Μία χημική ένωση

Κεφάλαιο 8

Την Κυριακή είχαμε το καθιερωμένο διαγώνισμα αυτήν την φορά στο μάθημα της φυσικής. Οι επιτηρητές μας ήταν ο κύριος Δημήτρης, ο φυσικός μας, ο οποίος ήταν γύρω στα 40, κοντός με μαύρα κοντά μαλλιά και μικρά καστανά μάτια. Ήταν κάπως ιδιότροπος αλλά με χιούμορ. Μαζί του ήταν ο διευθυντής ο κύριος Γιώργος που μας έκανε και μαθηματικά και προς έκπληξη ο Φοίβος!!

Μας μοίρασαν στις αίθουσες και μας έδωσαν τα θέματα και τις κόλλες μας. Ξεκινήσαμε να γράφουμε. Οι καθηγητές πηγαινοέρχονταν από την μία αίθουσα στην άλλη προσέχοντας να μην μιλάμε και να μην αντιγράφουμε. Ή τουλάχιστον αυτό ήλπιζαν!!!

Είχε περάσει ήδη η μία ώρα και εγώ έβλεπα τα θέματα και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Δεν καταλάβαινα τίποτα, είχα γράψει μόνο ένα θέμα και για αυτό δεν ήμουν σίγουρη.

Άρχισα να προσέχω πως τα χέρια μου έτρεμαν και ξαφνικά με έπιασε μια ζαλάδα όλα γύριζαν. Σηκώθηκα προσεχτικά και πήγα προς την πόρτα. Στο έξω θρανίο καθόταν ο Φοίβος. Γύρισε και με είδε στην πόρτα.

- Αριάδνη? Είσαι καλά??

Είπε ενώ σηκωνόταν και ερχόταν προς το μέρος μου.

- Δεν νιώθω πολύ καλά!

- Πήγαινε στο μπάνιο να ρίξεις λίγο νερό στο πρόσωπό σου. Είσαι λίγο χλωμή!!

Πήγα στο μπάνιο και στάθηκα στον καθρέπτη. Έριξα νερό στο πρόσωπό μου και με παρατήρησα από τον καθρέφτη. Όντως ήμουν χλωμή.

- Όλα καλά??

Μου χτύπησε ο Φοίβος την πόρτα. Άνοιξα και τον κοίταξα.

- Νομίζω με έπιασε κρίση πανικού...

- Τι νιώθεις?

- Τρέμουν τα χέρια μου και νιώθω όλα να γυρίζουν...

- Έλα πάμε.

Μου έτεινε το χέρι του. και με οδήγησε στο κουζινάκι. Μου έφερε ένα ποτήρι νερό και το άφησε μπροστά μου.

- Κάτσε λίγο εδώ και έρχομαι.

Μετά από λίγο ήρθε μέσα ο κύριος Γιώργος.

- Πως είσαι??

- Καλύτερα. Κοιτάξτε συγνώμη, δεν ξέρω γιατί με έπιασε κρίση.. μάλλον αγχώθηκα με τα θέματα.

- Μην ανησυχείς σε όλους συμβαίνει. Κάτσε εδώ λίγο να ηρεμήσεις και μετά πήγαινε σπίτι. Στο επόμενο διαγώνισμα θα τα πας μια χαρά.

Είπε με ένα χαμόγελο και βγήκε από το κουζινάκι.

Ο Φοίβος μπήκε μέσα σιγά και έκλεισε την πόρτα απαλά πίσω του.

- Θέλεις να σου κάνω παρέα??

- Δεν πρέπει να είστε έξω να προσέχετε τα παιδιά που γράφουν??

- Ξέρεις η απάντηση σε μια ερώτηση με ερώτηση δεν είναι και ότι πιο ευγενικό!!

Τον κοίταξα βαθιά στα μάτια. Νόμιζα πως είδα μια λάμψη σαν κάποιο συναίσθημα να πέρασε φευγαλέα, αλλά δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήταν.

- Θέλω!!