KÜÇÜK SEVGİLİM (BxB)

8.Bölüm 💙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Meftun
"Böyle yani."dedi ve dudaklarımın üzerinde bir baskı hissettim.Gözlerim şaşkınlıkla büyürken yumuşak dudakları varlığını hissettirmek ister gibi hareket etmeye başladı.Dudakları hareket ettikçe gözlerim kararmaya ve kulaklarım uğuldamaya başlamıştı.Rüzgâr beni öpüyordu resmen!

Bu öpücük beni o kadar iyi hissettiriyordu ki çok tanıdık gibiydi.Tanrım!Ben eşcinsel bile değilken bu,bu nasıl hoşuma gidebilir?Nasıl bir erkeğin öpücüğünden etkilenebilirim?Ellerim karıncalanmaya ve vücudum işlevini kaybetmeye başladığında,bedenimde kalan son güçle Rüzgarın omuzlarına tutunup kendimi hafifçe geri çektim yumuşak dudaklarından.Sadece dudaklarımız ayrılmıştı birbirinden,yüzlerimiz hala çok yakındı.

"Ah küçük,bana ne yaptın böyle?"diye fısıldadı Rüzgâr.

"Ben b-bisey yapmadım sana."dedim fısıltı gibi çıkan sesimle.Elimi kalbine götürdü.

"Bu neyin nesi o zaman?"dedi.Kalbi çok hızlı atıyordu.Tabi benim kalbimin de aynı hızla attığından haberi yoktu.

"Bilmiyorum."dedim ve sustum.Aslında biliyordum.Ama cesaret edemiyordum.Kalbimdeki çarpıntıya rağmen hala inkar etmeyi deniyordum.Ben eşcinsel değilim."Ben eşcinsel değilim."dedim fısıltıyla.Aklımdan geçenler dudaklarımdan dökülmüştü.Rüzgâr kendini geri çekti bunu dememin ardından.

"Hah evet.Inekler de uçuyor zaten."diyerek inanmadığını net bir şekilde belli etti.Bende inanmıyordum ama hani insan kendini inkar etmek zorunda hisseder.Öyle birşeydi.Son kırıntılara tutunuyordum.Hem ne yani ablamla elti mi olacaktım?

"Eve gitmek istiyorum."dedim güzelim anın içine ederek.Rüzgâr bana baktı,kalbim parçalara ayrıldı bakışıyla.Öyle bir bakışı vardı ki,o bakışına günlerce ağlayabilirdim.

"Gerçekten tek diyeceğin şey bu mu Meftun?Eşcinsel değilsin ve eve gitmek istiyorsun öyle mi?"dedi.Ses tonu çok çaresiz çıkmıştı."Hatırlamıyorsun değil mi Meftun?"diye sordu.Neyi hatırlamıyordum ki?

"Neyi?"diye sordum.Ama sorun havada kaldı ve uçtu gitti cevap bulamadan.Arabayı çalıştırdı ve geldiğimiz hızla geri döndük eve.Yol boyunca ağzını bıçak açmadı.Bende ne diyeceğimi bilemedigim için sustum.Onu susturan da benim aptallığım olmuştu zaten.

Araba durduğunda camdan dışarı baktım sağa doğru.Evin önünde olduğumuzu gördüm.Başımı Rüzgâr'a çevirdiğimde kızarmış gözleriyle yola bakıyordu öylece.

"Rüzgâr...Ben çok özür di-"dediğim sırada cümlemi bitiremeden sözümü kesti.

"İn aşağı!"dedi sert çıkan sesiyle.

"Ama ben..."dedim.

"Ama sen ne!"diye bağırdı bana bakarak."Sen eşcinsel değilsin.Bende değilim.Senden başka birisi girmiyor şu lanet kalbime.Ne kız ne erkek başkası olmuyor.Çok direndim lan.Tahmin bile edemezsin."dedi tekrar önüne döndü."Beni katil sanıyordun.Ben o zamanlarda bile seviyordum seni.Sen...Sen korkuyordun.Bu işten aklanir aklanmaz sana geliyorum.Katil olmadığımı söylüyorum sana.Üstelik içimi açıyorum.Ama sen,'Ben eşcinsel değilim.'diyorsun.Canımı yaktın Meftun.Git artık."dedi sesi şunlara doğru kısılırken.Ben de kalbimde bir sızı hissetmeye başlamıştım.Onu böyle görmeye alışkın değildim ki.

"Özür dilerim."dedim istemeden kısık çıkan sesimle ve indim arabadan.Ben arabadan iner inmez arabayı çalıştırdı ve uzaklaşmaya başladı.Arkasından bakakalmıştım.Bu olanları nasıl düzeltecektim?Görüşüm bulanıklaşırken,ağladığımı bile daha yeni farketmiştim.

Rüzgâr çabuk aşık oldu diyebilirsiniz ama o zaten basından beri seviyordu.Sadece Meftun ondan korktuğu için doğru zamanı bekliyordu açılmak için ama Meftun da kendini henüz kabullenemiyor.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💙