Unbiased Fate - [MPREG]✓

UF: 03

UF: 03

Isang linggo na ang nakakalipas at excited si Sefarino na pumunta sa paaralan ni Traz para maaya ulit si Safarel na pumunta sa bahay nila. Hindi niya alam kung ano ang nararamdaman niya, ang gusto niya lang ay makasama si Safarel.

"Where are you going, son?" tanong ng ina nang mapansin niyang nagmamadali itong bumaba.

"Sa paaralan ni Traz," maikling sagot ni Sefarino.

"Wala silang pasok ngayong araw na 'to."

Napahinto naman si Sefarino saka napakunot ang kanyang noo. "Why? Wednesday pa ngayon."

"Every wednesday, wala silang klase kaya nga natutulog pa si Traz," paliwanag ni Elerah saka napatingin siya sa dala ni Sefarino.

"Saan mo 'yan dadalhin?" tanong ni Elerah habang nakaturo sa isang paso ng pink carnartion.

"Basta," tipid na sagot ni Sefarino saka lumabas na.

"My son is acting weird. Saan naman kaya niya dadhin ang bulaklak?" nagtatakang tanong ni Elerah.

"Tita!" bati ni Doyle na kakapasok lang. "Anong gagawin ni Sefarino sa dala niya?"

Nagkibit-balakit naman si Elerah. "Hindi ko nga rin alam. Bakit ka nga pala naparito?"

"I have something to tell you and I just want to say sorry dahil tinago ko ito sa loob ng anim na taon," seryosong sabi ni Doyle kahit na kinakabahan siya ay hindi na kaya ng konsensya niya.

"Ano ba 'yon?"

"Raziel is pregnant nang umalis siya."

Napalaki naman ang mga mata ni Elerah dahilan hindi siya makapaniwala sa sinabi ni Doyle.

"What are you talking about?" tanong ni Edoardo na kararating pa lang.

"Raziel is pregnant and the father is Sefarino. Hiniling niya rin na huwag sabihin sa inyo ang katotohanan kahit na labag sa kalooban niya. Wala akong planong sabihin sa inyo ang katotohanan pero naaawa ako kay Sefarino," paliwanag ni Doyle dahilan para hindi makapagsalita sina Elerah at Edoardo.

"M-May apo na ako!" masayang sabi ni Elerah habang tumatalon pa.

"Are you sure?" seryosong tanong ni Edoardo kaya tumango si Doyle.

"Yes. Sinabi ko ang katotohanan dahil nakita ko ang marka na nasa batok ni Sefarino," nakayukong sabi ni Doyle. "Limang taon na ang nakakaraan pero buhay pa rin si Sefarino kaya posibleng nandito si Raziel sa mundo natin."

"Ibabalita ko 'to kay Sefarino!"

"No!" pigil ni Edoardo kay Elerah nang tatawagan na nito ang anak. "Let's find Raziel first."

Hindi alam ni Sefarino kung bakit sa palengke siya dinala ng katawan niya. Nakatanaw lang siya sa mga nagtitinda at nag-aalanganin kung pupuntahan ba niya si Safarel. Noong nakaraang miyerkules niya lang ito nakita pero napagaan na ng loob niya. Napatingin naman siya sa dala niyang bulaklak, gusto niya kasi itong ibigay kay Safarel upang muli nyang masilayan ang ngiti nito.

"Shit! Bakit ba kasi kahawig ng ngiti niya ang ngiti ni Raz," mahinang sabi niya saka tuluyan ng bumaba sa kotse habang dala-dala ang ang isang plastic na may paso sa loob.

Pagkapasok ni Sefarino ay ang ingay at init ang sumalubong sa kanya. Hindi kasi siya sanay sa mga matataong lugar. Dumeretso nalang siya sa pwesto kung saan niya nakita si Safarel pero bago pa siya makalapit ay napahinto na siya ng makita niyang dinagsa ang pwesto nito. Nakita naman niya si Safarel na nakasimangot na nanunuod sa mga taong bumibili sa kanila kaya napatawa siya.