aan, maar draaide zich toen om en begon met "celanatomie" op het bord te schrijven. 

'Lekker op tijd, Lauren.'

'Hou je mond, Chloe.' zuchtte ik, het meisje achter me verder negerend. Als ze wist wie ik echt was zou ze wel een toontje lager zingen. 

'Mag ik mee?' Ik zuchtte. 

'Spring straks maar mee in de auto.' 

'Dank je!'

'Weet je, Kitkat, soms ben je echt heel vervelend.'

'Love you too, Lau.' 

Het was ondertussen de laatste les en ik was er niet rouwig om. Gelukkig maar dat ik eindigde met Engels en niet met wiskunde. 

'Jij op Zara en ik op Mystic?' Katie gaf een knikje en richtte haar aandacht weer op de leraar vooraan, die net begon met het bespreken van de volgende akte van Hamlet. 

Hij was net klaar toen de bel ging. Ik sprong snel op en Katie was niet veel trager. We wisten dat we moesten maken dat we bij mijn auto waren, anders zouden we klem gezet worden. 

'Moet je niets zeggen tegen Jake?' vroeg ik. Jake en Katie waren een koppel, al voor een jaar of 2. 

'Nah, hij snapt het wel.' Ik knikte en gooide mijn rugzak op de achterbank. 

'Hij mag best langskomen over een paar uur. Als jullie niet zitten te kleffen kunnen we met ons drieën huiswerk maken.' 

'Ik stuur hem zo wel iets.' Ik kwam op de snelweg en drukte de gas in. Ik wou zo snel mogelijk naar mijn paarden. 

'Dus, is er een race vandaag?'

'Iedere avond, Kitkat.' zuchtte ik. 

'Doe je mee vandaag?' ik knikte. 'Dus een klein rondje.' 

'Net genoeg om hem al los te maken, een kilometer of 10 en niet sneller dan draf.' Nu was het Katie die knikte en we reden in stilte verder. 

'Ik zal de paarden al gaan halen als jij je gaat omkleden.' 

'Klinkt goed.' Ik ging op een racepaard, maar Katie zou op mijn tweede pony rijden. De eerste was nog altijd Lovely, de shet. Ik keek mijn beste vriendin na tot ze aan de weide kwam, toen ik me realiseerde dat ik echt wel mijn rijbroek en rijlaarzen aan moest gaan doen. Anders zou ze nog lang kunnen gaan wachten. 

Even overwoog ik om mijn blonde haren bijeen te binden, maar haalde toen mijn schouders op. Los ging ook. De roosgeverfde punten krulden op mijn onderrug, maar dat maakte het juist leuk. Ik was toch sowieso meer een fan van losse haren. Ik zuchtte en ging naar buiten. Laten we die hengst en merrie maar eens gaan zadelen. 

________________________________________________________________________________ZO, EEN NIEUW BOEK IN LANGE TIJD. 

IK HOOP DAT JULLIE HET WAT VINDEN, EN HOEWEL HET WAT LAAT IS: EEN GELUKKIG NIEUWJAAR EN VOOR DE STUDENTEN ONDER ONS (ZOALS IK *KUCH KUCH* VEEL SUCCES MET DE EXAMENPERIODE!