CHAPTER 21

1 0 0
                                    

XANDER POV

randam ko ang mga tingin niya at alam kong binabantayan niya ang kilos ko, paniguradong ako narin ang isusunod niya pagkatapos kay nila justine.

"oii, xander nakikinig ka ba?!" agad akong napalingon kay rhian ng sabihin niya yun "yes, ano may nakita ka bang kapareho diyan sa picture na mga nakakolekta mo?!"

"wala, parang mali ka ata dito xander eh, malay mo isa lang tong lumang litrato sa mga nakatira dati!!" reklamo niya napabuntong hininga naman ako, may alam na ako sa killer pero gusto kong malaman yun ni rhian na siya lamang ang nakakatuklas..

"mamaya nalamang tayo magusap, baka makahata na sila!!" tumango lang naman siya at siya din ang unang lumabas "tapusin nanatin to, wala na siya isa pa alam ko narin pagkakakilanlan mo!!" sabi ko, maya maya lumabas din siya sa pinagtataguan niya at ngumiti "bat hindi mo sinabi kay rhian!!" ngumiti naman ako "gusto ko siya mismo ang makatuklas, alam ko namang papatayin mo na ako, di na ako manlalaban pa, simulan nanatin to!!" matapang na sabi ko, tumawa naman siya at nilock na ang pintuan dito sa kwarto ko, ito na nga talaga siya, agad akong tumingin pasimple sa nakatago kong phone na ngayon nagpeplay ang video

nagulat nalang agad akong ng bigla nalang niyang islicine ang balat ko kaya kitang kita narin ang mga laman ko sa braso dahil hindi lang kutsilyo ang ginamit niya kundi scalpel,

"gusti ko sanang patagalin ka dahil matalino ka, pero gusto ko narin matapos ang lahat ng to, at wala ka namang papel sa magiging ending neto kaya papatayin nalang kita dont worry, madalian lang naman ito!!"

"akala mo ba di mo to pagbabayaran?!"

"wala akong pake!!"

"paano nalang kaya kapag nalaman na ni rhian na ikaw ang kil~"

"huli na siya dun!!" tumawa lang naman siya bago niya ulit ako saksakin sa puso, hanggang sa huli nginitian ko lamang siya, malalaman mo din ang katotohanan rhian, dahil lahat ng pagpatay niya saakin makikita mo..

*******

RHIAN POV

agad kong tinataktak yung cellphone ko ng bigla nalamang mamatay, kailangan ko pang pag aralan ang mga nakuha kong picture sakanilang lahat, nagulat nalang ako ng biglang sumalubong ang isang papel ng tanggalin ko ang casing ng phone ko

note:wag mong ipababasa dapat ikaw lamang ito!;'

wala naman akong kasama sa kwarto pero nilock ko parin ang pintuan bago ko yun buksan

'rhian, si vin to, habang sinusulat ko to, alam kong papunta na siya dito at tutuluyan niya ako, rhian, hindi kami sa basement o sa athic inilalagay, somewhere din siya dito sa kagubatan, hindi ako na alam ang gagawin ko pero gusto kong makasurvive kayong lahat,rhian ang killer ay isang 'mabait, mapagalaga, mapagunawa, maalagain at nagmamahal ng lubos~~

agad ko iyon itinago sa bulsa ko ng bigla nalamang may kumatok kaya pinagbuksan ko at sumalubong si rainee

"rhian can we talk?!" kinakabahan man pero tumango lang naman ako

"first, i want to say sorry~~~" halos mabigla ako ng sabihin niya yun "rainee~~"

"i know na selfish ako, napunta kayo sa sitwasyon na to na hindi naman dapat kung hindi lang saakin, alam ko naman kung bakit tayo pinapatay ng killer at alam kong pasunod na ako dahil ramdam ko, sorry rhian, hindi dapat kayo natatakot sa buhay ninyo, hindi dapat namatay ang mga kaibigan mo, ang mga kaklase natin at si hurt, kung una palamang sumuko na ako, rhian im sorry, gusto ko naman talaga sabihin ang totoo noon pa natakot lang ako, natakot lang ako na baka mamaya madamay pamilya ko, lumaki ako sakanila na para bang hawak nila ang buhay ko, araw araw mong sinusunod ang utos nila ang gusto nila because i dont want them to dissapointed by me, pero sa lahat ng nun, hindi parin sila naging proud saakin, nung gabing yun, masyadong masama ang pakiramdam ko dahil sa sinabi ng pamilya ko na 'bat di ka gumaya sa kuya mo?your a disgrace in this family!!' ang sama sama ng loob ko nun, hindi ko naman alam na ang alak at ang sama ng loob ko ang makakapatay kay moira!!" nakatingin lang ako sakanya ng sabihin niya yun hindi ko alam kung anong sasabihin ko "rhian i know na makakasurvive ka in this, gusto ko sana na pakibigay ang isang paper na to sa magulang ko at ito naman sa magulang ni moira!!" agad niyang ibinigay iyon, hindi ko alam, sinisisi namin si rainee nung time na yun, pero may problema pala siya "im sorry talaga rhian, alam kong nagagalet ka kasi nawalan ka ng isang kaibigan, nung time na mawala si hurt, dun lang ako napagtanto na kasalanan ko ang lahat ng to"

SAVE METahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon