Friend?
My week passed like a blink of an eye. Same activities na ginawa ko dipende sa araw.
Sa Saturday lang na iiba cause after my NSTP class ay dipende sa mood ko kung ano ang gagawin ko. But when Sunday came nag focus na lang ako sa pag re-review.
The midterm examination is approaching. Kaya naman today, just like the other school days of mine ay naka upon ulit ako sa usual spot ko.
Minsan nakakatamad na lang talaga ang mag-aral eh. Pero syempre Hindi ako hihinto noh.
Katatapos ko lang basahin ang last part ng reviewer na ginawa ko sa yellow paper nang lumapit so Ashton sa akin.
I haven't seen him noong mga nakaraang araw. And I'm surprised na in-approach nya ako ngayon. Akala ko last encounter ko na sa kanya yung last time, kasi nga diba na busted sya.
But looking at him right now, mukha namang hindi sya nakaranas ng pagkabigo sa pag-ibig noong nakaraan.
"Pwedeng maki tabi?"
Uhmm, okay lang naman sa akin yon. Pero ang daming free bench na hindi occupied. Well, baka naman gusto nya lang na may kasama.
Tumango lang ako sa tanong nya.
Mukha syang balisa. I wonder why is that, huh?
"Soda" he said na iniaabot sa side ko yung soda in can.
"Thanks" I said saka kinuha at nginitian sya.
Wait. Is he blushing?. Now that's weird.
"Okay ka lang?" I ask him out of my concern.
"Ha?... A o-oo ayos lang ako" nauutal nyang sinabi.
Agad nyang binuksan yung can nya. He looks tense. Ang kaso pag kabukas nito ay bumulusok naman ang umaapaw na soda dahilan ng pagka gulat naming dalawa. Napatayo sya ng dahil sa nangyari.
Natatawa kaming dalawa ng dahil sa naging reaksiyon niya. So epic, hahahhah, gulat na gulat ba naman yung mukha nya.
Matapos ang pagtawa namin ay ang biglang katahimikan. Parang may dumaang anghel na dahilan ng pag tahimik namin pareho. Bumalik syang muli sa inuupuan nya sa kanang bahagi ko.
"Sorry about that," he said while wiping his hand with his handkerchief.
"That's okay. Mukhang na sobrahan ka sa pag shake nung sayo ah?" I said na natatawa pa din.
After that ay feeling ko naman gumaan na ang ambiance sa pagitan namin. At mukhang na wala na rin ang tensyon na feeling ko mayroon sya kanina.
Grabe, akalain mo iyon Lara, dati naka tanaw ka lang sa malayo ngayon katabi mo na at kausap pa. That thought made me smile. Ang landi ko ba? wala eh, hahhahhah.
"Yan, naka ngiti ka na" he said while looking at me.
Kanina pa kasi ako mukhang seryoso at puro buntong hininga dahil sa usapan namin kanina. About sa rejection nya from Yesha, he seems so cool about it, pero ako yung nasasaktan para sa kaniya.
"Grabe ka marunong naman akong ngumiti noh"
"Wala naman akong sinasabi ah, kanina ka pa kasi bumubuntong hininga. Daig mo pa ang may pasaning mabigat sa likod" he said chuckling.
That made my smile even wider. His chuckle sounds so melodic. Lara, shut up ang landi ng thoughts ha. Napailing na lamang ako sa sariling pag iisip.
Who would have thought that may tinatago akong kalandian, diba?
My phone beeped. Which made the both of us look at it. Naka patong lang kasi ito sa notebook ko na nasa pagitan namin.
"Alarm?"
