Battle Of Hearts

Kabanata 21

River's POV

"Nahihibang ka na ba?" Kunot-noong tanong ko na ikinatawa niya. Bahagya niya pang itinaas ang dalawa niyang braso para sabihing sumusuko na siya.

"Tss. Kung mangyayari 'yun edi sana hindi mo na ako nakita ngayon." Natatawa niya sabi na ikinataka ko.

"Bakit naman?"

"Malamang pinatay na ako ni Rio tsaka ni Aiken, pfft. Nakakatakot ang dalawang 'yan kapag nagsama. Parang bomba." Hindi ko maiwasang hindi matawa sa sinabi niya. Naisip ko tuloy bigla, ang ganda sigurong tingnan kapag magkaibigan si Kuya tsaka si Rio hihi

"Ano palang ginagawa mo dito, Castrielle?" Takang tanong ko na ikinakibit-balikat niya.

"Sasabihin ko lang sa'yo na nag-usap na ang Papa mo at ang Montenelli at Zarelli Clan." Agad akong napalingon sa kaniya ng sabihin niya ang bagay na 'yun. Abot-abot ang kabang naidulot sa akin nun. Hindi ko maipaliwanag ang dapat kong maramdaman.

"A-anong nangyari?"

"Hindi naman nagkagulo. Inaasahan ko ay aalis kami dito sa Hoshiga dahil sa galit ng dalawang angkan. Hindi nga kase pwede kaya lang nakisali si Rio."

"H-huh? Anong nakisali si Rio?" Naguguluhang tanong ko. Nakisali si Rio? Saan?

"Pumunta siya doon tapos humingi siya ng tawad sa Montenelli at Zarelli Clan. Seryoso nga talaga kayo noh? Seryoso si Rio, eh. Pfft." Natatawang sabi niya kaya napalingon ako kay Rio na nakakunot-noong nakatingin sa harapan. Hindi ko alam kung naiinip na ba siya o ano.

"Totoo ba?"

"Hmm. Nakilala ko si Rio na hindi masyadong nagsasalita." Biglang sabi ni Castrielle kaya muli akong napatingin sa kaniya. "Parang bato ang isang 'yan kapag kinakausap mo. Para mo kasing kinakausap ang sarili mo. Para sa kaniya, isa lang ang dahilan kung bakit siya nandito ngayon at 'yun ay ang ibalik ang kapatid niya pero nung nakita ko siyang lumuhod kanina sa harap naming lahat dun ako nagulat."

Kaasar ka Rio!

"Ang sabi niya, tatanggapin niya daw kahit anong parusa basta hayaan nila Papa 'yung kagustuhan niyang makasama ka. Pfft. Parang magtatanan na nga kayo sa paalam niya, eh." Natawa na 'rin ako sa sinabi ni Castrielle. Naiimagine ko kasi. Pfft.

Si Rio ay lumuhod sa harapan nilang lahat para lang ipagpaalam yung sa amin. Gusto kong matuwa dahil itinuloy niya talaga. Akala ko ay nagbibiro lang siya nung sabihin niya sa akin na susubukan niyang kausapin sila Papa. Mas lalo tuloy akong nacurious kung ano ang nangyari nung nag-usap usap sila.

Nanlaki ang mata ko nang maramdaman na hinawakan ni Castrielle ang ilang hibla ng buhok ko sa gilid ng tainga ko at titigan ako ng diretso sa mata.

"Sabi ko na may hiwaga talaga sa'yo nung una palang kitang nakita, eh. May kakaiba na sa'yo na hindi ko maintindihan." Sinsero ang mga ngiti niya kaya hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa kaniya pabalik. "Iba ang gandang taglay mo, na halos lahat ng kalalakihan ay gugustuhing makita ang mukha mo araw-araw."

Castrielle.

"Sana pala pinili ko nalang na manatili dito sa Hoshiga para ako ang unang nakakilala sa'yo."

"T-tigilan mo nga 'yan, Castrielle. Hindi ako sanay na ganiyan ka." Natatawang sabi ko at bahagyang inilayo ang sarili pero hinawakan niya ang braso ko at mas lalo pang lumapit sa akin.