KYRA'S POV
Nagising ako sa tunog ng alarm clock tinignan ko ang oras at 6:40am na bumangon ako at nagtungo sa banyo upang maligo ng matapos ako ay agad akong bumaba para kumain.
Pagbaba ko ay nadatnan ko si miles nakaupo sa sala.
"What are you doing here?".iritang tanong ko
"Binisita ka."tumango na lamang ako at kumain na at nagmadaling umalis.
Nang makarating ako sa parking lot ay saktong pagbaba ako ay nakarinig ako ng tunog ng binasag na bote.agad akong lumapit doon at tinignan.nagulanteng ako sa nakita ko isang lalaking nakaupo malapit sa basurahan puro pasa ang braso nakayuko ito sa kanyang tuhod habang umiiyak ang isa kamay naman niya ay may hawak na alak.agad akong lumapit at dinulugan siya.
"What happened to you?".tanong ko at agad ko siya pinatayo upang dalhin sa bench para gamutin ang sugat sakanyang muka.
Hindi siya sumagot at nagpatianod nalang sa paghila ko.kinuha ko ang panyo saaking bulsa at pinunasan ang kanyang muka,dahil sa kanyang luha.
"What happened?".tanong kong muli habang kinukuha ang first aid kit ko sa bag at nagumpisa nakong nilinisan ang sugat niya sa muka.
Hinigit niya ko palapit sakanya nanlaki ang mata ko ng halikan niya ko,his tongue inside my mouth,nalasahan ko ang laway niyang lasang alak.
"Baket mo ginawa yun haa?!lasing kana ba?!"
"Halata ba?" ani niya habang nakangisi
Tumayo siya at naglahad ng kamay saakin,agad ko naman iyon tinanggap hinila niya ko papunta sa kotse niya.
"Anong ba espasol? san mo bako dadalhin ha!may pasok ako!?!"ani ko habang pilit na kinakalas ang pagkakahawak niya sa braso ko.pinagbuksan niya ako ng pinto.
"Get in."utos niya
Agad naman akong sumunod ay nakarating kami sa isang garden na may lumang bahay,may rooftop ito hinila niya ako patungo sa rooftop.
"Teka naman! masyado ka makahila naman to madaling madali ha?!" singhal ko.
Binitawan niya ang kamay ko at naunang maglakad papunta sa railings ng rooftop habang nakatingin sa malayo,ang ganda ng tanawin dito kitang kita ang buong manila.pinagmasdan ko lang siya tila may malalim na iniisip ang mga mata niya ay puno ng kalungkutan,mugtong mugto ito.
"Bakit kaya may mga taong di marunong makuntento no?,ginawa mo na nga ang lahat nagawa kaparing iwan."ani niya habang malayang tumutulo ang kanyang luha.
"May mali ba sakin?".ani niya tinignan ako sa mata.
i sighed.
"Walang mali sayo,First of all akala mo nabigay mo na lahat,dapat pagnagbibigay ka wag sobra,at wag kulang ,sakto lang dapat, di ko nga maintindihan pagsobra nabigay mo,masasakal sila,pagkulang naman hahanapin sa iba ,life is so unfair,Second, wag mong sisihin ang sarili mo dahil walang mali sayo nagmahal kalang naman,sakanya ang mali kasi di siya nakuntento sa kayang mong ibigay.ani ko habang nakatingin sa malayo
Nakatingin lamang siya saakin at kitang kita ko sa mga mata niya ang sakit na nararamdaman niya.
"Mahal na mahal ko siya eh, pero sobrang sakit na ,nilunok ko lahat ng pride ko para suyuin siya ,nung una nagtagumpay ako muli niya akong tinanggap pero di na kami masaya parang awa nalang yung nararamdaman niya para saakin.alam kong sakal na sakal na siya saakin naging selfish ako ayoko siyang mawala sakin,hanggang sa unti-unti na siyang nawawala sakin.gusto ko siyang pakawalan pero di ko kaya.masyado ko siyang itinali sakin kaya ayun sumaya sa iba.kaya ito ako ngayon nakakulong parin sa nakaraan namin."ani niya nakatingin na sa malayo.
I sighed again.
"Kung mahal mo siya,hayaan mo siyang lumaya at sumaya sa iba,pakawalan mo kasi alam mo naman palang di na masaya sayo,magparaya ka,sabi nga nila diba kung talagang mahal mo ang isang tao papakawalan mo kahit masakit sayo alang-alang sa ikakasaya niya,suportahan mo nalang,wala eh mahal mo handa ka dapat makita siyang makita na nakangiti na di na ikaw ang dahilan.The right thing to do is accept and move on.palayain mo ang sarili mo sa nakaraan at bumangon upang harapin ang kasalukuyan."ani ko
Agad siyang lumapit saakin at niyakap ako.
"Thankyou!".ani niya
"Welcome,wala yun,if you need me i'm always here,pwede mokong maging kaibigan,nga pala sino yang tinutukoy mo? nang maupakan ko joke HAHAHAHAHA,pasensya na wala akong idea eh ,okay lang naman kung ayaw mong pagusapan.
"Si Ciara".ani niya
"Wait?! si Ciara Dy?yung kaklase natin?
"Yes."
"Okay then".
______________________________________________________________________________________________________
"Kyra?"
"yes?"
"I'm sorry, sorry sa mga nagawa ko,sa totoo lang di ako pumapatol sa babae pero ikaw lang talaga ang babaeng naglakas loob na sapakin ako,kaya nainis ako ginantihan kita.
"Oum,It's okay! sorry din,masakit ba ha?".tanong ko habang tumatawa
"Ansaket mong manuntok dinaig mo pa ang lalaki parang nabasag bungo ko dun."ani niya habang natatawa at napapailing.
"Tara na nga kain muna tayo,san mo gusto?"ani niya habang pinagbubuksan ako ng pintuan.
"Kahit saan."ani ko nang maistart na niya ang engine ay kinuha niya ang cellphone niya parang may nireresearch.
"Wala namang ganong kainan ha."ani niya tila gulong-gulo.
"Pffft.HAHAHAHAHAHAHA slow ampota."bulong ko
"Ganyan ba talaga pagbroken nagiging slow?".ani ko habang tumatawa.
napatawa nalamang siya.
"I'm just kidding."ani niya
Nangmakarating kami sa isang japanese restaurant ay agad siyang nag-order...
__________________________________________________________
"Thankyou for today kyra".ani niya ng nasa parking lot na kami di ko namalayan na anim sa oras pala kami magkasama di tuloy ako nakapasok sa tatlo kong subject.
"Welcome,babush."ani ko at binigyan siya ng tipid na ngiti.tatalikuran ko na sana siya para pumunta sa kotse ko pero nagsalita siya.
"Can i get your number?".ani niya
"Sure!".agad kong inabot sakanya ang aking calling card.tinalikuran ko na siya at nagtungo na sa aking sports car.
____________________________________________________
To be continued....
(A/N: ang saklap haa,tamang tama ako sa pinagpalit jok.enjoy reading)
