SÜVEYDA

Bölüm 25: Düşmana Sığınmak

Herkese merhaba :) bölüme başlamadan önce şunu söyleyeyim bölümün sonunda yeni bölümlerle ilgili ufak bir açıklama yazıyor. Okursanız sevinirim. 

İyi okumalar :)

Akın'ın da yanından ayrılan Azer hiç zaman kaybetmeden aşağıya, Karaca'nın bulunduğu kata indiğinde koridorda hiç beklemediği iki yüzle karşılaştı. Annesi ve kız kardeşi.

Onların da burada oluşu adamı daha çok gererken neredeyse koşar adımla ulaştı yanlarına.

''Ana? Seyhan? Sizin ne işiniz var burada?''

''Ne demek ne işiniz var?'' diyerek çıkıştı oğluna Fadik. Karaca'nın bu halini haber vermedikleri için iki oğluna da oldukça kızgındı. ''Haber vermediği yetmezmiş gibi bir de soruyor ne işiniz var diye. Ne zaman söyleyecektiniz bana bu kızın kaçırıldığını? Ölüsünü bulunca mı?''

''Tövbe de ana'' dedi Azer annesinin lafını bölerek. Karaca'yı ölü bulma ihtimali hala iliklerine kadar korkmasına sebep oluyordu adamın. ''Biz haber verecektik sana, bakma anam öyle valla haber verecektik. Karaca kendine gelsin diye bekledik'' diye ufak bir yalan söyledi Azer annesinin sinirini azaltmak için.

''Nasılmış peki durumu? Ne dedi doktorlar?'' diyerek endişeyle oğluna baktığında Azer lafı dolandırmanın bir anlamı olmadığını anlayarak doktor ne dediyse aynen anlattı annesine. Kadın, kızın içinde bulunduğu duruma daha çok üzülürken sıkıntıyla oturdu en yakınındaki sandalyeye.

Seyhan da annesinin yanına oturduğunda Azer kızgın bakışlarını ileride bekleyen kardeşine çevirdi. Abisinin tepkisinden korkan Yılmaz kaçmak ister gibi yüzünü kızın odasının camına çevirdiğinde gördüğü görüntüyle bir süre hareketsiz kaldı. Birkaç dakika sonra ise ağzından bir kelime çıktı sadece.

''Abi!''

.

.

.

.

.

.

Karaca bu sefer gerçekten uyandığında korkuyla inceledi etrafı. Bunun da bir rüya olmasından ve uyanamamaktan korkmuştu. Ancak camın arkasında gördüğü Yılmaz'la biraz olsun rahatlamış hissediyordu. Ancak bir sorun vardı. Yılmaz kızla göz göze geldiğinden beri hareket etmiyordu. Bu durum kızı fazlasıyla korkutmuştu.

Yılmaz'a bir şey oldu düşüncesiyle yatağının başındaki butona bastığında birkaç saniye sonra Azer'i de camda gördü.

Gözlerini açmakta ne kadar zorlansa da Azer'in yorgunluğunu ve dağılmışlığını bu halde bile görebiliyordu.

Adam kızdan bir tepki gelir umuduyla elini cama yasladığında Karaca da elini kaldırarak adama dokunmak istedi ancak hali yokmuş gibi hissediyordu. Elini 1-2 santim kaldırabildi ancak. Azer kızın bu hareketiyle gözünde akmak için hazırda bekleyen yaşlardan birini özgür bıraktı. Diğer elini de cama yasladığında biraz olsun kıza umut olmak istiyordu.

Doktorların odaya girmesiyle bakışmaları bölündüğünde Azer ikisi için artık her şeyin farklı olacağını biliyordu.

.

.

.

.

.

.

Karaca'nın muayenesi bitmiş, kızın gerçekten iyi olduğuna inanan Fadik ve Seyhan zor da olsa eve gönderilmiş Yılmaz ise Yücel'le ilgilenmek için çıkmıştı hastaneden.