ရသစံုလင္ တ႐ုတ္ဝတၳဳတိုမ်ား

လူေမ်ာက္ျဖဴ (အပိုင္း - ၂)

က်ဴပ္ကေတာ႔ သခင္ဆိုေပမဲ႔ တူလိုသားလို ျဖစ္ေနတဲ႔ တပ္မွဴးေလးအတြက္ ဝမ္းနည္းလို႔မဆံုးဘူး။ သူ႔ချမာ ဖိနပ္ေလးကိုဆုပ္လို႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ျပီး တေနကုန္ ထိုင္ငိုင္ေနေတာ႔တာ။ ကၽြန္ေတြအေျပာအရဆိုရင္ ညစာစားဖို႔စားပြဲမွာေတာင္ ထိုင္ျပီးခါမွ အစားအေသာက္ေတြကို တြန္းဖယ္ျပီး ထထြက္သြားသတဲ႔ ။ က်ဳပ္တို႔လည္း အဲဒီေန႔တစ္ေနကုန္ တပ္မွဴးေလးကို စကားမေျပာဝံ့ၾကဘူး။ ေနာက္တေန႔က်ေတာ႔ မနက္စာေတာင္မစားေသးခင္မွာ က်ဳပ္ကိုေခၚေျပာတယ္။

“….ဦးၾကီးေလ… က်ဳပ္ေတာ႔.. က်ဳပ္အမ်ိဳးသမီးကို ထြက္ရွာဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပိီ.. စစ္ဆင္ေရးကိုေတာ႔ ခဏဆိုင္းထားလိုက္ရမွာပဲ.. ဒီေတာ႔ဦးၾကီးေလက.. အေတာ္ဆံုးတပ္သား ႏွစ္က်ိပ္ကိုေရြးထုတ္ျပီး လိုသမွ်ရိကၡာ၊ လက္နက္ကိရိယာမွန္သမွ် အသင္႔ျပင္ထားေပးပါ… လံုလံုေလာက္ေလာက္သာ လုပ္ေပေတာ႔ဗ်ာ... ဒီတခါက်ဳပ္တို႔ေတာနင္းရွာရင္.. တစ္လၾကာရင္လည္း ၾကာသြားႏိုင္တယ္… သြားမဲ႔သူထဲမွာ နယ္ခံဗိုလ္ေလးဝမ္လည္း ပါပါေစ…”

ဆိုေတာ႔က်ဳပ္လဲသူမွာတဲ႔အတိုင္း အေတာ္ဆံုးရဲမက္ႏွစ္က်ိပ္ကို ေရြးထုတ္ရတယ္။ သူတို႔ထဲကတခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဟန္ႏိုင္ငံတခုလံုးမွာ လက္အေျဖာင္႔ဆံုးဆိုတဲ႔ ေလးသည္ေတာ္ေတြေပါ႔။ က်န္သူေတြက ဓါး၊ လွံတိုက္ေရးခိုက္ေရးမွာ အင္မတန္ညက္ၾကသူေတြခ်ည္း။ ရိကၡာကေတာ့ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားသယ္စရာမလိုလွပါဘူး။ ေတာထဲမွာ လိေမၼာ္ရိုင္းလို စားေကာင္းတဲ႔အသီးေတြ ေပါမ်ားလွတဲ႔အျပင္ က်ဳပ္တို႔လူေတြက ေတာ္ရံုတန္ရံုဆိုရင္ ေရာက္ရာအရပ္မွာ ပိန္းဥတူးျပီး ျပာပူအံုးလိုက္တာနဲ႔တင္ တစ္နပ္ျပီးတာပါပဲ။ က်ဳပ္တို႔တပ္မွဴးေလးကိုယ္တိုင္ကိုက ဓါးေရးမွာ လက္ဖ်ားခါရတဲ႔အျပင္ ေပတရာေလာက္က လိေမၼာ္သီးေလာက္ကေတာ႔ ျမွားနဲ႔တင္ ထက္ျခမ္းကြဲေအာင္ပစ္နိုင္သဗ်။ အမွန္ဆိုရရင္ က်ဳပ္တို႔ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြ ဒီလိုေတာနင္းရွာရတာကိုေတာင္ ေပ်ာ္ၾကပါတယ္။ ေတာင္တန္းေတြဆိုတာ ရင္သပ္ရႈေမာမဆံုးေပါ႔။ ေတာင္တန္းေတြကို တခုျပီးတခု ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ႔ျပီဆိုရင္ လူသူမေရာက္ေသးတဲ႔ သစ္ေတာအုပ္ေတြ၊ ဧရာမေရတံခြန္ၾကီးေတြ၊ ႏြယ္ရွင္ေတြျပည့္ေနတဲ့ ေတာအုပ္ေတြ၊ ေပတစ္ရာအျမင္႔အထိ ႀကီးထြားႏိုင္တ႔ဲ “မ်က္ရညစ္ ” ဝါးပင္မ်ိဳးေတြ အစရိွတ႔ဲ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြကို ျမင္ၾကရတာကိုး။ အမဲလိုက္လို႔ကလည္း ေကာင္းပါ႔ဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔သြားခဲ႔ရာခရီးလမ္းမွာ လူကိုေရာ၊ သားရဲတိရစာၦန္ေရာ ဘာမွကို ေၾကာက္စရာမလိုခဲ႔ဘူး။ ေတြ႕ခ႔ဲသမွ် လူရိုင္းေတြဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔ကို သိႏွင္႔ေနျပီးသား။ သူတို႔က သူတို႔ကိုသာမေႏွာင္႔ယွက္ရင္ ကမာၻေပၚမွာ ဧည္႔ဝတ္အေက်ဆံုးလူေတြထဲမွာပါတယ္။ ဒီေတာင္ေပၚသားလူရိုင္းအႏြယ္ဝင္ေတြက လက္စားေခ်ဖို႔အတြက္ ဆိုရင္သာ လူတေယာက္ရဲ႕ေက်ာကို ေသြးေအးေအးနဲ႔ လွံထုတ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ထိုးဖို႔ ဝန္မေလးၾကေပမဲ႔ ပံုမွန္ေတာ႔ သူတို႔ဟာသူတို႔ အမဲလိုက္၊ ေတာင္ယာလုပ္နဲ႔ ေအးေအးေနခ်င္ရွာတဲ႔သူေတြ။ က်ဳပ္တို႔ေတြကို ဧည္႔ဝတ္ေက်ျပြန္ေအာင္ ျပဳစုလိုက္ၾကေပမယ့္ လူေမ်ာက္ျဖဴရဲ႕သတင္းကို ဘယ္သူမွတခြန္းေတာင္ မဟၾကဘူးဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔တပ္မွဴးေလးကေတာ႔ လူေမ်ာက္ျဖဴဟာ လူရိုင္းမ်ိဳးႏြယ္စုတိုင္းရဲ႕ အားက်အတုယူစရာ သူရဲေကာင္းျဖစ္လိမ္႔မယ္လို႔ ထင္ေၾကးေပးသဗ်။