ROOM MATEs

Chapter 56

YEONWOO POV

Nag mamadali akong mag lakad papalabas ng office ko para puntahan ang president ng company ni lolo which is Mr. Lee ang tatay ko but hindi ko siya tinatawag na Dad. Hindi kami close remember? simula nung pinagpalit niya kami

Nakatingin lang kasi ako sa papel na hawak ko ngayun at di ko masyado kita ang daan ng may mabanga ako sa may hagdan malapit lang kasi kaya no need na mag elevator

"kyaahh!!" sigaw niya

At dahil mabilis akong kumilos nasalo ko siya hawak hawak ko siya sa may likod habang naka kapit siya sa leeg ko.

agad din naman akong bumalik sa katinuan ng mapagtanto ko ang posisyon naming dalawa.

"Im sorry. . ." sabi ko nalang

"i- its okay" siya

Hindi na ako nag sayang pa ng oras at iniwan na siya dun habang sa makarating ako pinto ng office ni Mr. Lee

"Where is Mr. Lee? anjan ba siya?" tanung ko sa secretary niya

"opo Ms. Lee pasok po kayo" sagot naman sakin

Deritso na akong pumasok at lumapit kaagad sa lalaking nakaupo sa shivel chair niya habang hawak ang sentido niya. Padabig kong binagsak sa kanya ang papel kaya natuon niya sakin atensyon niya.

"Dabin...." he used to call me that BEFORE di ko akalain na hangang ngayun pala tatawagin niya padin ako sa pangalang ganyan pero hindi ako nag padala sa emosyon ko

"what is this?" seryusong sabi ko

Kinuha niya ang papel na nasa mesa at pinagmasdan ko ang reaksyon niya pero WALA ganun padin seryuso hindi ko siya mabasa kaya mas lalo akong napikon

"ang laki ng perang nawawala sa kompanya Mr. Lee -" ako

"you want coffee?" tanung niya sakin at pinutol ang pag sasalita ko

"No. .  just answer my question! bakit ganto kalaking pera ang nawawala?" seryusong tanung ko

"haist. . no wonder matalino ka nga patunay na isa kang Lee" sabi niya saka tumayo sa kinauupuan niya at humarap sa malaking bintana kung saan kita ang mga gusali

Naiinis na ako kanina pa hindi niya sinasagot ang tanung ko! this Man is getting into my nerve.

"are you gonna answer me or not Mr.Lee? nasasayang lang ang oras ko" sabi ko naman

Hindi siya kumibo napakuyom ako ng kamao ko saka nag pakawala ng buntong hininga. I think wala akong makukuhang sagot sa lalaking ito kaya naman padabog akong lumabas ng office niya.

Pwes kung ayaw niyang sabihin sakin ako mismo ang gagawa ng paraan para malaman kung nasaan napunta ang nawalang pera.

Naglalakad na ako pabalik sa office ko ng may nakasalubong akong isang hindi katandaang lalaki madami itong kasamang mga naka formal attire and i think guard ang mga ito kasabay niya sa paglalakad ang isang babae. Teka ito yung babaeng nabanga ko kanina ah. Bigla siyang tumingin sakin at nag tama ang mga mata namin bakit ganun? ang lungkot ng mga titig niya.