CHAPTER 6

164 6 0
                                    

[sorry for the misspelled words and grammatical errors]

“Mam Dexie Si SPO2 Paras po ito yung may hawak ng kaso ng pagkamatay ng mga magulang nyo”

“Sir ikaw po pala may balita na po ba dun sa suspek? Nakita nyo na po ba?Nahuli na po ba? Mabibigyan na po ba ang mommy at daddy ko ng hustisya?”

“Mam yun nga po natagpuan na po namin ang suspek pero patay na sya ng maabutan po namin sya sa bahay nila”

“Ano?!”

“Pero mam meron pa po kaming nakuhang impormasyon na yung isang suspek ay nakatira sa Makati”

“Sige po balitaan nyo na lang po ako”mangiyak ngiyak kung sabi sabay baba ng telepono

DEXIE'S POV
May tumawag sa akin tungkol sa kaso na isinampa ko sa mga suspek. Pero ng malaman ko ang balita na namatay yung suspek bigla akong nawalan ng pag asa kaya di ko na pigilan na lumuha.

“Hoy girl! Ok ka lang?!”

“Girl wala na atang pagasa na mabigyan ng hustisya sina mommy at daddy”

“shhh wag mong sabihin yan, diba sabi mo “lalaban tayo tiwala lang” niyakap ako at tinapik sa likod.

“Thank you girl” and someone hissed behind me, si Sir Gemperle na sumesenyas na sumunod na ako sa parking.

JAKE'S POV
Paalis na ako ng office kaya dinaanan ko si Dexie pero nakita kong nakayakap sya kay Alex habang naiyak. Sinenyasan ko na lang ito kesa lapitan ko pa. Agad akong umisip kung ano pwede kong gawin para sumaya sya.

“Saan tayo pupunta? Di ito papunta sa  bahay namin”

“Basta tumahimik ka na lang dyan” pagsusungit ko sa kanya.

“Nagtatanong lang naman ako ah sungit sungit mo!” then she glare at me.

Nakarating na kami pero tahimik lang sya. Bumaba na ko pero di pa rin sya nababa ng sasakyan.

*Kumatok ako sa bintana*

“Ano ba? Iuwi mo na ako!”

“Bumaba ka na dyan!”

wala na itong nagawa kaya bumaba na ito.

“Ano bang ginagawa natin dito?”

“Wala lang nakita kasi kitang malungkot kanina kaya naisip kong dalhin ka dito” pagpapaliwanag ko sa kanya at di ko napigilang umubo dahil ilang araw na akong may sakit.

“oh may sakit ka ba?”

“wala inubo lang may sakit agad?”

“iba tunog ng ubo mo eh halika meron akong alam na lugar kung saan ka gagaling”

“saan? Baka kung saan saan mo ako dadalhin ha” habang hila hila nya ako papunta sa kotse.

“mageenjoy ka promise akin na susi ako na magdridrive” sabay abot ko ng susi.

Nakarating na kami dito sa Lamesa sa may Makati.

“Hoy! Anong lugar to ha?”

“Sauna?! Di mo to alam?”

“Hindi kaya nga nagtatanong eh”

“halika na dali!!Magpapaschedule na tayo” habang hila hila sya papuntang counter.

*COUNTER*

“Hi mam welcome to Lasema Building, What can i do for you today?”

“Ano po available ngayon cain i check the available schedule?”pinakita n anya sa amin at may nag asikaso sa amin papunta sa shower area.

DEXIE'S POV
Pumunta na kami patungo sa kanya kanya naming showeer area. Pero pumasok sa isip ko bigla na mag jacauzzi kasi matagal na rin akong di nakakapagjacuzzi. At pumunta na ako pagkatapos sa lounge area.

“Bat ang tagal mo?” sabay taas nito ng kilay habang nakacross arm.

“Nagjacuzzi lang saglit ito naman”

“tigilan mo yan!”

“At bakit Mr. Gemperle??”

“Basta!” umupo si Dexie sa tabi nya.

Busy na busy si Dexie sa phone nya at ako naman nakatitig lang sa kanya.

“Ahm Dexie?”
“oh?”
“Sadya bang ganto dito kailangan naghuhubad?”
“Oo bakit first time mo?”
“Oo di kasi ako masyado nag gagala”
“Saan lupalop ka ba naruruon? Yaman yaman mo di ka nakakapunta dito”
“Hinihintay ka” pabulong kong sabi.
“Anong sabi mo?!”
“Sabi ko halika na magpamassage na tayo”
“tsk palusot ka pa!”

At nakapagmasaage na kami at nakapag wet sauna. Inihatid na nya ako pauwi ng may tumawag sa kanya.....

“Kuya!!!” yan lang ang aking narinig na nanggagaling sa cellphone nya iyak ng isang bata siguro kapatid nya.

“Dexie sorry hanggang kanto lang kita mahahatid may emergency kasi sa bahay eh ok lang ba? ”

“ok lang po sir” And i smiled.

Nakarating na kami sa kanto.

“Ingat ka ha madami pa namang lalaki dyan papunta sa inyo”

“Wag mo ako alalahanin ok lang ako baka subtukin ko lang sila eh” pabiro kong sabi.

“Sige una na ako ingat ha text mo ako pag nasa bahay ka na”

“Sige po Sir ingat din po kaya thank you nga po pala hehe”

JAKE'S POV
Hinatid ko na si Dexie. At nakarating ako sa bahay namin at naayos ko na rin ang problema pero bakit ilang oras na ang nakalipas di pa rin nagtetext si Dexie.

DEXIE'S POV
Naglalakad ako papaunta sa bahay namin, nandito na ako sa may tapat ng madilim na kalsada ng may biglang  lumapit sa likoran ko at tinakpan ang aking bibig

“Holdap to miss wag kang gagalaw!”at  pilit akong sumigaw para humingi ng tulong.

“sabing wag kang gagalaw eh!” at naramdaman ko na may nakatutok sa likod parang kutsilyo.

Siniko ko ito para makawala sa mga bisig nya at ng pagkaharap ko bigla nyang...

______________________________________

Sorry na po ngayon lang nakapagupdate HAHAHHAHA thanks for reading keepsafe always hart hart everyone💜

Para sa mga taong malungkot read this👇

Ibuhos mo lahat ng sakit umiyak ka ng umiyak ok lang yan mas piliin mong maging masaya ngayon. I know its not easy to turn your sadness into happiness. But believe me you will be soon ok?. Try to look into the brighter side of your life. Lahat ng lungkot, sakit at malulungkot na araw mapapaltan yan ng saya cheer up❣️lagi mong tandaan madaming nagmamahal sayo pray ka lang tuwing sad ka and talk to god isurrender mo lahat ng sakit okieee love yahh💜

DESTINY'S WAYWhere stories live. Discover now