Almost Forever (Almost Trilogy 1)

Kabanata 19 - The Revelation

Kabanata 19

The Revelation

GULONG GULO AKO sa nalaman ko so I decided to finally visit the Bautista's in the hospital.

Ang bilis naman yata ng mga pangyayari, Ethan's been missing, malalaman ko nasa ospital  and now he's engaged?

Galit ako, I don't exactly know why. Basta nagagalit ako ng malaman kong engaged na si Ethan. Kahit hindi naman dapat ako magalit. Wala naman akong karapatan, ganon padin. Isa sa maraming babae na umaasa lang sa salita, sa mga pangako.

Pero bakit hindi manlang ba siya magpakita sa akin, o magpaliwanag. Kaya para din mabawasan ang pag iisip ko, pinuntahan ko na ito.

Bobita ka Gia! What are you? A girlfriend? He doesn't owe any explanation to you.

My inner mind just fucking slapped me that truth. So as usual, I headed the hospital remaining calm and composed.

I knocked at Ethan's room twice before Ezekiel opened it. Kaagad na dumapo ang paningin ko sa lalaking nakahiga sa kama.

What the hell? Bakit siya nandyan?

I marched my way in front of him only to see his handsome yet pale face sleeping. He looks tired. At sobrang putla niya, may sakit ba siya?

Obviously, Gia. Don't be such a stupid bitch.

"Ate, tulog pa si Kuya eh. Can you wait for him to wake up?" Ezekiel asked.

Ang bastos ko, hindi ko manlang siya binati. Matapos niya kong pagbuksan ng pinto ay dire diretso akong pumasok. Ugh, Gia! Grabe ka na talaga.

"What happened to your brother Ezekiel?"

"Hindi mo ba talaga alam ate?" kunot noo naman nitong tanong pabalik. Saglit siyang tumigil saka nagsalita ulit.

"Can't you see? He's suffering. Ilang beses na rin kaming nagpabalik balik sa kung saan saang ospital. Pero lahat wala ng magawa." ito lang ang sinabi niya. Hindi naman 'yon ang gusto kong marinig.

Ano bang nangyayari? Ang lakas lakas pa niya nung nakaraan ah?

"Ano bang sakit niya?" naguguluhan ko paring tanong.

"It's not my own story to tell Ate, hintayin mo nalang magising si Kuya para makapag usap kayo. Bibili lang ako ng makakain." matured nitong sabi saka umalis. Laki na talaga ng pinagbago, dati ay napakafriendly. Ngayon parang ang sungit na rin.

Ano bang meron sa mga lalaki, kung hindi masungit, malandi naman. O di kaya ay kumag.

I walked closely to Ethan biting my lower lip. Hindi kaya, kaya hindi siya nakapunta sa usapan namin ay nandito siya?

Nakokonsensiya ako. Fuck.

Ilang linggo rin kaming hindi nagkita matapos non. Akala ko nga ay makikita ko siya sa meeting kaya hindi na ako nagreklamo non, pero hindi. Wala siya don.

Pumayat siya, parang biglang naging matamlay ang katawan nito. Pero gwapo padin, matangos pa rin ang ilong, makapal ang kilay, pero maputla ang mga maninipis nitong gabi.

I felt the tears streaming down my face. Nanghihina akong naupo sa tabi nitong upuan. Ano bang nangyari Ethan? I thought you're going to chase after me? Bakit nandyan ka?